Οχι μόνο το 1990, όταν δηλαδή στην αμερικανική τηλεόραση κυριαρχούσαν τα «Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς» ή το «Νόμος και τάξη» και η «χρυσή» της περίοδος απλώς αργούσε, ούτε καν σήμερα που τα τηλεοπτικά προϊόντα συγκρίνονται με τα κινηματογραφικά, δεν είναι εύκολο να περιγράψεις το «Twin Peaks». Μπορείς να πεις για έναν πράκτορα του FBI ονόματι Ντέιλ Κούπερ που ερευνά τον φόνο της νεαρής Λόρα Πάλμερ σε μια μυστηριώδη πόλη 51.201 ψυχών, για την αίσθηση αστυνομικού μυστηρίου, μεταφυσικού θρίλερ και σουρεαλιστικής σαπουνόπερας, για τη βία κατά των γυναικών και τα κλισέ των ταινιών τρόμου που βρίσκονται στο επίκεντρο, κάτι όμως θα μείνει απέξω. Ισως πρέπει να αναφέρεις τα αμέτρητα φλιτζάνια καφέ, τις θεσπέσιες κερασόπιτες, την Κυρία με το Κούτσουρο, τον Διαβολικό Μπομπ και όλους τους ιδιόμορφους πρωταγωνιστές αυτής της κωμικής πινακοθήκης –πάλι η εικόνα θα μένει ανολοκλήρωτη. Καλύτερα λοιπόν να αρκεστείς στον Ντέιβιντ Λιντς, αυτόν τον ανατριχιαστικό καταγραφέα του ασυνειδήτου που, ηθελημένα ή όχι, σαν να πυροδότησε τελικά την επερχόμενη «χρυσή περίοδο», και να παραδεχτείς ότι το «Twin Peaks» είτε προβαλλόταν στο ABC είτε στην ΕΡΤ επηρέασε πλήθος σειρών και θεατών. Τόσο που όταν ανακοινώθηκε ότι ο άνθρωπός μας δούλευε σε μια τρίτη σεζόν, τα 25 χρόνια που είχαν μεσολαβήσει δεν μείωσαν στο ελάχιστο τη νοσταλγία και την προσμονή.

Επειτα από κάμποσα πηγαινέλα στην παραγωγή και στις διαθέσεις του Λιντς και του σεναριογράφου Μαρκ Φροστ, το «Twin Peaks: The Return» ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2016. Εκανε την πρεμιέρα του το περασμένο Σαββατοκύριακο με δύο επεισόδια που προβλήθηκαν στο Φεστιβάλ των Καννών και στο Showtime και με άλλα δύο που διατέθηκαν στους συνδρομητές του καναλιού. Το νήμα πιάστηκε από εκεί που είχε αφεθεί τον Ιούνιο του 1991, όταν σε έναν μυστηριώδη χώρο σαν ονειρικό καθαρτήριο, με κόκκινες κουρτίνες, ψυχεδελικό πάτωμα και το όνομα «Μαύρος Ξενώνας», η Λόρα Πάλμερ υποσχόταν στον πράκτορα Ντέιλ Κούπερ ότι θα την ξαναδεί σε 25 χρόνια. Πλέον, βέβαια, ο κόσμος και οι ήρωες του «Twin Peaks» μοιράζονται σε αρκετές διαστάσεις. Στην πιο γήινη, ένα ομοίωμα του Κούπερ έχει καταληφθεί από το πνεύμα του Διαβολικού Μπομπ (και θυμίζει τον Νίκολας Κέιτζ στο «Wild at Heart»), η Κυρία με το Κούτσουρο εξακολουθεί να δίνει χρησμούς (σε σκηνές που γυρίστηκαν προτού η ηθοποιός Κάθριν Κούλσον φύγει από τη ζωή), ενώ ο σερίφης Τόμι «Χοκ» Χιλ τους επιστρατεύει αναζητώντας τον αληθινό πράκτορα. Στο μεταξύ, σε έναν ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη ένας νεαρός επιβλέπει ένα αλλόκοτο γυάλινο κουτί, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται ένα τρομακτικό πλάσμα. Τελικά, το «Κακό ομοίωμα» του Κούπερ φαίνεται να διαπράττει φόνους στη Νότια Ντακότα και η «καλή εκδοχή» του δραπετεύει από τον Ξενώνα. Τους ρόλους υποδύονται μέλη του παλιού καστ όπως οι Κάιλ ΜακΛάχλαν, Σέριλ Λι και Μάικλ Χορς, ενώ στις νέες προσθήκες βρίσκεις τους Λόρα Ντερν, Μάικλ Σέρα ή Τζιμ Μπελούσι.

