Αναζήτηση
«Ηρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε την αθωότητα των προηγούμενων γενιών». Είναι μια από τις πολλές φράσεις που θα μπορούσε να συμπυκνώσει το χθεσινό βράδυ στο Καλλιμάρμαρο. Σε αυτή τη συναυλία το πρόσχημα ήταν η αλληλεγγύη. Γιατί τελικά περί προσχήματος επρόκειτο –με την καλή έννοια. Με εκείνη που δίνει νόημα στην ανάγκη του κόσμου να σμίξει με κάτι που θα τον ενώσει. Και όποιος ήταν χθες στο Παναθηναϊκό Στάδιο ένιωθε ότι όλοι έψαχναν να πατήσουν πάνω σε κάποια ακόρντα που θα τους δώσουν λίγο φως. Τόσα όσα χρειάζεται ο άνθρωπος για να πάρει μπρος και να κινήσει λίγο, να πάει πιο κάτω. Η συναυλία που διοργάνωσε ο Σκάι στο πλαίσιο της δράσης «Ολοι μαζί μπορούμε» κέρδισε τον φιλανθρωπικό της σκοπό. Περισσότεροι από 55.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να συνδράμουν την προσπάθεια του σταθμού για τη συγκέντρωση τροφίμων. Ολοι όμως βγήκαν κερδισμένοι. Αυτοί που άκουσαν, αλλά και αυτοί που ανέβηκαν στη σκηνή για να ακουστούν. Γράφτηκε ένα ιστορικό ντοκουμέντο, αφού ο μπροστάρης της βραδιάς Διονύσης Σαββόπουλος κατάφερε συγκεντρώσει φωνές από διαφορετικές δεκαετίες που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δήμητρα Γαλάνη, Φοίβος Δεληβοριάς, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Νίκος Ζιώγαλας, Γιάννης Ζουγανέλης, Βιολέτα Ικαρη, Βασιλική Καρακώστα, Κωστής Μαραβέγιας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Πάνος Μουζουράκης, Κατερίνα Πολέμη, Μελίνα Τανάγρη, Γιώργος και Νίκος Στρατάκης, Μαρία Φαραντούρη, Γιάννης Χαρούλης.
Οπως εξήγησε ο ίδιος, «η ιδέα μου αφού κάνουμε μια συναυλία που απευθύνεται σε πολλές χιλιάδες κόσμου και μέσα στο καλοκαίρι, σκέφτηκα πως θα μπορούσα να κάνω μια συναυλία επιτυχιών. Μια τέτοια συναυλία χρειάζεται 40 – 50 σουξέ. Εγώ έχω καμιά δεκαριά δικά μου τέτοια: το «Μη μιλάς άλλο γι’ αγάπη», «Σαν τον Καραγκιόζη», «Ας κρατήσουν οι χοροί», «Τι έπαιξα στο Λαύριο». Διάλεξα καμιά 40αριά τραγούδια και παραπάνω από όλα τα είδη και όλες τις εποχές». Μικρές πρόζες με κείμενα γραμμένα από τη Μυρτώ Κοντοβά, η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού –η οποία υποδεχόταν τον κόσμο στην είσοδο του σταδίου –και η Χορωδία Graduarti (Απόφοιτοι Αρσακείων – Τοσιτσείων Σχολείων) δημιούργησαν το ιδανικό πλαίσιο μιας νέας αφήγησης της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού. Εκείνου που όπως είπε ο Διονύσης Σαββόπουλος χθες σχεδόν καθησυχαστικά, «το ελληνικό τραγούδι θα είναι πάντα δίπλα σας και θα σας επισκέπτεται σαν δροσερό αεράκι εκεί όπου το χρειάζεστε: και στη χαρά και στη θλίψη».
