Οι αγγλικοί τίτλοι συνεχίζουν να επικρατούν στις ελληνικές ταινίες (γιατί;) αλλά το «Too much info clouding over my head» αποτέλεσε μια από τις μικρές, ευχάριστες εκπλήξεις του φετινού Φεστιβάλ. Και γιατί η ασπρόμαυρη αυτή κωμωδία για έναν υποχόνδριο σκηνοθέτη που προσπαθεί να βρει χρήματα για μια ταινία που δεν θέλει στ’ αλήθεια να κάνει είναι γεμάτη από χιουμοριστικές εκπλήξεις, αλλά και γιατί απ’ όλο αυτό προκύπτει, αν όχι κάτι αυθεντικό, σίγουρα κάτι ειλικρινές και διασκεδαστικό. Στην αντίπερα όχθη, η «Επιφάνεια των πραγμάτων» ξεκινά από τις ζωές γυναικών που ήταν καλές φίλες τη δεκαετία του ’80 (το «Τwenty four hours» των Joy Division που ακούγεται συχνά μέσα στο φιλμ μάς υπογραμμίζει και το κλίμα της εποχής αλλά και της –goth –παρέας) και της τότε καθηγήτριάς τους. Η προσπάθεια για το χτίσιμο μιας συλλογικής μνήμης δεν λειτουργεί, κυρίως γιατί απουσιάζει μια κινηματογραφική διάσταση: τέσσερις μονόλογοι (οι δυο off!) δεν αρκούν για να στηθεί κάτι τέτοιο, αν και οι ερμηνείες (Μαρία Καλλιμάνη, Μαρία Σκουλά, Θέμις Μπαζάκα, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου) προσπαθούν. Η ισοπεδωτική φλυαρία όμως σκοτώνει το ενδιαφέρον. Στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, το υπέροχο «Lucky» του Τζον Κάρολ Λιντς αφηγείται την ιστορία ενός 90χρονου άθεου, που υπερασπίζεται παθιασμένα την ανεξαρτησία του και ξεκινά ένα ταξίδι αυτοαναζήτησης. Καθαρό απόσταγμα σε επίπεδο ερμηνειών, σκηνοθεσίας και αφήγησης, με έναν συγκινητικό Χάρι Ντιν Στάντον στον τελευταίο ρόλο της καριέρας του.

Τελευταία Νέα