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ. Αυτό βέβαια είναι το εύκολο κομμάτι. Η τρίτη σεζόν του «Twin Peaks» μπορεί να έχει πολλούς ηθοποιούς από το παρελθόν, στους τίτλους μπορεί να ακούγεται η χαρακτηριστική αινιγματική μελωδία του Αντζελο Μπανταλαμέντι, κατά τα άλλα όμως το παζλ είναι πιο μπερδεμένο. Και πιο σκοτεινό: ορθώς γράφτηκε ότι οι θεατές που ανέμεναν μια αναβίωση του εξεζητημένου χιούμορ ή της γοητευτικής ανάμειξης των ειδών στα πρότυπα των πρώτων επεισοδίων, καλύτερα να ετοιμαστούν για κάτι που κάνει τον Λαρς Φον Τρίερ να μοιάζει με σκηνοθέτη ρομαντικών κομεντί. Το αφηγηματικό οπλοστάσιο του Ντέιβιντ Λιντς δεν έχει αποδυναμωθεί, αλλά έχει ενισχυθεί με λεπτομερώς σχεδιασμένους ήχους και με ακόμα πιο παράξενη εικονοποιία, βαθύτερα κρυπτικούς διαλόγους και έξτρα σαγήνη, από εκείνη που ενίοτε συναντάται στους εφιάλτες. Προϋποθέτουν χρόνο κάτι τέτοια για να ποτίσουν τις αισθήσεις του θεατή και το «Twin Peaks: The Return» ικανοποιεί την προϋπόθεση με υπομονετικά, αλλόκοσμα πλάνα, με αργό και σίγουρο ρυθμό και με μυστήρια ή γρίφους που γοητεύουν κυρίως όταν δεν λύνονται. Δεν αποκλείεται, στα δεκατέσσερα επεισόδια που υπολείπονται, έτσι να μοιάζει και η πορεία του πράκτορα Ντέιλ Κούπερ προς την αναζήτηση του παλιού, καλού και αληθινού εαυτού του.

Το ταξίδι αναμένεται μακρύ, οι λάτρεις του Ντέιβιντ Λιντς όμως δεν είναι άμαθοι. Αφού μάλιστα ο άνθρωπός μας ανακοίνωσε ότι έτσι που κατάντησε η αμερικανική βιομηχανία κινηματογράφου δεν πρόκειται να γυρίσει άλλη ταινία, η τρίτη σεζόν του «Twin Peaks» ίσως λειτουργήσει και σαν υποκατάστατο. Οχι ότι ο σκηνοθέτης βρήκε ευκαιρία να καβαλήσει το κύμα της ανθοφορούσας αμερικανικής τηλεοπτικής παραγωγής: είναι τέτοια η υπερπροσφορά της, που παρά την επιρροή του σε σειρές όπως τα «Lost», «True Detective» ή «Fargo», εμπορικά μιλώντας, αυτή η λογική δεν θα τον οδηγούσε μακριά. Η τελευταία δουλειά του «μοιάζει με σύγχρονο παραμύθι γραμμένο υπό την επήρεια LSD και επιμελημένο από κάποια μυστική υπηρεσία», το πιο παράταιρο συστατικό της επομένως, ίσως είναι οι ποπ μελωδίες που ακούγονται στο τέλος των επεισοδίων, παιγμένες από τους Chromatics ή τους Au Revoir Simone. Η δική τους παρουσία, ναι, ίσως φανερώνει ένα ενδιαφέρον των δημιουργών για ένα mainstream κοινό. Οπως όμως έλεγε σχεδόν επιτακτικά η Λόρα Ντερν σε συνέντευξή της όπου χαρακτήριζε τον νέο κύκλο γενναίο, άγριο, βαθύ, σημαντικό και ξεκαρδιστικό, «όλοι πρέπει να βλέπουμε όσα φτιάχνει ο Ντέιβιντ Λιντς».