ΘΕΑΤΡΟ

Βιοι «αγίων», λογοτεχνία και κλασικές αξίες

Επιστροφή στους κλασικούς, συρρίκνωση των κωμωδιών και των μιούζικαλ, έμφαση στην ιστορία

Μήπως, μέσα στην κρίση χρειαζόμαστε ήρωες –πρότυπα; Η θεατρική σεζόν έχει απαντήσεις. Εστω, τάσεις. Ομως, η πυξίδα της δείχνει και κάτι άλλο, σημαντικό. Το ελληνικό θέατρο επιστρέφει, ομόθυμα, στα κλασικά έργα. Παράλληλα, μειώνονται τα μιούζικαλ και οι τεράστιες παραγωγές, ανεβαίνει στην κλίμακα της θεατρικής μετάπλασης η ελληνική και ξένη –επίσης κλασική –λογοτεχνία, συρρικνώνονται αναλογικά οι κωμωδίες, σηκώνει κεφάλι το σύγχρονο ελληνικό έργο. Γεννιέται ο νέος χώρος TempusVerum Εν Αθήναις του Δημήτρη Λάλου, ο Θόδωρος Τερζόπουλος κλείνει το τρίπτυχο των «Alarme» και «Amor» με τη Σοφία Χιλλ (Αττις), ο Πίτερ Μπρουκ φέρνει ξανά το έπος «Μαχαμπαράτα» (Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού), ενώ έπονται μια νέα επινοημένη γλώσσα «Στη χώρα των κλόουν» κατά Παντελή Δεντάκη (Θέατρο Νέου Κόσμου) και η σύμπραξη ελληνίδων και αλβανίδων ηθοποιών στο δίγλωσσο «Μια πέτρα λάθος» κατά Θεόδωρο Γράμψα (Τέχνης). Βουτιά λοιπόν σε περίπου 300 παραστάσεις. Οχι εξονυχιστικά, αλλά ενδεικτικά.

Βιογραφίες

«Το όνομά μου είναι Τζέιμς Ντιν» από τον Γιώργο Χρονά (Ιδρυμα Κακογιάννη), «Τζένη Βάνου» (με τη Φωτεινή Δάρρα στο Παλλάς, υπό νέα διεύθυνση), «Βίκυ Μοσχολιού» (αν ευδοκιμήσει στα χέρια του Πέτρου Ζούλια, με την Πέγκυ Ζήνα), Νίκος Ζαχαριάδης σε ραντεβού με την Ιστορία (ως «Μήνυμα από την άλλη μεριά», κατά Γιώργο Κοτανίδη, στο Ιδρυμα Κακογιάννη), η Ελένη Παπαδάκη, με βάση το βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου, κατά Μάνο Καρατζογιάννη («Για την Ελένη», ΤempusVerum Εν Αθήναις), το «Πού είναι η μάνα σου μωρή» της Σοφίας Αδαμίδου, με τη Βέρα Κρούσκα ως τελευταία επιζήσασα της οικογένειας Πέτρουλα (Vault), «Ο θάνατος του Τολστόι» (κατά Λεωνίδα Παπαδόπουλο, Beton7), ο «Ελευθέριος Βενιζέλος» κατά Γιάννη Μόρτζο (ξανά στο Τέσσερις Εποχές), η ζωγράφος Σοφία Λασκαρίδου («Μια μεγάλη αγάπη», κατά Παντελή Δεντάκη στο 104) και δύο εκδοχές για τη ζωή της φάλτσας σοπράνο Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς, μία με τη Ναταλία Τσαλίκη (κατά Γιάννο Περλέγκα, Θησείον) και μια ως «Glorious» με την Αννα Παναγιωτοπούλου (κατά Πέτρο Ζούλια, Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού). Επίσης το βαριετέ «Μαρινέλλα – Ζαχαράτος» στο Παλλάς (κατά Σταμάτη Φασουλή). Οπως και την ιστορία μιας γυναίκας του περιθωρίου που, κατά Κώστα Τσιάνο –ως συγγραφέα και σκηνοθέτη -, περνά «Διά Πυρ(αι)ός και σιδήρου» (Προσκήνιο).

Μιούζικαλ

«Mamma Mia!» με τη Δέσποινα Βανδή/Ντόνα Σέρινταν στο Ακροπόλ, κατά Θέμιδα Μαρσέλλου, όπως και η επανάληψη της «Οικογένειας Ανταμς» στο Βέμπο. «Μόλις χώρισα» σε μιούζικαλ από τον Βασίλη Μυριανθόπουλο (Κιβωτός) και μουσικοχορευτικός «Ανεμος» κατά Κωνσταντίνο Ρήγο στο Εθνικό.

Λογοτεχνία

Να ξεκινήσω από τις τριπλές –παραστασιακά –«Ακυβέρνητες πολιτείες» του Στρατή Τσίρκα στο Εθνικό, την εξαιρετική «Μαζώχτρα» του Αργύρη Εφταλιώτη, κατά Κώστα Παπακωνσταντίνου (επιστρέφει στο Μικρό Γκλόρια) και το μνημειώδες «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Προυστ κατά Νίκο Διαμαντή (Σημείο). Αλλά και με τους ογκώδεις «Δαιμονισμένους» του Ντοστογέφσκι κατά Θοδωρή Αμπατζή στο Εθνικό, το ζοφερό «1984» του Τζορτζ Οργουελ κατά Κατερίνα Ευαγγελάτου (Νέο Βασιλάκου), τον «Φιλοκτήτη» του Γιάννη Ρίτσου (Βρυσάκι), το «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ κατά Ενκε Φεζολάρι (Skrow), «Το μπάνιο» του ποιητή Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι (Beton7), την επιτυχημένη «Μεγάλη χίμαιρα» του Μ. Καραγάτση κατά Δημήτρη Τάρλοου (Πορεία), τη «Νοσταλγό» του Παπαδιαμάντη με την Αριέτα Μουτούση (Αλκμήνη), την «Οικογένεια Μπες Βγες» του Γιάννη Ξανθούλη κατά Θανάση Ζερίτη (ξανά στο 104), το «Monologue» της Σιμόν ντε Μποβουάρ, κατά Μάνια Παπαδημητρίου (Κεφαλληνίας), «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» του Βερν, κατά Τατιάνα Λύγαρη (στο Μέγαρο Μουσικής, ξανά) και τα «Οστέα ξηρά σφόδρα», κατά τον Προφήτη Ιεζεκιήλ (από τον Περικλή Μουστάκη, ξανά στο Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής). Και, βέβαια, το έργο –και τηλεοπτική σειρά –του Ιωάννη Μ. Παναγιωτόπουλου «Αστροφεγγιά» από τον Πέτρο Ζούλια (Χώρα). Τέλος, ο Νίκος Μαστοράκης με την ομάδα των παιδιών του Ηλιου ανεβάζουν ένα νέο έργο του Πομερά.

