Δείγματα γραφής μιας νεότερης γενιάς επίδοξων θεατρικών συγγραφέων παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του Greek Play Project, στο θέατρο Σταθμός, τις δύο πρώτες βραδιές του Οκτωβρίου. «Ελένη ή Σούλα» της Δέσποινας Καλαϊτζίδου, που κέρδισε το πρώτο βραβείο και «Διαγώνια» της Παναγιώτας Δημοπούλου που έλαβε έπαινο.

Τριπλή ευκαιρία για το ίδιο το θέατρο: Από τη μια να διαφανεί αν υπάρχει ένα νέο αίμα στα κείμενα, από την άλλη να αναδειχθούν σκηνοθέτες και ηθοποιοί που μπορούν να το υποστηρίξουν και τέλος, το γεγονός ότι εγκαινιάστηκε ουσιαστικά η ανανεωμένη λειτουργία του θεάτρου Σταθμός, στο Μεταξουργείο, από τον Μάνο Καρατζογιάννη. Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός ανέλαβε να «χτίσει» ένα στέκι με έμφαση στο ελληνικό έργο κι όπως φαίνεται ξέρει να το οργανώνει καλά.

Ο «μύθος» της Ελένης ή Σούλας ενώνει δύο γυναίκες που τους χωρίζει ο χρόνος, ο τόπος και η ιστορία. Η νεαρή Σούλα είναι χήρα, κομμώτρια από ένα μικρό απομακρυσμένο χωριό του Ολύμπου και ονειρεύεται πως είναι η Ωραία Ελένη. Ή μήπως η Ωραία Ελένη θα ήθελε να ήταν η Σούλα, μια τυχαία γυναίκα του σήμερα; Ο μονόλογος της Δέσποινας Καλαϊτζίδου επιχειρεί να κάνει το άλμα, ενώνοντας τη μικρή με τη μεγάλη ιστορία. Ενα κείμενο ενίοτε μπερδεμένο και χωρίς ιδιαίτερη δράση, έγινε στα χέρια του Γιώργου Λύρα, παράσταση, με αρχή, μέση και τέλος, με σκηνικό τόπο και κυρίως με εσωτερική ψυχική δράση της ηρωίδας. Η Ευαγγελία Μουμούρη (φωτογραφία δεξιά) ερμήνευσε την Ελένη ή Σούλα με δύναμη και χιούμορ, συμβάλλοντας κι εκείνη όπως και ο σκηνοθέτης, καθοριστικά στο έργο.

Η συγγραφέας, γεννημένη στην Κατερίνη και με σπουδές στη Θεσσαλονίκη, την Αγγλία και την Ιρλανδία, έχει ειδικευτεί στη λογοτεχνική μετάφραση και το θέατρο στην εκπαίδευση. Το 2010 κέρδισε το Β’ Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Εργου. Η ωραία ιδέα στάθηκε αφετηρία, αλλά ένας μονόλογος είναι πολλά παραπάνω.

Στο δεύτερο μέρος και σε μορφή σκηνικού αναλογίου παρουσιάστηκε το «Διαγώνια» της Παναγιώτας Δημοπούλου σε σκηνοθετική επιμέλεια του Ανδρέα Ανδρέου. Μια ιστορία βασισμένη στον μύθο της «Ορέστειας» με ήρωες δύο αδέλφια που καθώς θεωρούν υπαίτιους για τον θάνατο του πατέρα τους τη μητέρα και τον εραστή της, αποφασίζουν να τους σκοτώσουν. Μόνον που προτού εφαρμόσουν το σχέδιό τους, μάνα και εραστής σκοτώνονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τα δύο αδέλφια είχαν σχεδιάσει. Το φάντασμα του νεκρού πατέρα να τους κατατρέχει και οι Ερινύες τους κυνηγούν…

Αν και χωρίς πρωτοτυπία, το κείμενο διέθετε ένα πρώτο επίπεδο θεατρικού λόγου. Ομως ο τρόπος που σκηνικά το αντιμετώπισαν οι ηθοποιοί στάθηκε αρνητικός: Οι δύο ηθοποιοί, ο Κωστής Καλλιβρετάκης και η Φρειδερίκη Φίλη, και κυρίως η δεύτερη, απείχαν από την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εξελισσόταν η ιστορία τους. Από την ατημέλητη και πρόχειρη ενδυματολογική τους όψη ώς την ανάγνωση άνευ χρωματισμών στη φωνή, από τα βλέμματα που ήταν «νεκρά», από την ένταση, που ήταν ανύπαρκτη.

Τι είναι το Greek Play Project (GPP); Μια διαδικτυακή πλατφόρμα για το σύγχρονο ελληνικό έργο που λειτουργεί, φέτος, για τρίτη χρονιά. Αισιοδοξεί να συμβάλει στην ανανέωση της ντόπιας παραγωγής. Μακάρι. Τα έργα που παρουσιάστηκαν διακρίθηκαν στον διαγωνισμό «Γράψε τον Μύθο σου», ο οποίος πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2015. Μέλη της επιτροπής ο συγγραφέας Ακης Δήμου, ο θεατρολόγος και κριτικός θεάτρου Γρηγόρης Ιωαννίδης, η θεατρολόγος Μαρία Καρανάνου, η θεατρολόγος-κριτικός θεάτρου και δημιουργός του GPP Ειρήνη Μουντράκη, ο θεατρολόγος και κριτικός θεάτρου Σάββας Πατσαλίδης και ο Σταμάτης Φασουλής.