«Διάλογος» μεταξύ Κρήτης και Ινδίας

Στέκει καθημερινά σχεδόν απέναντι στο ίδιο τοπίο. Με την πρώτη ματιά μια λωρίδα γης δίπλα στο κύμα που αλλάζει όψεις αμέτρητες ανάλογα με τις εποχές αλλά και τις ώρες της ημέρας που τη λούζουν με το διαφορετικό τους φως. Είναι ο τόπος που κουβαλά το φορτίο μιας εμβληματικής ταινίας, εκείνης του «Αλέξη Ζορμπά», στον Σταυρό της Κρήτης. Κι είναι εκείνος που αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τον ζωγράφο Δημήτρη Κατσιγιάννη ώστε αδιάλειπτα να τον αποτυπώνει στο χαρτί του με τη διεισδυτικότητα που διακρίνει έναν ζωγράφο του βλέμματος.

Τα 70 αυτά έργα του κρητικού τοπίου –όλα καμωμένα με το ευαίσθητο μέσο της ακουαρέλας –μαζί με άλλα που ο καλλιτέχνης έχει φιλοτεχνήσει στα πολύμηνα ταξίδια του στη μακρινή Ινδία αποτελούν τον πυρήνα της έκθεσής του «Προσεγγίσεις του άυλου». Εργα που δημιουργήθηκαν την περίοδο 2007-2013, ανήκουν όλα τους στη συλλογή του Αντώνη και της Αζιας Χατζηιωάννου και τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά συγκεντρωμένα υπό την επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα. «Οσοι έχουν περάσει από την Ινδία λένε ότι ο Σταυρός δίνει μια αίσθηση σαν να βρίσκεσαι στη Νότια Ινδία. Ο κόσμος στον Σταυρό είναι πιο εναλλακτικός και οι ρυθμοί όσων μένουν εκεί μοιάζουν με τους ρυθμούς των ανθρώπων της παλιάς Ελλάδας, οι οποίοι με τη σειρά τους ταιριάζουν λίγο με τους ρυθμούς της Ινδίας. Κατά τα άλλα, είναι δύο διαφορετικά μέρη, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ποιότητα του φωτός, η οποία κατά συνέπεια αλλάζει και την ποιότητα του χρώματος στα έργα μου», επισημαίνει ο Δημήτρης Κατσιγιάννης για το δίπολο Ανατολής και Δύσης που συνθέτει στην έκθεσή του και μέσω αυτού επιχειρείται να αναδειχθούν οι ζωγραφικές αναζητήσεις που διατρέχουν, ενώνουν και χωρίζουν τα έργα της Κρήτης και της Ινδίας.