Τελικά, ακόμη και η πιο καλοκουρδισμένη ομάδα έχει τις άτυχες στιγμές της. Αυτές που δύσκολα μπορεί κανείς να μαντέψει πότε θα του χτυπήσουν την πόρτα αλλά που σε κάθε περίπτωση οφείλει να τις αντιμετωπίσει με ψυχραιμία. Και φυσικά με ταχύτητα. Με αντίστοιχο επαγγελματισμό αντέδρασε και η γαλλίδα χορογράφος Μαγκί Μαρέν στην άτυχη στιγμή της δικής της ομάδας: στη σκηνή του Χώρου Δ στην Πειραιώς 260, προχθές το βράδυ, αντικατέστησε η ίδια τον τραυματισμένο χορευτή της, στον οποίο οι γιατροί απαγόρευσαν να πατήσει το πόδι του για μερικές εβδομάδες.

Φίλη εδώ και χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών –το 2006 παρουσίασε το «Umwelt», το 2008 το «Turba», το 2011 τα «May B» και «Salves», το 2013 το «Nocturnes» -, η Μαρέν επέστρεψε φέτος για πέμπτη χρονιά, αυτή τη φορά με ένα μπιτάτο πάρτι ετερόκλητων ήχων που άνοιξε και το πρόγραμμα χορού της φετινής διοργάνωσης. Ενα πάρτι κρουστών, ηλεκτρονικής μουσικής, γνώριμων ακουσμάτων από την καθημερινότητά μας, όπως του αεροπλάνου που απογειώνεται, αλλά και λιγότερο γνώριμων, εμπνευσμένο από το έργο του γάλλου φιλοσόφου Πιερ Σοβανέ «Ο ρυθμός και ο λόγος». Η χορευτική παράσταση «Bit» –ένα «σοκ» όπως την αποκάλεσε η γαλλική «Figaro» –φέρνει επί σκηνής έξι χορευτές (ανάμεσά τους και η Ελληνίδα Δάφνη Κουτσαφτή) που πιασμένοι σφιχτά από τα χέρια ο ένας με τον άλλον μοιάζει να χορεύουν συρτάκι και να αγωνίζονται προκειμένου να διατηρήσουν με κάθε δυνατό τρόπο αυτή την εγγύτητα. Η ίδια η Μαρέν μπορεί να μη δίνει ελληνική ταυτότητα στο δημιούργημά της, επιβεβαιώνει όμως τον αγώνα τους για εγγύτητα, δέσμευση και συλλογικότητα. Και στα καλά και στα άσχημα. Η δεύτερη παράσταση που υπογράφει φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών η διακεκριμένη χορογράφος –σε συνεργασία με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη θεάτρου Νταβίντ Μαμπούς –είναι το έργο «Singspiele» (επίσης στην Πειραιώς 260, στις 9 και 10 Ιουνίου). Μια περφόρμανς δομημένη σε διαφορετικά μουσικά ακούσματα που εξερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη και την ανάγκη της να αναγνωρίζεται ως μοναδική.

Τελευταία Νέα