όσο πιθανό είναι μια δυσλειτουργική οικογένεια να μην κληρονομήσει τις δυσλειτουργίες της στα παιδιά της; Μάλλον καθόλου. Και ο «Αύγουστος», που παίζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Δημήτρης Χορν, το επιβεβαιώνει περίτρανα. Αποκαλύπτοντας συγχρόνως ότι η δυστυχία για κάθε οικογένεια έχει πάντα τα δικά της, ξεχωριστά, χαρακτηριστικά –το είπε άλλωστε ο Τολστόι στην «Αννα Καρένινα».

Γραμμένο από τον αμερικανό συγγραφέα, σεναριογράφο και ηθοποιό Τρέισι Λετς (Tracy Letts, 1965), το έργο του χάρισε ένα βραβείο Πούλιτζερ το 2008 και μαζί μια διεθνή θεατρική επιτυχία. Το 2013 ο «Αύγουστος» μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Τζον Ουέλς, με τη Μέριλ Στριπ και την Τζούλια Ρόμπερτς να ηγούνται μιας πλούσιας διανομής, με ένα αποτέλεσμα κατώτερο των προσδοκιών.

Οταν μια αυγουστιάτικη νύχτα στο σπίτι των Γουέστον, ο πατέρας, διάσημος ποιητής και αλκοολικός, εξαφανίζεται, η οικογένεια αναγκάζεται να επανασυνδεθεί. Γύρω από την εξαρτημένη από χάπια και ουσίες (και λόγω ασθένειας) μητέρα συγκεντρώνονται οι τρεις κόρες. Καθεμιά με τη δική της οικογένεια, τα δικά της προβλήματα, τις δικές της δυσλειτουργίες. Από κοντά και η αδελφή της μητέρας, με μια ακόμα προβληματική οικογένεια και τον ξάδελφο των τριών αδελφών. Το κάδρο συμπληρώνει η νεαρή, ινδιάνα, οικονόμος.

Μυστικά και ψέματα, ανεκπλήρωτοι, παράνομοι και απαγορευμένοι έρωτες, ανταγωνιστικές σχέσεις πλέκουν το κουβάρι της ιστορίας. Κι όταν αυτό ξετυλιχτεί, τίποτα δεν θα είναι πια όπως πριν. Η αλήθεια, σκληρή και καταστροφική, θα διαλύσει τον καθένα ξεχωριστά, κι όλους μαζί. Ποια οικογένεια; Δυστυχισμένες ψυχές σε μια μάταιη αναζήτηση σωτηρίας. Ενα οικογενειακό δράμα που δεν στερείται της τραγικής κωμωδίας της ζωής. Τόσο απλά που αγγίζει το αφόρητο.

Αν η σκηνοθεσία και η διανομή καθορίζουν μια παράσταση, ο «Αύγουστος» στο Χορν ευτύχησε να τα έχει και τα δύο. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης έστησε με ρεαλιστικό τρόπο την οικογένεια Γουέστον μέσα στο ξύλινο σκηνικό με τα δοκάρια της Αθανασίας Σμαραγδή. Ενα σπίτι στην αμερικανική επαρχία, σε πολλαπλά επίπεδα, για πολλαπλή χρήση και δράση. Εναλλάσσοντας την ένταση με την φαινομενική ηρεμία, τις μικρές σκηνές με τις πολυπρόσωπες (γύρω από το τραπέζι) ο σκηνοθέτης έφερε στη σκηνή τον προσωπικό κόσμο κάθε ήρωα.

Επιλέγοντας με σχεδόν επιστημονικό τρόπο κάθε ηθοποιό για κάθε ρόλο, δεν άφησε να ξεφύγει το παραμικρό. Με μέτρο, αποφεύγοντας το μελό και την υπερβολή, ενορχήστρωσε μια παράσταση συνόλου βασισμένη στην ουσία του θεάτρου: την ερμηνεία και τη συνοχή της ερμηνείας. Σπάνιο, αλλά όπως αποδείχθηκε, όχι ακατόρθωτο.

Η Μαρία Πρωτόπαππα, η Βίκυ Βολιώτη, η Μαρίνα Ασλάνογλου και η (μάνα) Θέμις Μπαζάκα συνθέτουν τον γυναικείο κόσμο του έργου –μία και μία στην ερμηνεία τους, όπως και η «θεία» Μαρία Κατσιαδάκη. Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάνος Βακούσης, Νίκος Αλεξίου, Κώστας Ανταλόπουλος και Θύμιος Κούκιος ηγούνται της ανδρικής πλευράς με ρόλους που μπλέκονται ανάμεσα στον θύτη και στο θύμα. Εκπληξη θετική η παρουσία της «Ινδιάνας» Aurora Marion.

Μια παράσταση γεμάτη αλήθεια που αγγίζει λεπτές αποχρώσεις της ψυχής (μας) αλλά πάνω απ’ όλα αυτός ο «Αύγουστος» είναι ένα κομμάτι καλό θέατρο. Ατόφιο.

INFO:

Μετάφραση: Μανώλης Δούνιας

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Μίνως Μάτσας

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Παίζουν: Θέμις Μπαζάκα, Μαρία Πρωτόπαππα, Βίκυ Βολιώτη, Μαρίνα Ασλάνογλου, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάνος Βακούσης, Μαρία Κατσιαδάκη, Νίκος Αλεξίου, Θύμιος Κούκιος, Κώστας Ανταλόπουλος, Aurora Marion, Αλίκη Κακολύρη

Πού: Θέατρο Δημήτρης Χορν (Αμερικής 10, τηλ. 210-3612.500)