Να λοιπόν πώς μπορεί μια σοφτ πορνό ταινία της δεκαετίας του 1970 να δανείσει την ατμόσφαιρα και τα ηχοχρώματά της σε έναν δίσκο που, σύμφωνα με τον δημιουργό του, εντάσσεται στη σύγχρονη «ρομαντική, ανεξάρτητη, κιθαριστική ποπ». Οσοι παρακολουθούν την πορεία του Monsieur Minimal γνωρίζουν ότι το «Erotika», το πέμπτο CD του που μόλις κυκλοφόρησε, είναι η αναζήτηση μιας αθωότητας που δεν έζησε, όπως λέει. «Η σκηνή της «Αναζήτησης» όπου φαίνεται λίγο το στήθος της Ελενας Ναθαναήλ την κατατάσσει στις αισθησιακές ταινίες. Σήμερα τέτοια πλάνα είναι σχεδόν σε όλες τις διαφημίσεις. Ολα σήμερα γίνονται γρήγορα. Ο εύκολος ερωτισμός, αυτή η μάστιγα».

Πόσο δικαιολογείται αυτή η νοσταλγική διάθεση που κυριαρχεί στον ηχητικό καμβά του; Ο Χρήστος Τσιτρούδης –όπως είναι το πραγματικό του όνομα –εξηγεί πως επεδίωξε να βάλει την ατμόσφαιρα των sixties και των seventies στη νέα του δουλειά. «Εβλεπα την ταινία με την Ελενα Ναθαναήλ, η οποία υποδύεται ένα call girl που ερωτεύεται ο Αγγελος Αντωνόπουλος. Το σάουντρακ αυτού του φιλμ είναι εξαιρετικό και έχει την υπογραφή του Γιάννη Σπανού. Διαπίστωσα ότι αυτή η εποχή έχει ρομαντισμό, αθωότητα και ευγένεια. Δεν μπορείς να τα παρακάμψεις εύκολα. Ισως γιατί σε αυτήν τη φάση της ζωής μου θέλω να τα έχω, τα αναζητάω». Αραγε και ο τίτλος του δίσκου «Erotika» δείχνει άλλη μια αναζήτησή του; «Μα ο έρωτας δεν είναι πάντα το ζητούμενο; Ολα για την αγάπη δεν γίνονται; Γι’ αυτή που έχουμε, γι’ αυτή που χάσαμε, γι’ αυτή που καρτερούμε».

Η αφήγηση του Monsieur Minimal για το πώς έχτισε το αισιόδοξο και ρομαντικό εγχείρημά του δεν αφήνει περιθώρια να γεννηθούν απορίες και να αναρωτηθεί κανείς γιατί επέλεξε τον Δάκη να τραγουδήσει τη «Στιγμή». Δεν τον σκέφτηκε αμέσως, ομολογεί, αφού αποπειράθηκε ο ίδιος να ερμηνεύσει το κομμάτι. Ομως από καμία προσπάθειά του δεν έμεινε ευχαριστημένος. Γιατί; «Μου έλειπε ο ρομαντισμός, η τρυφερή, η νοσταλγική εσάνς. Δεν μπορούσα να τα δώσω. Εκείνη την εποχή ο Δάκης τραγουδούσε στο Τiki, που το έχει ο φίλος μου ο Δημήτρης, και αμέσως αναζήτησα την επαφή. Για μένα είναι ο πρίγκιπας που δεν έγινε ποτέ βασιλιάς και γι’ αυτόν τον λόγο κατάφερε να διατηρήσει τη φρεσκάδα του και τη νεανικότητά του». Ο Δάκης δέχτηκε να δοκιμάσει το τραγούδι που πήρε στα χέρια του. Οι ευχάριστες εκπλήξεις για τον Monsieur Minimal από το ποπ είδωλο των sixties συνεχίστηκαν στο στούντιο: «Μου είπε «καθοδήγησέ με», όσο και αν αυτό ακούγεται περίεργο για κάποιους. Δεν είχα τίποτα να του δείξω –πώς θα μπορούσα άλλωστε. Τον άφησα να νιώσει το τραγούδι και να το πει όπως θέλει εκείνος. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ακούγεται στον δίσκο. Η εποχή της αθωότητας μέσα από αυτή την εξαίσια, νοσταλγική και τρυφερή φωνή».