Ωραία χρονιά για τη μουσική το 1997: οι Radiohead κυκλοφορούσαν το κορυφαίο «OK Computer», ο Νικ Κέιβ το πιανιστικό «The Boatman’s Call» και οι Prodigy το γεμάτο σουξέ, «The Fat of the land». Την ίδια περίοδο, μια μπάντα από το Γουίγκαν της Βόρειας Αγγλίας, συνέχιζε το κοπιώδες ταξίδι της προς τη διεθνή αναγνώριση, προσπαθώντας να ξεπεράσει προβλήματα με ναρκωτικά ή εσωτερικές εντάσεις. Ηταν οι Verve, που τελικά, τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς, παρέδωσαν το τρίτο τους άλμπουμ, ονόματι «Urban Hymns», κερδίζοντας με τη βοήθειά του, όλα όσα ήδη δικαιούνταν. Η αναζωογονητική πνοή που ο δίσκος έδινε στο ροκ, η συνομιλία του με την αισθητική του shoegaze ιδιώματος, το ηλεκτρισμένο «The Rolling People», το σπαραξικάρδιο «The drugs don’t work» και φυσικά το μεγαλοπρεπές «Bitter Sweet Symphony», τραγουδισμένα από έναν αμφιλεγόμενο μάγκα που άκουγε στο όνομα Ρίτσαρντ Ασκροφτ, έβαλαν τους Verve σε κάθε μουσικό κανάλι και σταθμό. Φέτος, το «Urban Hymns» γιορτάζει τα είκοσι χρόνια του κυκλοφορώντας σε τέσσερις επετειακές εκδοχές: μία απλή με επανεπεξεργασμένο ήχο, μία πολυτελή που θα περιλαμβάνει δύο CD, μία ακόμα με πέντε CD και ένα DVD, καθώς και ένα τριπλό βινύλιο. Πώς θα γεμίσουν όλα αυτά; Με b-sides φυσικά, ακυκλοφόρητες συναυλίες, πλήθος φωτογραφιών, αλλά και φρέσκες συνεντεύξεις ή μια έκδοση 56 σελίδων, ειδικά για το πενταπλό box set.