«Ζαβαρακατρανέμια, ίλεως, ίλεως…», έγραφα δίπλα, και τι μου ήρθε στο μυαλό το ασίγαστο; Εκείνο το «θέμα», το σοβαρό, το εθνικό, το ανυπέρβλητο, με το οποίο φρύαξαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ποιος είναι ο σύζυγος και πατέρας του παιδιού τηλεπαρουσιαστή.

Α, είναι σεφ ο σύζυγος, κυκλοφόρησαν οι πρώτες φήμες. Και έγιναν από σκλήθρα κοντάρι κι από κοντάρι πυρκαγιά κι από πυρκαγιά «βιβλική καταστροφή», που λένε και οι κανάλες μας, και ποιος μας σώζει από τέτοια φήμη, «βιβλική καταστροφή», μάνα μου, και ποιος μας σώζει (δις).

Σκλήθρα είπαμε και θυμηθήκαμε: Ωρέ, ένας μόνον σεφ υπάρχει στην Ελλάδα που δικαιούται σύζυγο και παιδί; Ενας; Οι άλλοι δεν έχουν ψυχή –και γεύση;

Κοντάρι είπαμε και θυμηθήκαμε: Και αν δεν είναι αυτός ο σεφ και είναι άλλος, θα μας χαλάσει η μαγιονέζα; Θα μας κόψει; Κι αν δεν ξέρουμε με ποιον θα δώσει πατρική στέγη στο παιδί του ο τηλεορασάς δεν θα το φάμε το φαΐ μας; Θα μας καθήσει σαν σκλήθρα στο δόντι και δεν θα κατεβαίνει;

Πυρκαγιά είπαμε και θυμηθήκαμε: Σάμπως μόνη της άναψε η «βιβλική» η πυρκαγιά; Δεν την υποδαύλισε ο τηλεορασάς; Καθόλου; Εκείνος, δηλαδή, δεν την εθέλει την άμετρη προβολή και την περιφορά –σαν Επιτάφιος, άραγε; –από φέισμπουκ εις τουίτερ και τούμπαλιν; Τι χώρα κι αυτή! Ο κόσμος προοδεύει κι αυτή έχει μείνει στον καταδότη Δήμο Σταρένιο…

Τελευταία Νέα