«Εγινε το αίσχος φανερό», που λένε οι παλιοί, τώρα με την κρίση και είπε και το εκ-Πολιτισμού μας επιτέλους να βάλει τάξη. Διότι κάθε που ερχόταν κρουαζιερόπλοιο στον Πειραιά και ήθελαν οι τουρίστες, ομαδόν, να δουν την Ακρόπολη εκτός ωραρίου, έπρεπε να πληρώνουν μπαξίσι στους φύλακες για να τους την ανοίξουν.

Ετσι και είχε τελειώσει το ωράριο του δημοσίου του υπαλλήλου, δεν πα’ να ερχόταν ο τουρίστας για ένα απόγευμα από την Αυστραλία; Ακρόπολη δεν έβλεπε. Ελα όμως που και οι φύλακες που παίρνανε την υπερωρία σε φακελάκι από τα τουριστικά γραφεία ντρέπονταν και ήθελαν να πληρώνονται μεν, νομίμως δε;

Επιτέλους λοιπόν ήρθε η ώρα να τεθεί σε ψήφιση –σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας –διάταξη που προβλέπει να καταβάλλεται τέλος όταν οι χώροι και τα μουσεία μένουν ανοιχτά πέραν ωραρίου. Αλλο ποσό για τα λειτουργικά έξοδα, άλλο για την ωριαία αποζημίωση των φυλάκων. Νόμιμα. Και όχι στο χέρι των υπαλλήλων, αλλά σε εκείνο του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Για να υπάρχει και έλεγχος.

Βεβαίως δεν υπάρχει στην Ελλαδίτσα το «σήμερα ψηφίζεται, αύριο εφαρμόζεται». Θα το συζητάνε, θα το ζαλίζουνε, θα το πηγαίνουν πέρα δώθε. Ομως, όπως και να το κάνουμε, το νερό μπήκε στ’ αυλάκι.

Τελευταία Νέα