Ο Κούνδουρος ήταν ένας κόσμος ολόκληρος –μια Ελλάδα πραγματική, καταπληγιασμένη και με πολλούς τρόπους από πολλούς προδομένη. Υπήρξε και θα είναι μια ανθρώπινη παρουσία περήφανη, αιρετική, σε διαρκή αγώνα με τα όριά της και με τα χαμαιγενή καθιερωμένα. Η φιλία του, με περιεχόμενο ζωής, ήταν υπαρξιακή ευεργεσία. Ενας ένας φεύγουν αυτοί που δώσανε νόημα δημιουργικό στην ελληνικότητά μας και ο τόπος μας βουλιάζει στον ψευδολόγο αμοραλισμό και πολιτικαντισμό.