Αρχαίο δράμα

Μια εκδοχή των «Ορνίθων» για παιδιά φέρεται να ετοιμάζει η Σοφία Σπυράτου στο Badminton (αν και επρόκειτο να μη λειτουργήσει). Ομως οι «Τρωάδες» του Ευριπίδη, με την Μπέτυ Αρβανίτη, μπαίνουν στο Κεφαλληνίας, σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη.

Πρόσφυγες

Στο Προσφυγικό αφιερώνει μεγάλο μέρος του προγράμματός του φέτος το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, χάρη στον Νίκο Διαμαντή και με νέο έργο των αδελφών Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη. Το «Λαμπεντούζα» του Αντερς Λουστγκάρντεν φέρνει ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος –με τον Αργύρη Ξάφη –στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ενώ στο «No man’s land» συνθέτει μονόπρακτα της Αλεσάντρα Μπαντέα ο Γιώργος Λύρας (Από Μηχανής και γαλλικό φεστιβάλ).

Στιγμιότυπα τρόμου

Το καλοστημένο «Αριστούργημα» του Δανού Κριστιάν Λόλικε, κατά Θάνο Νίκα, έρχεται από τη Θεσσαλονίκη (Νέου Κόσμου), ο Θεσσαλονικιός Θανάσης Τριαρίδης εξερευνά το ναζιστικό «Lebensraum» – ζωτικό χώρο (Faust), ο Ακις Βλουτής σκηνοθετεί τον «Πίθηκο του Κάφκα» του Κόλιν Τίβαν (Από Μηχανής) και στο Cartel επανέρχεται το σκληρό «Καζιμίρ και Καρολίνα» του Χόρβατ, κατά Δημοσθένη Παπαδόπουλο. Στον σκληρό ρεαλισμό να παραθέσουμε την «Τάξη μας» του Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, κατά Τάκη Τζαμαργιά, για τη σφαγή του Γιεντβάμπνε το 1941 (στο Εθνικό), αλλά και το «Nordost» του Τόρστεν Μπουχστάινερ, κατά Δημήτρη Μακαλιά, για τη σφαγή το 2002 στο ομώνυμο μοσχοβίτικο θέατρο (ξανά στο Αβατον).

Ελληνική ιστορία

Της Ελλάδας συγκεκριμένα –και της Αριστεράς –μέσα από τα μάτια της «Νίκης» του Χρήστου Χωμενίδη, κατά Σταμάτη Φασουλή (Θέατρον – ΙΜΕ), όπου συνεχίζεται –320.000 θεατές μετά… –το «Σμύρνη μου αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση. Στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταφέρουν τα «Κρυφός ήλιος» και «Σιλωάμ» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (στο Τζένη Καρέζη). Τον «Εξηνταβελόνη» της Σμύρνης προτείνει η Λίλλυ Μελεμέ στο Εθνικό και τον Ηλία Βενέζη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ο Σωτήρης Χατζάκης.

Νέα και ελληνικά

Επανάληψη του βραβευμένου «Μάρτυς μου ο Θεός» του Μάκη Τσίτα με τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη (Vault) και τριπλός Δημήτρης Δημητριάδης –«Θερισμός» κατά Δημήτρη Τάρλοου (Εθνικό), «Insenso» κατά Πέτρο Σεβαστίκογλου (Τέχνης), «Ανάθεση» κατά Γιάννη Τσορτέκη (Νέου Κόσμου). Ερχονται, πέρα από το «Lebensraum» (Faust) και ο «Οιδίνους» του επίσης Θεσσαλονικιού Θανάση Τριαρίδη (Σφενδόνη) και τα έργα του Βασίλη Κατσικονούρη «California Ντρίμιν» κατά Θανάση Χαλκιά (TempusVerum) και «Καγκουρό» κατά Δημήτρη Μυλωνά (Σταθμός). Διπλή και η Σοφία Καψούρου με τις «Ερωμένες στον καμβά» (Vault) και το «Σούμαν» κατά Βασίλη Νικολαΐδη (Εθνικό). Μαζί, η «Παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη κατά Νίκο Δημητρόπουλο (Underground), Φέρτης – Τσακίρογλου – Λέχου στο «Από τη σιωπή ώς την άνοιξη» του Λεωνίδα Προυσαλίδη (Χορν), ξανά η «Αδαμαντία» του Παναγιώτη Μέντη με τη Μάνια Παπαδημητρίου (Τέχνης), το «Γκιακ» του Δημοσθένη Παπαμάρκου κατά Θανάση Δόμβρη (Skrow) «Ο μονόλογος ενός καθ’ ομολογία παράλογου» του Κώστα Λεϊμονή με το Γεράσιμο Σκιαδαρέση (Αλκμήνη), ενώ έρχονται η «Κατάθλα» της Λένας Κιτσοπούλου (Skrow), «Ισια δικαιώματα» της Μαρίας Τσιμά κατά Ελένη Γεωργοπούλου (Vault). Εκπληξη η Τάνια Τσανακλίδου στον «Κατάδεσμο» του Θωμά Κοροβίνη, σε σκηνοθεσία Αντώνη Μποσκοΐτη (Τέχνης).

