Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο γνωστός τεχνοκριτικός Στρατής Ελευθεριάδης (Τεριάντ), ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης είναι μερικοί από τους επίσημους προσκεκλημένους στο σπίτι των Αλεπουδέλληδων στη Μυτιλήνη.

Στο τέλος μιας αλέας, από τον κεντρικό δρόμο της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, στην περιοχή της Σουράδας Μυτιλήνης, ξεπροβάλλει το εντυπωσιακό αρχοντικό που χτίστηκε πριν από 100 χρόνια.

Πνιγμένο στο πράσινο και δίπλα στη θάλασσα με θέα την πόλη της Μυτιλήνης, το αρχοντικό αυτό κουβαλάει μια ολόκληρη ιστορία και μνήμες μιας περασμένης εποχής. Διαθέτει οκτώ υπνοδωμάτια, εντυπωσιακά σαλόνια και χώρους υποδοχής, διαμερίσματα για το προσωπικό στο υπόγειο και έναν τεράστιο καταπράσινο κήπο, από τη βεράντα του οποίου ο Οδυσσέας Ελύτης αγνάντευε τη θάλασσα.

Το σπίτι έχτισε ο Θρασύβουλος Αλεπουδέλλης, παππούς τού σημερινού ιδιοκτήτη του Κωνσταντίνου Ιωάννου και θείος του Οδυσσέα Ελύτη, και χρονολογείται ανάμεσα στο 1911-12. Οπως μας λέει ο κ. Ιωάννου, τα σχέδια ανέλαβε ο γνωστός τότε αρχιτέκτονας Ηλιάδης από την Κωσταντινούπολη και την επίβλεψη είχε ο αρχιτέκτονας Φούσκας από τη Μυτιλήνη.

Ο κ. Ιωάννου θυμάται τις παλιές δόξες του αρχοντικού που σήμερα μοιάζει με μουσείο. Τότε που οι χώροι του γέμιζαν με συζητήσεις και γέλια από τα ιερά τέρατα της εποχής. «Ο Βενιζέλος ήταν δικηγόρος του παππού μου, γνωρίζονταν από την Κρήτη και είχαν πολύ καλές σχέσεις. Και ο Γεώργιος Παπανδρέου όμως, όταν ήταν νομάρχης, ερχόταν συχνά με τον μικρό Ανδρέα, καθώς και ο Τεριάντ. Οταν μάλιστα ο Τεριάντ έψαχνε να αγοράσει οικόπεδο για να φτιάξει σπίτι και μουσείο ήθελε να είναι κοντά μας, στην περιοχή. Ομως ο Τσαρούχης τον συμβούλευσε –και πολύ σωστά –ότι θα έπρεπε το μουσείο να είναι δίπλα στο Μουσείο Θεοφίλου». Μια φωτογραφία του Ελευθέριου Βενιζέλου με την αφιέρωση «στον φίλο Θρασύβουλο Αλεπουδέλλη εις ανάμνησιν της αλησμονήτου φιλοξενίας εν Μυτιλήνη 25 Απριλίου – 26 Μαΐου 1916» μαρτυρά την παρουσία εκεί του μεγάλου έλληνα πολιτικού.

Ο εξάδελφος του Οδυσσέα Ελύτη –από την Αθήνα όπου κατοικούσε –έχει εγκατασταθεί τα τελευταία 10 χρόνια στη Μυτιλήνη μαζί με τη σύζυγό του και ζουν στο σπίτι που προοριζόταν για τον κηπουρό στην αυλή του σπιτιού. «Το κόστος για να συντηρήσεις ένα τέτοιο σπίτι είναι πολύ μεγάλο. Επειτα έχει μεγάλα παράθυρα και δεν έχει θέρμανση αφού δεν μπορείς σε διατηρητέο σπίτι να εγκαταστήσεις καλοριφέρ. Επομένως έχουμε βολευτεί καλύτερα στο σπίτι του κηπουρού, το οποίο επεκτείναμε και διαμορφώσαμε κατάλληλα», λέει ο ίδιος.

Η οικογένεια του κ. Ιωάννου, πριν από περίπου 15 χρόνια άρχισε μια προσπάθεια ώστε να κηρυχθεί διατηρητέο ολόκληρο το οικόπεδο όπου βρίσκεται το αρχοντικό Αλεπουδέλλη και όχι μόνο το σπίτι. Κάτι τέτοιο όμως έως σήμερα δεν έχει υλοποιηθεί, παρότι είναι μια απλή στην ουσία απόφαση. «Πήραμε αυτή την απόφαση εις βάρος μας ουσιαστικά, αφού εμείς δεν μπορούμε να χτίσουμε το οικόπεδό μας, και όμως δεν έχει γίνει δεκτή από τα αρμόδια υπουργεία. Ο Τύπος της εποχής, όταν δημοσιοποιήθηκε αυτή η υπόθεση, έγραφε «τρελάθηκαν οι άνθρωποι αυτοί;». Και όμως δεν έχει ιδρώσει το αυτί κανενός» σημειώνει ο κ. Ιωάννου.

ΑΥΡΙΟ:

Τα ξενοδοχεία Μπάγκειον και Μέγας Αλέξανδρος