Το σύνθημα της μεγάλης αυτής γιορτής δόθηκε από τον Πάνο Μουζουράκη και τον Κωστή Μαραβέγια, που ως ιδανικοί περφόρμερ έκαναν τα φώτα της σκηνής να ανάψουν. Και μέσα από καπνούς εμφανίστηκε ο μάγος της βραδιάς. Ο Διονύσης Σαββόπουλος μοιράστηκε μαζί τους τους «Μάγους» και έμεινε μόνος στη σκηνή για να τραγουδήσει το «Αγγελος Εξάγγελος» και την «Παράγκα», αλλά και του αγαπημένου του Τσιτσάνη «Ξημερώνει και βραδιάζει». Είπαμε, ήταν βραδιά μεγάλων επιτυχιών. Σαν τη «Θαλασσογραφία» που ερμήνευσε με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη –που όπως είπε την γνωρίζει από τότε που φορούσε πάνες. Κι εκείνη έβαλε στα χείλη του κόσμου την περυσινή της επιτυχία «Η επιμονή σου». Περίσσευαν τα όμορφα λόγια για τους καλεσμένους του, που ως καλός οικοδεσπότης τους υποδεχόταν στην σκηνή. «Ερχεται το παιδί με τα ηλεκτρικά νταούλια και τα ιπτάμενα στιχάκια» είπε λίγο πριν εμφανιστεί στη σκηνή ο Γιάννης Χαρούλης. Σε λίγο στο στάδιο αντηχούσε το «Ζεϊμπέκικο» και αμέσως μετά χόρευε στον ρυθμό του «Σου μιλώ και κοκκινίζεις» –τραγούδι που ο κρητικός καλλιτέχνης έχει εντάξει στο μόνιμο πρόγραμμα των συναυλιών του. Οι ιστορίες που αφηγείται για τα τραγούδια του ακούστηκαν και χθες το βράδυ. «Ημουν 17 χρονών όταν έγραψα τη «Συννεφούλα», αυτό το αντάρτικο τραγούδι» είπε.
Το βάρος του πολιτικού σχολιασμού σήκωσε και ο Γιάννης Ζουγανέλης παραφράζοντας το «Το χειμώνα ετούτο». Εδωσε όμως τη χαρά του για τη συμμετοχή αυτή και μέσα από τη φράση «Αυτή η Ελλάδα είναι άξια αγάπης. Το ελληνικό τραγούδι ζει και βασιλεύει όπως έλεγε πάντα ο Σαββό!».
Μισό αιώνα φίλη χαρακτήρισε τη Μαρία Φαραντούρη, θυμίζοντας την ιστορία της συνάντησής τους ως νέοι, τη δεκαετία του ’60. «Ρωμαλέα φωνή ενός παιάνα για χθες, για σήμερα και για πάντα» είπε λίγο πριν ξεκινήσουν να τραγουδούν μαζί το «Ενα το χελιδόνι».
Ηταν όμως παρόντες και οι τραγουδοποιοί που πέρασαν και άφησαν τη δική τους θερμοκρασία στο ελληνικό τραγούδι. Η φωνή του Φοίβου έκλεισε το μάτι στον Λουκιανό Κηλαηδόνη –τον πρίγκιπα της Φωκίωνος Νέγρη όπως είπε για εκείνον ο Διονύσης Σαββόπουλος –τραγουδώντας τα «Θερινά σινεμά» του.
Και στο φινάλε ο Σαββόπουλος ένωσε τις φωνές των καλεσμένων του με το κοινό για μια ακόμη φορά μέσα από το τραγούδι τού Θανάση Παπακωνσταντίνου «Αερικό».
Ηταν πολύ μεγάλη η βραδιά για να μην έχει εκπλήξεις, εντάσσεις, αλλά και λίγες μικρές δόσεις υπεροχής. Πριν από λίγα χρόνια ο Γιάννης Αγγελάκας είχε χαρακτηρίσει τον Σαββόπουλο ξεπερασμένο και συμβιβασμένο. Στη χθεσινή συναυλία, ο Νιόνιος τραγούδησε και χόρεψε –ενδιαμέσως –τη μεγάλη επιτυχία του Αγγελάκα «Σιγά μην κλάψω», κάνοντας μάλιστα έναν ωραίο και εύστοχο πρόλογο. «Ωραία η Κρήτη, αλλά και η Θεσσαλονίκη μου και τι δεν έχει δώσει; Εχει δώσει αυτή την παράξενη ποιητική και τραγουδιστική παράδοση. Εγώ μπορεί να είμαι ο παλαιότερος, αλλά καμαρώνω τους νεότερους όταν με ξεπερνάνε. Βέβαια μερικοί από αυτούς λένε ότι συμβιβάστηκα και ότι έγινα κι εγώ κατεστημένο. Δεν πειράζει, νέοι είναι και εγώ τέτοια έλεγα. Τα συμπαθώ όμως αυτά τα παιδιά του Βορρά και καμιά φορά προσπαθώ να πω και κάνα κομμάτι τους», σχολίασε με νόημα ο Διονύσης Σαββόπουλος.
– Η επόμενη μεγάλη δράση του εθελοντικού προγράμματος σε συνεργασία με την Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδος είναι η διοργάνωση ενός πανελλαδικού αγώνα δρόμου 5 και 10 χιλιομέτρων τον ερχόμενο Οκτώβριο, που θα διεξαχθεί ταυτόχρονα σε 52 πόλεις της επικράτειας για να συγκεντρωθούν τρόφιμα που θα καλύψουν τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
