Η πρώτη απόπειρα να ανεβάσει την παράσταση ήταν πριν από περίπου δύο δεκαετίες, όταν είχε πρωτοδιαβάσει το διήγημα του Ναθάνιελ Χόθορν «Η κόρη του Ραπατσίνι» και είχε συζητήσει με τη Βαρβάρα Μαυρομάτη για τη συνεργασία τους. Επρεπε να περιμένει όμως ώς τη φετινή σεζόν κι έτσι από σήμερα η Ολια Λαζαρίδου φέρνει στη σκηνή του θεάτρου Πορεία το διασκευασμένο έργο «Ο κήπος του Ραπατσίνι». Στο επίκεντρο, ο έρωτας του νεαρού Τζιοβάνι που σπουδάζει στην Πάντοβα της Ιταλίας και της Βεατρίκης που είναι περιορισμένη σ’ έναν τεχνητό κήπο γεμάτο από δηλητηριασμένα φυτά. Τον κήπο ανέλαβε να ζωντανέψει ο Αγγελος Παπαδημητρίου που επιμελείται το εικαστικό περιβάλλον της παράστασης.

«Το έργο μιλάει για ένα φοβερά γοητευτικό αλλά και δηλητηριασμένο κήπο. Μου ήρθαν λοιπόν στο μυαλό τα εικαστικά έργα του Αγγελου, που είναι κοντά σ’ αυτό το πνεύμα. Εχουν ταυτόχρονα τη θαλπωρή αλλά και την ειρωνεία. Επίσης, μου αρέσει πέραν του καλλιτεχνικού να έχω κι ένα προσωπικό κίνητρο. Στη συγκεκριμένη δουλειά ήταν ακριβώς η συνάντηση με τον Αγγελο. Είναι σαν να γιορτάζουμε τα 40 χρόνια φιλίας μας. Ο Αγγελος έχει μια φλόγα και με αυτήν φτιάχνει το σκηνικό κομμάτι κομμάτι. Μια εικαστική σύνθεση περισσότερο μέσα στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία», επισημαίνει η Ολια Λαζαρίδου. Το βιβλίο του Χόθορν είναι γραμμένο το 1844 και μοιάζει με σκοτεινό παραμύθι ρομαντισμού. Στη διασκευή που έκανε η ηθοποιός κράτησε αυτό το κλίμα ανάλογο με έργα των Πόε και Μποντλέρ. «Είναι ένα παραμύθι για μεγάλους. Σαν να βλέπει κανείς ένα όνειρο, κάτι που μου αρέσει πολύ, επειδή για μένα αυτό είναι το θέατρο. Ενας χώρος που μας παρακινεί και μας προκαλεί να ονειρευόμαστε. Μια λειτουργία που στη ζωή όλο και καταλήγει στο περιθώριο».

ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ Ο ΚΛΟΟΥΝ. Πέρα από τα παραβολικά στοιχεία στην παράσταση δίκην αναφορών σε άλλα έργα όπως η «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, ο «Κήπος του Ραπατσίνι» προκαλεί τον θεατή να αναστοχαστεί και για άλλες θεματικές. «Υπάρχουν διάφορα θέματα που μπαίνουν συνειρμικά όπως η δύναμη της απλότητας του πραγματικού ή η γοητεία του τεχνητού, μιας και η Βεατρίκη βρίσκεται σ’ αυτόν τον υπέροχο αλλά δηλητηριασμένο κήπο. Ενα άλλο θέμα είναι ότι ο πρώτος έρωτας, η πρώτη έλξη για το αντικείμενο του πόθου, ξυπνάει και πολλούς –αρχέγονους –φόβους. Με βασικότερο ότι κινδυνεύουμε από αυτό που μας συμβαίνει», προσθέτει η Λαζαρίδου. Το ερωτευμένο ζευγάρι επί σκηνής είναι ο Ερρίκος Μηλιάρης και η Δανάη Ρούσσου. Μια θέση στην ιστορία έχει και η σκηνοθέτρια καθώς υποδύεται τον ρόλο του Ραπατσίνι. «Στο συγκεκριμένο έργο μπαινοβγαίνω και διασκεδάζω αλλάζοντας όλα αυτά τα προσωπεία και τα πρόσωπα. Ο Ραπατσίνι μοιάζει με έναν κλόουν που παίρνει μορφές μέσα από άλλους χαρακτήρες. Είναι ένα αστείο, μεφιστοφελικό πρόσωπο με θεατρική καταγωγή από τον κλόουν».

Εχοντας πλέον αρκετή πείρα ώστε να χειρίζεται κατάλληλα το διπλό ρόλο σκηνοθέτριας – ερμηνεύτριας, επιλέγει να τον δοκιμάζει μόνο σε παραστάσεις όπου η ίδια έχει αρκετή συναισθηματική εμπλοκή. «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου σκηνοθέτη «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω». Μπορώ να κάνω συγκεκριμένα πράγματα, άρρηκτα δεμένα με όσα θέλω να μοιραστώ. Μια τέτοια κίνηση είναι και οι εκδόσεις, όπως το «Τα εύκολα δύσκολα» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ποταμός. Ενα πεδίο συγκινήσεων, πραγμάτων που μ’ έχουν αγγίξει και θέλω να μοιραστώ με τους άλλους. Τα τελευταία χρόνια κάπως η παρουσία μου στον χώρο αυτό έχει γίνει πολύ πιο προσωπική απ’ ό,τι παλιότερα. Οπως και το άλλο έργο που έκανα και από τις 20 Οκτωβρίου θα παίζεται στο Από Μηχανής Θέατρο, «Ο γάμος του Καραχμέτη» του Παπαδιαμάντη. Ηταν μια παράσταση χειροποίητη που την έκανα σαν να έφτιαξα σχεδόν ένα κέντημα», καταλήγει η Λαζαρίδου.