Η ανάγκη για αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών μέσω δυναμικών συγκρούσεων ή ειρηνικών αναζητήσεων. Και η εμβάθυνση του διαλόγου ανάμεσα στη σύγχρονη χορευτική γραφή και την παράδοση. Αυτές είναι οι δύο φετινές θεματικές του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Ο σημαντικός πολιτιστικός θεσμός επιστρέφει για 23η χρονιά από τις 14 έως τις 23 Ιουλίου στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα. Με όχημα τον προβληματισμό και την υψηλή αισθητική οκτώ ξένες ομάδες θα συναντήσουν στη σκηνή του Μεγάρου Χορού της πόλης τέσσερις ελληνικές παρουσιάζοντας φιλόδοξα έργα, κάποια για πρώτη φορά, στο ελληνικό κοινό. Παράλληλα, το πρόγραμμα εκδηλώσεων διανθίζεται από ένα σεμινάριο, τρία εργαστήρια, δύο masterclass και έξι δωρεάν πολιτιστικές δράσεις. Στη δεύτερη χρονιά στη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας η Κατερίνα Κασιούμη έδωσε έμφαση στις διεθνείς παραγωγές καλώντας στην Καλαμάτα επαγγελματίες από πέντε χώρες. Την αυλαία του φεστιβάλ θα ανοίξει το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο – Μπαλέτο της Λωρραίνης παρουσιάζοντας τρία έργα ξεχωριστών χορογράφων: το «Rose-variation» της Ματίλντ Μονιέ, την εγκατάσταση «Opal Loop/Cloud Installation #72503» της Τρίσα Μπράουν και το «Soundance» του Μερς Κάνιγχαμ.

Τη δημιουργική σκυτάλη θα πάρει το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Γκρενόμπλ, με το «Tordre» του Ρασίντ Ουραμντάν, όπου μία κοπέλα βρίσκεται σε ασταμάτητη περιδίνηση και μια δεύτερη διακρίνεται για τον πρόσθετο βραχίονα που φέρει. Από την άλλη, οι 20 χορευτές της χορογραφίας «Ανύποπτος χρόνος» που υπογράφει η Αντιγόνη Γύρα με την ομάδα Κινητήρας στήνουν ένα μεγάλο ερευνητικό καλλιτεχνικό εγχείρημα μπροστά στους θεατές χάρη στις κυκλικές κινήσεις τους. Αντίστοιχα, η εμπειρία της επαφής των σωμάτων κρύβεται πίσω από το έργο «Αλάσκα» της Ιριδας Καραγιάν, που ερμηνεύει η ομάδα χορού Ζήτα.

Η Vertigo Dance Company από το Ισραήλ επέλεξε να δείξει την χορογραφία «Yama» της Νόα Βέρτχαϊμ, ένα σχόλιο για τον αντίκτυπο που έχει η φυσική κίνηση στο περιβάλλον. Πρεμιέρα για την Ελλάδα θα κάνει και το έργο «Meeting you» των Χελένα Φρανσίν και Ορι Φλόμιν που πραγματεύεται το θέμα της φιλίας και της συντροφικότητας. Παρέα με δύο μουσικούς επί σκηνής και παραδοσιακούς ήχους θα περιπλανηθούν σε έξι διαφορετικά τοπία οι χορευτές της ομάδας Creo για τις ανάγκες του έργου «Απόγειος» της Πωλίνας Κρεμαστά. Σε πιο έθνικ ρυθμούς κινείται το χοροθεατρικό «Ρωμαίος και Ιουλιέτα / Εξέγερση και Γιοχάνεσμπουργκ» από τη νοτιοαφρικανή χορογράφο Τζέσικα Νιούπεν, που με προκλητική διάθεση αφηγείται εκ νέου το αριστούργημα του Σαίξπηρ.

ΘΕΜΑΤΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ. Από την πλευρά της, η Ισπανο-Ολλανδή Μαρίνα Μασκαρέλ στο «Three times rebel» διερευνά την ανισότητα των φύλων και τον αυθαίρετο τρόπο που μεθοδεύτηκαν οι σχετικές αντιλήψεις στη σύγχρονη κοινωνία. Με θέματα ταυτότητας καταπιάνεται και ο Αντι Μπούτρους στο «It’s always here». Οντας αραβικής καταγωγής, εμφανίζεται εδώ μαζί μ’ έναν εβραίο χορευτή για να δημιουργήσουν μια κοινή, ενιαία ύπαρξη. Το θέαμα παρουσιάζεται στην ίδια παράσταση με το «Scarabeo, Angles and the Void» του Ιταλού Αντρέα Κοστάντζο Μαρτίνι, που μεταχειρίζεται το σώμα του χορευτή αποκλειστικά ως φυσικό αντικείμενο που κάθε φορά μεταμορφώνεται. Σαν όργανο, επικοινωνίας αυτή τη φορά, βλέπει το σώμα και ο Γιάννης Μανταφούνης. Σε συνεργασία με την Ιρλανδέζα Ιφε Μακατάμνι προσκαλεί τον θεατή να κάτσει απέναντί του σε μια καρέκλα μεταφέροντας σε κίνηση και χορευτική δομή το «One one one» έργο του.

Στο περιθώριο της παρουσίασης του φετινού φεστιβάλ, που είναι αφιερωμένο στη μνήμη της Ζουζούς Νικολούδη, ο καλαματιανός αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Αλέξης Χαρίτσης ανακοίνωσε την εφαρμογή ενός οικονομικού σχεδιασμού σε βάθος 3ετίας για να μπορέσει το φεστιβάλ να διευρύνει την παρουσία του στο διεθνές στερέωμα. Βάση, αναμένεται να είναι ο σημερινός προϋπολογισμός ύψους 400.000 ευρώ (ίδιος με πέρυσι), που προέρχεται κατά 60% από πόρους του Δήμου Καλαμάτας και 40% από το ελληνικό Δημόσιο. Από την πλευρά του ο δήμαρχος της πόλης Παναγιώτης Ε. Νίκας επιβεβαίωσε την παράταση της συνεργασίας με την Κατερίνα Κασιούμη, της οποίας η θητεία ως διευθύντριας της Δημοτικής Σχολής Χορού και καλλιτεχνικής διευθύντριάς του λήγει το καλοκαίρι. Παράλληλα, ανέφερε τη μεταστέγαση της Σχολής Χορού στο Μέγαρο Χορού, παρόλο που ακόμα δεν έχουν κατασκευαστεί οι απαραίτητοι χώροι για τη φιλοξενία της. Η παλιά της έδρα, το Ζουμπούλειο Μέγαρο, θα παραχωρηθεί στον Δημόκριτο για να ιδρύσει το πρώτο του παράρτημα στην επαρχία.