Θρίλερ – σινεμά

Πρώτα το ψυχολογικό θρίλερ «Για μιαν ανάσα…» της Ζίνι Χάρις, από την Ελένη Ράντου και τον Σταμάτη Φασουλή (Διάνα), το «Φοβάσαι;» του Αμερικανού Ανταμ Σάιντελ με τον Νίκο Ψαρρά (Ιλίσια), ξανά «Ο μυστήριος Mr. Love» κατά Γιώργο Βάλαρη (Μικρό Γκλόρια) και οι επιτυχημένοι «12 ένορκοι» κατά Κωνσταντίνα Νικολαΐδη (Αλκμήνη), όπως και οι «Επικίνδυνες σχέσεις» του Ντε Λακλό, που ανεβάζεται από τον πολυπράγμονα Γιώργο Κιμούλη με τον ίδιο και τις Εβελίνα Παπούλια, Αννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους (Αλμα), η «Persona» του Μπέργκμαν από τους Δημήτρη Αγαρτζίδη – Δέσποινα Αναστάσογλου (Νέου Κόσμου), το «Τελευταίο ψέμα» του Κακογιάννη από τον Ενκε Φεζολάρι (Ιδρυμα Κακογιάννη) και το «Misery» του Ρομπ Ράινερ, με τους Στέλιο Μάινα και Ρούλα Πατεράκη (Σφενδόνη). Εδώ να προσθέσουμε τον θεατρικό και κινηματογραφικό «Αύγουστο» της Τρέισι Λετς που ετοιμάζει ο πολυγραφότατος φέτος Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης με τη Θέμιδα Μπαζάκα ως Μέριλ Στριπ (Χορν), τον «Πυγμαλίωνα – Ωραία μου κυρία» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο από τον Αλέξανδρο Ρήγα, με τους Ματσούκα – Κόκλα – Βούρτση (Πάνθεον) και τη «Σίρλεϊ Βαλεντάιν» σε σκηνοθεσία Πέμυς Ζούνη με την Ελένη Καστάνη (Αλμα).

Κωμωδίες

Δύο έργα υπογράφουν οι Ρέππας – Παπαθανασίου, το «Βάφ’ τα μαύρα» (Λαμπέτη) και τη «Δεύτερη φωνή» σε σκηνοθεσία Μαρκουλάκη, με τη Νένα Μεντή (Αποθήκη). Ο Γρηγόρης Βαλτινός ξεκινάει από τη Θεσσαλονίκη με το «Ω… Θεέ μου» της Ανάτ Γκοβ, κατά Λίνα Ζαρκαδούλα, ενώ ο Γιάννης Χουβαρδάς προτείνει «Τρειςευτυχισμένοι» του Ευγένιου Λαμπίς (Πορεία), «Πέτρες στις τσέπες» ο Μάκης Παπαδημητρίου με τον Γιώργο Χρυσοστόμου (Νέου Κόσμου), «Τσούχτρες» οι Μίνα Αδαμάκη και Μαρία Κατσανδρή (Αγγέλων Βήμα), «Αμλετ ο Β’» του Σάμιουελ Μπόμπρικ ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης (Ζίνα), «Δείπνο ηλιθίων» ο Σπύρος Παπαδόπουλος (Κάπα). «Το ψέμα» ετοιμάζουν οι Αθερίδης – Καρύδη (Μικρό Παλλάς) και το «Ημέρωμα της στρίγκλας» οι Χαραλαμπόπουλος – Ναυπλιώτου (Βρετάνια). Να προσθέσουμε εδώ και την καλοκουρντισμένη «σωματική» παράσταση –είδος από μόνη της –της Σοφίας Μαραθάκη και των Ατονάλ «Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί», με κείμενα Ντέιβιντ Αϊβς (ξανά στο 104).

Ρωσική επέλαση

Χάρη στο Εθνικό έρχονται ρωσικές παραστάσεις. Τα «Παντρολογήματα» του Γκόγκολ κατά Γιούρι Μπουτούσοφ, οι «Αδελφοί Καραμάζοφ» κατά Εβγκένιγια Σοφόνοβα. Πέρα από τους «Δαιμονισμένους» του Ντοστογέφσκι στο Εθνικό και το «Μπάνιο» του Μαγιακόφσκι στο Beton7, στον τελευταίο χώρο θα δούμε και τον «Παίκτη» και τη «Μύτη» του Γκόγκολ αλλά και τον «Ονέγκιν» του Πούσκιν από την ομάδα Νοσταλγία, ενώ ο Κώστας Φιλίππογλου ετοιμάζει το «Θεατρικό μυθιστόρημα» του Μπουλγκάκοφ (Πόρτα), οι «Τρεις αδελφές» του Τσέχοφ ανεβάζονται από τον Δημήτρη Μυλωνά στο νεόκοπο TempusVerum Εν Αθήναις, ενώ η ομότιτλη παράσταση του Δημήτρη Τάρλοου επαναλαμβάνεται στο Πορεία, όπως και το «Εγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογέφσκι κατά Λεβάν Τσουλάντζε στο Ανεσις και ο «Ιβάνοφ» του Τσέχοφ κατά Αλέξανδρο Κοέν στο Εξαρχείων. Τη «Δύναμη του σκότους» του Τολστόι επιλέγει η Ελένη Σκότη (Σύγχρονο).

