Διακόσια χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατο της Τζέιν Οστιν και η επικρατέστερη προσέγγιση του έργου της εξακολουθεί όχι μόνο να δέχεται ως ντεμπούτο το περίφημο «Λογική και ευαισθησία», αλλά και να δίνει έμφαση στην εκλεπτυσμένη γλώσσα της συγγραφέως και στον μοναχικό της χαρακτήρα.

Κι όμως, όπως υπενθυμίζει μια νέα έκδοση με τίτλο «Teenage Writings», που επιμελήθηκαν οι Κάθριν Σάδερλαντ και Φρέια Τζόνστον, καθηγήτριες Αγγλικής Φιλολογίας στην Οξφόρδη, η Οστιν έγραφε ήδη από τα 11 της χρόνια, επιδεικνύοντας ένα πνεύμα τολμηρό, με ενδιαφέρον για εφηβικά καμώματα, εμπλουτισμένα με αλκοόλ, βία ή σεξουαλικές περιπέτειες. Τα «Jack and Alice», «The Bower» ή το σατιρικό «The History of England», δεν δημοσιεύονται για πρώτη φορά, προσεγγίζονται όμως από τη Σάδερλαντ και την Τζόνστον, σαν ακραίες αντανακλάσεις σύγχρονων, παρά βικτοριανών εφήβων.

Υπάρχει ας πούμε η ηρωίδα Αννα Πάρκερ, που αφού σε ένα γράμμα προς μια φίλη, καμαρώσει για τον φόνο του πατέρα και της μητέρας της, ανακοινώνει ότι σειρά έχει η αδελφή της. Υπάρχουν χαρακτήρες που τονίζουν ότι «είναι μεγάλη μου τιμή να προκαλώ τη δυσαρέσκεια του πατρός μου». Δεν αποκλείεται, η Οστιν να έγραφε κάτι τέτοια με σκοπό τη θυμηδία των νεαρών οικοτρόφων που κατά καιρούς διαβιούσαν στο πατρικό της, την ίδια στιγμή όμως φαίνεται πως εξασκούνταν στη σκιαγράφηση χαρακτήρων, στην αναζήτηση των κινήτρων τους και σε διάφορες άλλες αφηγηματικές προκλήσεις.

Χώρια που, όπως εξηγούσαν οι Σάδερλαντ και Τζόνστον σε πρόσφατο άρθρο τους στην «Γκάρντιαν», η Οστιν ήταν έφηβη την ίδια περίοδο που η Μέρι Γούλστονκραφτ μιλούσε για την ανάγκη αναμόρφωσης της εκπαίδευσης των γυναικών. Το σατιρικό «History of England» φανέρωνε τις γνώσεις της 15χρονης συγγραφέως του για τις ανδρικές προκαταλήψεις στην ιστοριογραφία. Ενώ το «The Bower» μιλούσε για τη σεξουαλικότητα «με μια ευθύτητα που η Οστιν δεν θα έφτανε ποτέ ξανά».