«Lucky»: Οι Monty Python έστησαν μια ολόκληρη κωμωδία με τίτλο «Το νόημα της ζωής», ακριβώς επειδή το μεγαλύτερο γέλιο το βγάζουν οι τραγωδίες μας. Και υπάρχει μεγαλύτερη τραγωδία από την απουσία μιας ουσιαστικής απάντησης στα ερωτήματα που προκύπτουν; Εχουμε άραγε εξυπηρετήσει, στη μέχρι τώρα ζωή μας, έναν πιο ουσιαστικό σκοπό πέρα από την ικανοποίηση της προσωπικής μας ευχαρίστησης; Και πού κρύβεται εντέλει το νόημα της ζωής; Στις πολλές δραστηριότητες της καθημερινότητάς μας ή κάπου αλλού, σε μια σφαίρα κάπως εκτός «ζωής», αλλά στην οποία τελικά η ζωή μας οδηγεί;

Για κάποιους, το νόημα της ζωής μας, ο σκοπός και η αιτιολόγηση της ύπαρξης, είναι να εκπληρώσουμε τις προσδοκίες του Θεού ούτως ώστε, στο φινάλε, να παραλάβουμε την ανάλογη ανταμοιβή. Ο Lucky πάλι, δεν έχει να περιμένει τίποτα τέτοιο: είναι ένας 90χρονος άθεος που υπερασπίζεται παθιασμένα την ανεξαρτησία του και, σε σύγκριση με τους συνομήλικούς του, έχει ζήσει μια πραγματικά «γεμάτη» ζωή.

Μέχρι που μια μέρα σωριάζεται στο πάτωμα. Πηγαίνει στον γιατρό αλλά απαντήσεις δεν υπάρχουν: ούτε καρκίνο έχει (παρά το αδιάκοπο κάπνισμα), ούτε κάποια άλλη πάθηση. Είναι απλά γέρος. Δεν υπάρχει καμιά ασθένεια για να παλέψει μαζί της. Υπάρχουν μόνο τα γηρατειά. Ακούγεται μακάβριο, αλλά το «Lucky» είναι, αντιθέτως, ένα φιλμ γεμάτο αληθινό φως, μια ταινία πλημμυρισμένη στη χαρμολύπη δίχως να είναι συναισθηματική – και αυτό χρεώνεται τόσο στη μαγευτικά απέριττη σκηνοθεσία του Τζον Κάρολ Λιντς όσο και στο σενάριο των Ντράκο Σαμόνια και Λόγκαν Σπαρκς που γράφτηκε με κεντρικό άξονα τον πρωταγωνιστή, Χάρι Ντιν Στάντον (είναι γεμάτο με αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά κουβαλά μέσα του αυτούσια την φιλοσοφία του αξέχαστου ηθοποιού).

Οχι πως ο Lucky δεν φοβάται τον θάνατο – ή, καλύτερα, την ανυπαρξία. Αναζητά και αυτός την απάντηση στο μεγάλο ερώτημα. Οπως και εμείς. Και η ταινία, φυσικά, δεν προσφέρει αυτό (θα ήταν ανόητο να το προσπαθούσε εξ αρχής), αλλά χαρίζει στον ήρωα της, όπως και σ’ εμάς, μια μικρή συνειδητοποίηση. Το ζήτημα δεν είναι να βρίσκεις πάντα αυτό που ψάχνεις. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να χαμογελάμε εδώ και τώρα. Ακόμη και στην έρημο (πολύ κοντά δηλαδή στην απόμακρη πόλη όπου ζει ο ήρωας μας) υπάρχει ομορφιά. Κάτι είναι κι αυτό. Μπορεί και τα πάντα.

Βαθμοί: 8