Κλασικά

Ας ξεκινήσουμε από τα 100χρονα του Τζακ Λόντον που βρίσκουν αντίκρισμα στους «Ευνοούμενους του Μίδα» κατά Δημήτρη Δημόπουλο (Ιδρυμα Κακογιάννη). Να συνεχίσουμε με τετραπλό Τενεσί Ουίλιαμς, με «Kingdom of Earth» κατά Νίκο Κατή (Olvio), «Κραυγή», με Αλέκο Συσσοβίτη – Μάνια Παπαδημητρίου (ξανά στο Faust), «Γλυκό πουλί της νιότης» κατά Νικαίτη Κοντούρη, με Κάτια Δανδουλάκη (Κάπα) και «Λεωφορείον ο πόθος» κατά Ελένη Σκότη με την Κόρα Καρβούνη (Επί Κολωνώ). Και με τρεις πρίγκιπες, τον «Μικρό» του Ντε Σεντ – Εξιπερί κατά Δημήτρη Μπογδάνο (Δημοτικό Πειραιά) και κατά Μαριάννα Τόλη (Νέο Βασιλάκου) και τον «Ευτυχισμένο» του Ουάιλντ κατά Αρη Τρουπάκη (Εθνικό). Με τρεις Πίντερ, «Πάρτι γενεθλίων» κατά Δημοσθένη Παπαδόπουλο (Από Μηχανής), «Εραστή» κατά Μίνα Αδαμάκη (Τέχνης) και «Προδοσία» κατά Γιάννη Μόσχο (ξανά στο Δημοτικό Πειραιά, όπως και ο «Φάουστ» του Γκαίτε κατά Κατερίνα Ευαγγελάτου). Με διπλό Μπέρνχαρντ, «Ο αδαής και ο παράφρων» κατά Γιάννο Περλέγκα (Ιδρυμα Κακογιάννη) και «Πλατεία Ηρώων» κατά Δημήτρη Καραντζά με Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Κυκλάδων). Και με διπλό Μολιέρο, «Ταρτούφο» κατά Μανώλη Δούνια με Αιμίλιο Χειλάκη (Καρέζη) και «Μισάνθρωπο» με τον Δάνη Κατρανίδη κατά Ιόλη Ανδρεάδη (Θέατρο Πόλη), ίσως και με την τρίτη εκδοχή του «Δον Ζουάν» κατά Χρήστο Σουγάρη. Ακόμη, Λόρκα και τρίτο σχεδιάσμα του «Ματωμένου γάμου» κατά Κωνσταντίνο Ντέλλα (Από Μηχανής). Στρίντμπεργκ και «Δεσποινίς Τζούλια» κατά Δημήτρη Λάλο στον νέο χώρο του (TempusVerum). Μπέκετ και «Ευτυχισμένες μέρες» κατά Σύλβια Λιούλιου (Bios). Ιψεν και «Κουκλόσπιτο» κατά Γιώργο Σκεύα (ξανά στο Κυκλάδων). Αλμπι και «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» κατά Γιώργο Κιμούλη (Από Μηχανής). Κάφκα και «Δίκη» κατά Δημήτρη Μυλωνά (Κυκλάδων). Μπρούκνερ και «Αρρώστια της νιότης» κατά Δημήτρη Λάλο (TempusVerum). Αρθουρ Μίλερ και «Ηταν όλοι τους παιδιά μου» κατά Γιάννη Μόσχο με Δημήτρη Καταλειφό (Εμπορικόν). Φόκνερ και «Καθώς ψυχορραγώ» κατά Σοφία Φιλιππίδου (Κυκλάδων). Στέφαν Τσβάιχ και «Σκακιστική νουβέλα» κατά Μαριλίτα Λαμπροπούλου (Πορεία). «Και τώρα οι δυό μας» του Αλεξάντερ Γκέλμαν με τους Πέτρο Φιλιππίδη, Λυδία Κονιόρδου κατά Γιώργο Κιμούλη, στο Μουσούρη, όπου και ο κατά Κιμούλη «Αμερικάνος βούβαλος» του Ντέιβιντ Μάμετ με τον Ορφέα Αυγουστίδη. «Οπερέτα» του Βίτολντ Γκομπρόβιτς κατά Νίκο Καραθάνο (Εθνικό). Γρηγόρη Ξενόπουλο με «Στέλλα Βιολάντη» κατά Γιώργο Λύρα και, αν τελικά γίνει, την εκδοχή «Στέλλα κοιμήσου» κατά Γιάννη Οικονομίδη και Βαγγέλη Μουρίκη (Εθνικό). Και «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» του Ευγένιου Ο’ Νιλ κατά Αντώνη Αντύπα, επίσης στο Εθνικό.

Σαίξπηρ

Το «Ημέρωμα της στρίγκλας» ετοιμάζει ο Γιάννης Κακλέας (Βρετάνια), παράλληλα με τον «Αμλετ» με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη (Δημοτικό Πειραιά). «Αμλετ» φέρνει και ο Λουκ Πέρσεβαλ στο Εθνικό, ενώ κωμικό «Αμλετ» προτείνει ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης (Ζίνα). «Δωδεκάτη νύχτα» ετοιμάζει ο Δημήτρης Καραντζάς (Εθνικό) και ο Δημήτρης Λιγνάδης φέρνει τον νεανικό του «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» (Πάνθεον). Στον «Βασιλιά Ληρ» βασίζεται το «Young Lear» της Ιόλης Ανδρεάδη (Θησείον).

ΣΙΝΕΜΑ

Ο Ολιβερ Στόουν εμπνέεται από τον Σνόουντεν, το θρίλερ ανανεώνεται και οι έλληνες κινηματογραφιστές πειραματίζονται.

Μπορεί τα θερινά σινεμά να σημείωσαν πτώση 20%, μπορεί το παράνομο διαδικτυακό κατέβασμα να συνεχίζεται δίχως ιδιαίτερες επιπλοκές (αν και τα γραφεία διανομής ενδέχεται να λάβουν τα μέτρα τους φέτος – ας έχουν τον νου τους οι πειρατές), μπορεί επίσης οι τρέχουσες μόδες να έχουν επιφέρει μια κάποια ισοπέδωση στην πολυμορφία των περασμένων ετών, όμως υπάρχουν αρκετές ταινίες που ενδέχεται να σημαδέψουν την τρέχουσα χρονιά, μαζί φυσικά με τα αναμενόμενα σίκουελ των μεγάλων εμπορικών επιτυχιών της περσινής χρονιάς όπως το «Star Wars» και οι «50 αποχρώσεις του γκρι».

Πάρτε, για παράδειγμα, το «Great Wall» του Ζανγκ Γιμού που στο αγγλόφωνο ντεμπούτο του συνεργάζεται με τον Ματ Ντέιμον στην πιο πολυδάπανη παραγωγή που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην Κίνα. Τα πρώτα δημοσιεύματα μιλούν για κινηματογραφικό υπερθέαμα με επικές σκηνές δράσης, το σενάριο του οποίου υπογράφει ο Τόνι Γκίλροϊ, βασισμένος σε βιβλίο του Μαξ Μπρουκς («World War Z»). Το στόρι λαμβάνει χώρα στην Κίνα του 15ου αιώνα, όπου μια ομάδα στρατιωτών ανακαλύπτει, εξερευνώντας την επαρχία, πως το Σινικό Τείχος δεν φτιάχτηκε μόνο για να εμποδίσει την εισβολή των Μογγόλων, αλλά και για να γλιτώσει τον έξω κόσμο από ορισμένα πολύ επικίνδυνα μυθικά τέρατα.

Πολλά είναι επίσης τα θετικά σχόλια για τα «Σκυλιά του πολέμου». Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, η ταινία του Τοντ Φίλιπς (ο σκηνοθέτης των «Hangover», που τώρα δείχνει έτοιμος για πιο «σοβαρά» είδη) παρακολουθεί την ιστορία δύο εικοσάχρονων που, κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, εκμεταλλεύονται μια σχεδόν άγνωστη κυβερνητική πρωτοβουλία, που επιτρέπει σε μικρές επιχειρήσεις να κλείνουν συμβόλαια του αμερικανικού στρατού. Ετσι, θα κλείσουν μια συμφωνία 300 εκατομμυρίων δολαρίων για εξοπλιστικά συστήματα του αφγανικού στρατού που θα τους φέρει σε επαφή με σκοτεινούς ανθρώπους, πίσω από τους οποίους, όπως θα αποδειχθεί, κρύβεται η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση. Πρωταγωνιστούν οι Τζόνα Χιλ και Μάιλς Τέλερ.

