Για τον υπόλοιπο κόσμο υπήρξε η Μαρία Κάλλας. Για το Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο Athenaeum υπήρξε εκτός του προφανούς και η έμπνευση για τον ετήσιο διαγωνισμό Grand Prix για όπερα και πιάνο εναλλάξ. Φέτος, στην 40ή του χρονιά ο θεσμός ενώνει τις δυνάμεις του με την Εθνική Λυρική Σκηνή και φέρνει στην Ελλάδα 47 διεθνείς ανερχόμενους νέους καλλιτέχνες κλασικού τραγουδιού (έως 31 ετών στις γυναίκες και 33 ετών στους άνδρες) που φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια στον χώρο.

Ο πρώτος κύκλος ξεκίνησε την περασμένη Κυριακή και ολοκληθρώθηκε χθες. Οι προκριθέντες θα δοκιμαστούν ξανά την Πέμπτη και την Παρασκευή προσδοκώντας να φτάσουν στον μεγάλο τελικό του Grand Prix την Κυριακή και να κερδίσουν το χρυσό ή ασημένιο μετάλλιο μαζί με το χρηματικό έπαθλο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να κερδίσουν την ψήφο της διεθνούς κριτικής επιτροπής που αποτελείται από την υψίφωνο Σέριλ Στιούντερ, τον υπεύθυνο προγραμματισμού των παραστάσεων της Βασιλικής Οπερας του Λονδίνου Πέτερ Κατόνα, τον Στίβεν Λάνγκριτζ, καλλιτεχνικό διευθυντή της Οπερας του Γκέτεμποργκ, τον Μίλτο Λογιάδη, καλλιτεχνικό διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, την υψίφωνο Εύα Μάρτον, τον υπεύθυνο προγραμμάτων νέων καλλιτεχνών του Θεάτρου Μπολσόι Ντμίντρι Βντόβιν και τον κόντρα τενόρο Αρη Χριστοφέλλη.

ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ. Σύμφωνα με τους όρους, οι συμμετέχοντες πρέπει να ετοιμάσουν έναν κατάλογο λυρικών κομματιών απ’ τον οποίο οι κριτές θα διαλέξουν σε ποιο θα εξεταστούν. «Είναι μια ευκαιρία να τραγουδήσουμε μπροστά σε μια διάσημη κριτική επιτροπή, να απολαύσουμε τη μουσική και να βρούμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε στους άλλους αυτά που μαθαίνουμε διαρκώς στις αίθουσες», αναφέρει η σοπράνο Σόνια Σάριτς από τη Σερβία. Από τα 27 της χρόνια τα 14 τα έχει περάσει ασχολούμενη με το λυρικό τραγούδι και τώρα πια ως μέλος της Οπερας του Γκρατς αναζητάει την τύχη της σε διεθνείς διαγωνισμούς.

Η καλή φήμη που έχει το Grand Prix στην πατρίδα της ήταν ο λόγος για να έρθει να διαγωνιστεί η Κινέζα Κανρού Κιν έχοντας κερδίσει τον προκριματικό εθνικό διαγωνισμό στο Πεκίνο. «Είναι ένας πολύ διάσημος διαγωνισμός στη χώρα μου και παγκοσμίως. Ωστόσο είναι πολύ δύσκολος γιατί πρέπει να ετοιμάσεις πολλά πράγματα», αναφέρει η σοπράνο. Στα 12 χρόνια που ασχολείται με την όπερα, επιλέγει να ταξιδεύει εκτός της χώρας της και να δοκιμάζει το ταλέντο της. «Νομίζω πως οι διαγωνισμοί είναι πολύ καλοί για τους νέους καλλιτέχνες ώστε να βελτιώνουν την τεχνική τους, να μαθαίνουν από τους άλλους διαγωνιζόμενους και να νιώθουν την ξένη χώρα όπου επισκέπτονται και τις μουσικές της», προσθέτει.

Στα πρώτα του βήματα στη μουσική ο Πολωνός Τόμας Ραφ βρέθηκε στο ωδείο για να μάθει να παίζει ακουστική κιθάρα αλλά κατέληξε να ασχολείται με το λυρικό τραγούδι. Μια δεκαετία αργότερα, έχοντας πια πάρει το βάπτισμα του πυρός στο είδος, ο μπάσος έκλεισε εισιτήριο για Αθήνα με την φιλοδοξία να εκτιμήσει κάποιος τη φωνή του. «Κάθε καλλιτέχνης πρέπει να δοκιμάζει να πηγαίνει σε διαγωνισμούς. Δεν αισθάνομαι καλά να συναγωνίζομαι με άλλους καλλιτέχνες αλλά ελπίζω ότι κάποιος θα δει την τέχνη του τραγουδιού μου», παραδέχεται ο 30χρονος καλλιτέχνης. Πριν βρεθεί στη σκηνή του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, δεν θεωρούσε τη δοκιμασία του κάτι σημαντικό αλλά η γνώμη του άλλαξε ριζικά μόλις διαγωνίστηκε. «Ο διαγωνισμός έγινε σημαντικός για μένα γιατί αν και η ερμηνεία μου δεν ήταν τέλεια από τεχνική άποψη, νομίζω ότι ήταν εξαιρετικά συναισθηματική και πολύ προσωποποιημένη. Και είναι αυτό στο οποίο η Μαρία Κάλλας στόχευε πάντα. Γιατί ήταν η πρώτη που είχε το κουράγιο να τραγουδήσει όχι μόνο όμορφους τόνους αλλά και εξαιρετικά συναισθηματικούς. Το ξεκίνησε εκείνη αυτό κι εμείς το συνεχίζουμε» καταλήγει.