Φυσικά, σε μια ταραχώδη πολιτικά περίοδο για τον δυτικό κόσμο δεν θα μπορούσε να λείπει ο Ολιβερ Στόουν. Η ταινία «Snowden», με πρωταγωνιστές τους Τζόζεφ Γκόρντον – Λέβιτ και Σαϊλίν Γούντλι, υπόσχεται να μας αποκαλύψει την προσωπική ιστορία της αμφιλεγόμενης προσωπικότητας που έφερε στο φως τις παράνομες δραστηριότητες παρακολούθησης της NSA, για να γίνει ένα από τα πλέον καταζητούμενα άτομα στον κόσμο. Στον χώρο του πολιτικού θρίλερ όμως εντάσσεται και το «Πάση θυσία» του Ντέιβιντ Μακένζι, όπου διαζευγμένος πατέρας συνεργάζεται με πρώην κατάδικο με στόχο τα υποκαταστήματα της τράπεζας που έχουν κατασχέσει την οικογενειακή τους περιουσία. Θα βρεθούν όμως στο στόχαστρο ενός αθυρόστομου τεξανού Ranger τον οποίο ενσαρκώνει ο Τζεφ Μπρίτζες. Ε, ποιος δεν θέλει να το δει αυτό;

Τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου, ο τρόμος αποτελεί σταθερό «χαρτί» των μεγάλων στούντιο. Οι λόγοι είναι προφανείς: οι ταινίες αυτές κοστίζουν ελάχιστα, δεν χρειάζονται την παρουσία μεγάλων αστέρων και πολύ συχνά βασίζονται σε γνωστές συνταγές (αποτελούν δηλαδή ριμέικ ή σίκουελ μεγάλων επιτυχιών) που φέρνουν κόσμο στα ταμεία όπως και να ‘χει. Φανταστείτε δηλαδή τι έχει να γίνει στα ταμεία όταν κυκλοφορήσει αισίως το «Blair Witch», η συνέχεια του «Blair witch project», που γυρίστηκε με πλήρη μυστικότητα και αναμένεται να σπάσει ταμεία. «Και αν οι πρώτες κριτικές είναι κακές;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Νομίζω πως έχει ελάχιστη σημασία. Οσο κακές και να είναι, η ταινία θα έχει βγάλει το κόστος της στο πρώτο τετραήμερο προβολών (είπαμε, οι ταινίες τρόμου είναι και φτηνές!). Με τον τρόμο φλερτάρει και ο Νίκολας Βίντινγκ Ρενφ του «The Neon Demon» όπου ένα επίδοξο μοντέλο μετακομίζει στο Λος Αντζελες και βλέπει τα νιάτα του να καταβροχθίζονται από μια ομάδα γυναικών με εμμονή στην ομορφιά. Δίχασε την κριτική το φιλμ, αλλά συμβαίνει αυτό με τις ταινίες του σκανδιναβού δημιουργού. Υπάρχουν όμως και μπλοκμπάστερ με καλλιτεχνικές φιλοδοξίες, όπως το «Assasin’s Creed» του Τζάστιν Κούρζελ, τον σκηνοθέτη του περσινού «Μάκβεθ». Μιλάμε για ένα δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι δράσης, που μετρά δεκάδες εκατομμύρια πωλήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη με τους Μάικλ Φασμπέντερ και Μαριόν Κοτιγιάρ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, όπου μέσω μιας επαναστατικής τεχνολογίας που ξεκλειδώνει τις γενετικές του μνήμες, ο Λιντς (Φασμπέντερ) βιώνει τις περιπέτειες του προγόνου του Αγκιλάρ, στην Ισπανία του 15ου αιώνα. Το καστ συμπληρώνει η Αριάν Λαμπέντ, περισσότερο γνωστή σ’ εμάς από τις ταινίες του συντρόφου της Γιώργου Λάνθιμου – εδώ κάνει το μεγάλο της «πέρασμα» στην άλλη μεριά του Ατλαντικού.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Οχι πως εδώ μένουμε στάσιμοι. Ο Γιάννης Οικονομίδης ας πούμε, μετά το καλλιτεχνικό peak του «Μικρού ψαριού» ετοιμάζεται να γυρίσει την «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς», μια κατάμαυρη κωμωδία με στοιχεία νουάρ που συνέγραψε με τον Δημοσθένη Παπαμάρκο, τον συγγραφέα του «Γκιάκ» (το συγγραφικό τρίο συμπληρώνει ο Χάρης Λαγκούσης με τον οποίο ο σκηνοθέτης συνεργάστηκε και στο «Ψάρι»). Λίγα γνωρίζουμε για το καστ της ταινίας που θα συμπεριλαμβάνει τον Βαγγέλη Μουρίκη σε έναν μικρό, δεύτερο ρόλο. Ο σκηνοθέτης πάντως μιλάει για μια «μαύρη κωμωδία με πάρα πολύ αίμα», όπου «όλα τα ελληνικά πάθη είναι μέσα». Σημειώστε επίσης τα ονόματα του Κωνσταντίνου Σαμαρά («Μαγικό Δέρμα» – βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μπαλζάκ) και του Στέργιου Πάσχου («Αφτερλοβ» – με βραβείο στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο), καθώς και αυτό του Χάρη Φραγκούλη, που πρωταγωνιστεί και στα δύο φιλμ, ενώ αναμένουμε και το «Νήμα», τη νέα δουλειά του Αλέξανδρου Βούλγαρη, που πάντα έχει κάτι να πει.

ΜΟΥΣΙΚΗ

Επιστροφές θρύλων και συναντήσεις κορυφής σε μια σεζόν που περιλαμβάνει τα ονόματα των Λέοναρντ Κοέν, Βαν Μόρισον, Νικ Κέιβ και Μάνου Ελευθερίου

ΞΕΝΗ

Ο 36ος Βαν Μόρισον

Αν και πέρσι κυκλοφόρησε το ανακεφαλαιωτικό «Duets: Re-Working the Catalogue», ο Βαν Μόρισον επιστρέφει στις 30 Σεπτεμβρίου με ένα ακόμη άλμπουμ – το 36ο της καριέρας του. Λέγεται «Keep Me Singing», είναι το πρώτο με φρέσκο υλικό μετά το «Born to Sing: No Plan B» του 2012, ενώ τα σχετικά ρεπορτάζ λένε ότι θα περιλαμβάνει και μια διασκευή σε κάποιο μπλουζ διαμάντι ή ένα κομμάτι στο οποίο ο Ιρλανδός θα παίζει σαξόφωνο και πιάνο.

Metallica, οκτώ χρόνια μετά

Το πρώτο δείγμα, το σινγκλ με τίτλο «Hardwired», κυκλοφόρησε στις 18 Αυγούστου, θυμίζοντας σε πολλούς τα πρώτα χρόνια της thrash ανεμελιάς. Αλλοι επιβεβαίωσαν ότι οι Metallica απέχουν πολύ από τον παλιό τους εαυτό. Οπως και να ‘χει, το «Hardwired… to Self-Destruct», το πρώτο άλμπουμ των Αμερικανών ύστερα από οκτώ χρόνια, είναι γεγονός και αναμένεται στις 18 Νοεμβρίου.

Ο σκοτεινός κ. Κοέν

Το «Popular Problems» του 2014 ήταν έξοχο, είτε αντιμετώπιζες τον δημιουργό του με την επιείκεια που συχνά συνοδεύει τους ηλικιωμένους είτε όχι. Εδώ βέβαια μιλάμε για κοτζάμ Λέοναρντ Κοέν, ο οποίος παρά (ή εξαιτίας τους;) τα 81 του χρόνια έχει ήδη ηχογραφημένα εννιά καινούργια τραγούδια, με σκοπό να τα κυκλοφορήσει εντός του φθινοπώρου. Το νέο άλμπουμ λέγεται «You Want it Darker», την παραγωγή ανέλαβε ο γιος του Ανταμ και αν μας επιτρέπεται ο λυρισμός, κρίμα που δεν είναι εδώ και η Μαριάνε για να το ακούσει.

Διπλός Τζακ Γουάιτ

Δεν κάθεται στιγμή στα αβγά του και καλά κάνει. Ο λόγος για τον Τζακ Γουάιτ, που ανακοίνωσε το «Acoustic Recordings 1998-2016», μια χορταστική συλλογή 26 κομματιών, με ακουστικές βερσιόν αγαπημένων σουξέ των White Stripes και των Raconteurs ή με ακυκλοφόρητα τραγούδια των πρώτων. Το διπλό CD και βινύλιο, προγραμματισμένα για τις αρχές Σεπτεμβρίου, θα συνοδεύονται και από σημειώσεις του μουσικοκριτικού Γκρέιλ Μάρκους.

Νικ Κέιβ: εικόνα και ήχος

Ο τίτλος, τυπικός του ανδρός και της μπάντας του: «Skeleton Tree». Η μουσική; Λογικά ο Νικ Κέιβ και οι Bad Seeds δεν έχουν όρεξη για μεγάλες εκπλήξεις. Ευτυχώς εδώ που τα λέμε και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το νέο τους άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει στις 9 Σεπτεμβρίου θα είναι ένα ακόμα δισκογραφικό προϊόν: θα συνοδεύεται από την ταινία «One More Time With Feeling» του Αντριου Ντόμινικ, σε μια καλλιτεχνική ένωση το αποτέλεσμα της οποίας μένει να δούμε.

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

Αν και έχουν δεκάδες χρόνια στη δισκογραφική και συναυλιακή τους πλάτη, μπορούν να καυχιούνται ότι δεν πρόδωσαν τα punk πιστεύω τους. Με αυτό ως δεδομένο, καθόλου δεν πειράζει που οι Stranglers έρχονται για άλλη μια εμφάνιση στη χώρα και συγκεκριμένα στις 20 Νοεμβρίου στο Piraeus 117 Academy: όποιος τους είδε, είτε πέρσι είτε και στο ιστορικό Rock in Athens του 1985, γνωρίζει ότι τα live τους είναι οργισμένα και ξεσηκωτικά.

Πάνε κάμποσα χρόνια που οι Jethro Tull ανακοίνωσαν τη διάλυσή τους, αυτός όμως δεν είναι σοβαρός λόγος για να βγάλει εκτός συναυλιακής μάχης τον τρελούτσικο ηγέτη τους, τον Ιαν Αντερσον. Ετσι, ο άνθρωπος που εισήγαγε το φλάουτο στη ροκ έρχεται την 1η Οκτωβρίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων για ένα σόου που προς μεγάλη ικανοποίηση των φαν του ονομάζεται «The best of Jethro Tull».

Η εμφάνισή τους στο EJEKT του 2014 κέρδισε τόσες εντυπώσεις, που η επιστροφή τους ήταν σχεδόν αναμενόμενη. Κάπως έτσι οι White Lies με την παραδόξως ανεβαστική, σκοτεινή ποπ τους θα βρίσκονται στις 3 Δεκεμβρίου στην Ιερά Οδό στην Αθήνα και στις 4 στο Principal της Θεσσαλονίκης. Εχουν και νέο άλμπουμ να προωθήσουν: λέγεται «Friends» και κυκλοφορεί μέσα στον Οκτώβριο.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Γιάννης Αγγελάκας

Νέα μπάντα, νέος ήχος, νέος δίσκος (από τη Feelgood) για τον υπερδραστήριο ρόκερ. Ενα δείγμα δίνει το τραγούδι «Νεάντερταλ», αφιερωμένο στους φανατικούς «θρησκοεθνικιστές»: «…κι εσένα ψευτοποιητή που κάνεις τον καμπόσο, τις μπουρδοουτοπίες του στον κ…λο σου θα χώσω».

Γιάννης Μαρκόπουλος

Ο συνθέτης ετοιμάζει τον δίσκο «Κρητικός ορίζοντας» προτείνοντας τη φωνή του Γιώργου Νικηφόρου Ζερβάκη.

Διονύσης Σαββόπουλος– Ελένη Βιτάλη

Ενα διπλό CD αποτυπώνει τη συνάντησή τους στο «Κύτταρο» με τον τίτλο που είχαν και οι παραστάσεις τους «Σήκω, ψυχή μου, δώσε ρεύμα…». Από τη Feelgood.

Νίκος Μωραΐτης– Χρυσόστομος Καραντωνίου

«Το κλαδί» προϊδεάζει για το εγχείρημα των δύο δημιουργών με τη φωνή της Αλκηστης Πρωτοψάλτη. Ο Μωραΐτης υπογράφει τους στίχους, ο Καραντωνίου τη μουσική στο νέο CD (Feelgood), με τη συμμετοχή των Μανώλη Λιδάκη, Μπάμπη Στόκα, Ελευθερίας Αρβανιτάκη, Ελένης Τσαλιγοπούλου και Πάνου Παπαϊωάννου.

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Δύο CD θα κυκλοφορήσουν με την υπογραφή του. Το πρώτο είναι προσωπικό, σε στίχους τού Μάνου Ελευθερίου. Σε ρόλο παραγωγού θα τον δούμε στην επιστροφή της Δήμητρας Παπίου. Τραγούδια έχουν δώσει ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Λάκης Παπαδόπουλος κ.ά. Από τη Minos EMI.

Δήμητρα Γαλάνη

«Το βαλς των χαμένων μετά» είναι το τραγούδι που παίζει ήδη στα ραδιόφωνα και προλογίζει τη συνεργασία της με τον Ευστάθιο Δράκο. Οι στίχοι ανήκουν στον Νίκο Μωραΐτη. Από τη Minos EMI.

Μόνικα

Στροφή 180 μοιρών, καθώς ο νέος δίσκος που ηχογραφεί τώρα θα έχει στίχους ελληνικούς. Η εταιρεία δεν έχει ανακοινωθεί, αφού η Μόνικα δεν ανήκει πια στην Archangel.

Αρλέτα

Η νέα δουλειά της θα έχει την υπογραφή της Σάννυς Μπαλτζή στους στίχους και του αγαπημένου Λάκη Παπαδόπουλου στη μουσική.

Γιάννης Χαρούλης

«Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» είναι ο τίτλος του νέου CD. Θα περιλαμβάνει δώδεκα κομμάτια σε ποίηση Κωστή Παλαμά και μουσική Λουκά Θάνου. Από την EMI.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Μια μεγάλη έκθεση για τη δεκαετία του 1980, συνεργασίες ελληνικών μουσείων με ξένα και αφιερώματα σε δημιουργούς που επηρέασαν την εποχή τους.

Γενέθλια στο Αρχαιολογικό

Ενάμιση αιώνα ζωής γιορτάζει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και επιστρατεύει 190 αρχαιότητες από όλες τις συλλογές του και τις αποθήκες του για να παρουσιάσει τη διαχρονική οδύσσεια των ανθρώπων από τη Νεολιθική Εποχή έως το τέλος του αρχαίου κόσμου. Τα αρχαία έργα τέχνης της έκθεσης που θα εγκαινιαστεί στις 3 Οκτωβρίου – ημέρα Δευτέρα, όπως ακριβώς πριν από 150 χρόνια οπότε και τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος του κτιρίου του μεγαλύτερου μουσείου της χώρας – θα συνομιλούν με στίχους ποιητών, όπως οι Κ.Π. Καβάφης, Γ. Σεφέρης, Οδ. Ελύτης και Γ. Ρίτσος, που εμπνεύστηκαν από την «Οδύσσεια». Ελάχιστη διάρκεια ένας χρόνος.

Ρωσικά δάνεια στο Βυζαντινό

H σημαντικότερη πινακοθήκη ρωσικής τέχνης παγκοσμίως, η Πινακοθήκη Τρετιακόφ της Μόσχας στέλνει στην Αθήνα και στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο 20 από τις σημαντικότερες εικόνες των συλλογών της, από τις αρχές Σεπτεμβρίου έως το τέλος Αυγούστου 2017. Σπάνια έργα που χρονολογούνται από τον 15ο έως τον 18ο αι. και φέρουν υπογραφές δημιουργών όπως του Θεοφάνη του Ελληνα και του κορυφαίου Ρώσου Σίμον Ουσακόφ θα διαδεχθούν την «Ανάληψη» του Αντρέι Ρουμπλιόφ που ταξίδεψε στο BXM από το ίδιο ρωσικό μουσείο. Η «επέλαση» των μουσείων της Ρωσίας στη βίλα Ιλίσια της Δουκίσσης Πλακεντίας στο πλαίσιο του έτους «Ρωσία – Ελλάδα 2016» θα συνεχιστεί με περί τους 100 θησαυρούς που στέλνει στα καθ’ ημάς το Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης: ένα απάνθισμα από σχεδόν όλες του τις συλλογές, από αρχαιότητες έως έργα του 20ού αι. Από τις αρχές Νοεμβρίου έως τον Μάρτιο.

Αναφορά στον Παπαλουκά

Φως στη δουλειά του καλλιτέχνη που συνέβαλε αποφασιστικά τόσο στην κατανόηση της βυζαντινής τέχνης όσο και στην πρόοδο της ελληνικής ζωγραφικής, του Σπύρου Παπαλουκά, θα επιχειρήσει να ρίξει η έκθεση «Synopsis» με 100 και πλέον αντιπροσωπευτικά έργα του καλλιτέχνη που θα ανοίξει τη σεζόν στο Ιδρυμα Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη υπό την επιμέλεια του Τάκη Μαυρωτά. Αγιογραφίες, σχέδια και μακέτες, τοπία, νεκρές φύσεις και πορτρέτα θα συνθέσουν την έκθεση που θα εγκαινιαστεί στις 28 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει ώς τις 30 Οκτωβρίου. Τη σκυτάλη προγραμματίζεται να πάρουν αντιπροσωπευτικοί πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά σημαντικών ελλήνων δημιουργών, όπως των Ιακωβίδη, Γύζη, Σαββίδη, Βολανάκη, Αλταμούρα, Λύτρα, Νικόλαου, Γαλάνη, Παρθένη, Στέρη, Κόντογλου, Μαλέα, Εγγονόπουλου, Σπυρόπουλου, Γαΐτη, Μυταρά μεταξύ άλλων από τη συλλογή των Νέστορα και Αλίκης Τέλλογλου, που θεωρείται μία από τις σημαντικότερες που βρίσκονται στην Ελλάδα. Από 5 Νοεμβρίου έως 20 Ιανουαρίου 2017.

Αφιέρωμα στον Λάππα

Εντεκα εκθέσεις έχει στο πρόγραμμά του το πάντα δραστήριο Μουσείο Μπενάκη έως το τέλος της χρονιάς. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν εκείνη που αποτίνει φόρο τιμής στον σπουδαίο γλύπτη Γιώργο Λάππα με άγνωστα έργα που δημιούργησε πριν από τον πρόωρο χαμό του (συνδιοργάνωση με το ΔΕΣΤΕ) σε επιμέλεια των Αφροδίτης Λίτη, Δάκη Ιωάννου, Πολύνας Κοσμαδάκη και Γιώργου Τζιρτζιλάκη (28/9-20/11). Το δεύτερο μέρος της έκθεσης – βιογραφίας του Γιάννη Τσαρούχη (συνδιοργάνωση με το Ιδρυμα Τσαρούχη) σε επιμέλεια Νίκης Γρυπάρη όπου θα παρουσιαστούν και εντελώς άγνωστα έργα του δημιουργού που σφράγισε τη νεοελληνική τέχνη (16/12-26/2/2017). Ο γεμάτος χρώματα και γεωμετρική τάξη κόσμος της Οπυς Ζούνη οκτώ χρόνια μετά τον θάνατό της σε επιμέλεια Ελένης Αθανασίου (22/12-26/2). Και η επιστροφή του λάτρη της λιτότητας, του Χρήστου Μποκόρου, δύο χρόνια μετά «Τα στοιχειώδη» που παρουσίασε στο ίδιο μουσείο (22/12- 5-3/2017).

Μόραλης και Καπράλος

Δύο συμφοιτητές και φίλοι που ακολούθησαν κοινή πορεία από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έως το Παρίσι και εν συνεχεία στο αγαπημένο τους νησί, την Αίγινα, ο Γιάννης Μόραλης και ο Χρήστος Καπράλος «συναντώνται» αυτή τη φορά στην έκθεση που ετοιμάζει η Εθνική Πινακοθήκη στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Περί τα 50 έργα του Γιάννη Μόραλη, 18 χάλκινα και τρία ξύλινα γλυπτά του Χρήστου Καπράλου θα βρουν τη θέση τους στον όγδοο όροφο του κτιρίου από τις 21 Σεπτεμβρίου έως και τις 18 Δεκεμβρίου, δίνοντας στους φιλότεχνους έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό των συλλογών της δεδομένου ότι έως το 2018 οπότε και θα ολοκληρωθεί η επέκταση των εγκαταστάσεών της θα παρουσιάζει συνοπτικά τους θησαυρούς της στο Αλσος Στρατού στο Γουδή.

Η «Αβυσσος» του ΝΕΟΝ

Και η Μαρίνα Αμπράμοβιτς και η Λίντα Μπένγκλις και ο Μάθιου Μπάρνι και η Λουίζ Μπουρζουά και ο Γουίλιαμ Κέντριντζ και ο Αλέξης Ακριθάκης και ο Κώστας Τσόκλης επιχειρούν να υπερβούν την Αβυσσο, όπως επιτάσσει ο τίτλος της έκθεσης που φθάνει στο Ωδείο Αθηνών ύστερα από ένα ταξίδι που είχε στάσεις στο Ρέθυμνο και στη Θεσσαλονίκη. Διοργάνωση του ΝΕΟΝ, σε επιμέλεια των Δημήτρη Παλαιοκρασσά και Μαρίας Μαραγκού, η έκθεση με τους 28 διεθνείς και έλληνες εικαστικούς φιλοδοξεί να βάλει τα έργα σε διάλογο μεταξύ τους αλλά και με την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη ώστε να φωτίσει τη διαδρομή της ανθρώπινης ζωής από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο. Από τα μέσα Νοεμβρίου.

Συμμαχία Αμβέρσας – ΕΜΣΤ

Μπορεί ο Γιαν Φαμπρ να απομακρύνθηκε ως persona non grata από την Ελλάδα, ωστόσο η προγραμματισμένη συνεργασία του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με το Φλαμανδικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της γενέτειράς του Αμβέρσας συνεχίστηκε χωρίς εμπόδια και η από κοινού έκθεση των δύο ιδρυμάτων είναι εκείνη που θα επιτρέψει σε μεγάλο μέρος του κοινού να επισκεφθεί το πρώην βιομηχανικό κτίριο επί της Καλλιρρόης. Στον χώρο των περιοδικών εκθέσεων λοιπόν περί τα 70 έργα τέχνης θα παρουσιαστούν ανά τριάδες – ενός Ελληνα, ενός Βέλγου και ενός καλλιτέχνη άλλης εθνικότητας – ώστε να αναπτυχθεί διάλογος που θα αναδείξει συγγένειες, διαφορετικές προσεγγίσεις, ρεύματα και δυναμικές της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Από τον Οκτώβριο έως τον Ιανουάριο 2017.

Ολική επαναφορά στο 1980

GR80s: Ο χώρος της Τεχνόπολης στο Γκάζι θα φιλοξενήσει την πολυθεματική έκθεση «GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη» που αφορά την τελευταία δεκαετία της μεταπολεμικής ευημερίας. Βασίζεται στο λεξικό των καθηγητών Βασίλη Βαμβακά και Παναγή Παναγιωτόπουλου για τα γεγονότα, τα πρόσωπα, τον τρόπο ζωής και την κουλτούρα της δεκαετίας του ‘80. Η έκθεση λένε οι επιμελητές της δεν προωθεί την καλλιέργεια της νοσταλγίας. Σκοπεύει να καταδείξει τους τρόπους με τους οποίους ο δημοκρατικός πολιτισμός της μεταπολιτευτικής καθημερινότητας περιέλαβε ατομικότητες και συλλογικότητες σε ένα πεδίο συναγωνισμού και συνύπαρξης. (Ιανουάριος – Μάρτιος 2017)

Μετα-φυσικά απόβλητα

Τα πρώτα έργα της συλλογής PCAI (πλατφόρμα σύγχρονης τέχνης της εταιρείας διαχείρισης τοξικών αποβλήτων POLYECO), που αφορούν δημιουργίες σύγχρονων καλλιτεχνών κινούμενης εικόνας με θέμα την οποιαδήποτε απόβλητη ύλη, θα κάνουν πρεμιέρα τον ερχόμενο Μάρτιο στην έκθεση «Capsule I, Paratoxic Paradoxes» στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς. Η επιμελήτρια Νάντια Αργυροπούλου ανέθεσε τη δημιουργία ταινιών, βίντεο, animation σε έλληνες και ξένους καλλιτέχνες γύρω από τη φύση των πραγμάτων που συνθέτουν το περιβάλλον μας υλικά και οντολογικά. (Μάρτιος 2017, Μπενάκη Πειραιώς)

Τελευταία Νέα