Αναζήτηση
Με τα λίγα
Είναι αρκετοί εκείνοι που ονειρεύονται να ταξιδεύουν, αν είναι δυνατόν, μόνο με το εισιτήριό τους! Το θεωρούν την απόλυτη αίσθηση ελευθερίας. Οι βαλίτσες ακόμη και στο πιο μικρό μέγεθος είναι απλώς ένα ακόμη βάρος από το οποίο θα ήθελαν, αν μπορούσαν, να απαλλαγούν. Η προετοιμασία τους μοιάζει με βάσανο και καθώς είναι αδύνατο να την αποφύγουν… συμπτύσσουν τη διαδικασία στον ελάχιστο δυνατό χρόνο, με αποτέλεσμα να πακετάρουν τα πράγματά τους μέσα σε λίγα λεπτά. Γι’ αυτό και είναι εκείνοι που αποφασίζουν πολύ πιο εύκολα ένα ξαφνικό ταξίδι.
Συνήθως φτιάχνουν μια λίστα από την οποία, όταν ολοκληρωθεί, αρχίζουν και σβήνουν. Τι θα μπορούσε όμως να θεωρηθεί απαραίτητο σε κάποιον που θέλει να ταξιδεύει με όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα στις αποσκευές του; Και ακόμη μεγαλύτερη η δυσκολία επιλογής αν ο ταξιδιώτης είναι γένους θηλυκού! Ενα ζευγάρι χαμηλά και ένα ψηλοτάκουνα παπούτσια είναι από τα πρώτα που μπαίνουν στη μικρή βαλίτσα. Μακό μπλουζάκια, τζιν και ένα άνετο αλλά σικ φόρεμα τακτοποιούνται στον μικρό και πολύτιμο χώρο των αποσκευών. Και μετά είναι είναι όλα εκείνα τα συμπράγκαλα που μας έκανε απαραίτητα η σύγχρονη τεχνολογία. Λάπτοπ, ταμπλέτα, φορτιστές για όλα αυτά αλλά και για το κινητό στριμώχνονται στον σχεδόν ανύπαρκτο ελεύθερο χώρο της βαλίτσας.
Σύμφωνα με τη Φραντέσκα ντι Πιέτρο, ψυχολόγο ειδικευμένη σε θέματα ταξιδιού, αφού και η ίδια είναι συστηματική ταξιδιώτισσα έχοντας επισκεφθεί περίπου 50 χώρες, υπάρχει μια εξήγηση γι’ αυτή την ταξιδιωτική τακτική. «Τα άτομα που επιλέγουν να μετακινούνται μόνο με τα απολύτως απαραίτητα έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση και ρεαλιστική σχέση με την πραγματικότητα. Για τους ταξιδιώτες αυτού του είδους δεν είναι τα αντικείμενα που δίνουν νόημα στις διακοπές αλλά η εμπειρία αυτή καθαυτήν, την οποία αντιμετωπίζουν ως μια απόδραση από την καθημερινότητα, άρα και τις βολές και τις ευκολίες της. Οσο πιο «γυμνοί» αισθάνονται τόσο πιο εύκολο τους είναι να αντιμετωπίσουν και να εξερευνήσουν το εαυτό τους και το περιβάλλον γύρω τους. Τους φτάνει να βάλουν στο σακίδιο κάτι συμβολικό, ένα είδος «τοτέμ», κάτι που θα τους κάνει να νιώθουν ασφάλεια».
Τι μπορεί να είναι αυτό; Το άρωμα που τους συνδέει με τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους, ένα μικρό γούρι ή κάποια αγαπημένη φωτογραφία. Οσο λίγα και αν είναι αυτά που θα πάρουν μαζί τους, πάντα υπάρχει κάτι που δεν μπορούν να αποχωριστούν!
Με τα πολλά
Είναι πολύ κοντά στην αλήθεια όσοι πιστεύουν ότι ο τρόπος που φτιάχνει κάποιος τη βαλίτσα των διακοπών είναι ένα είδος τεστ για τις βεβαιότητες αλλά και για τις ανασφάλειές του. Ετσι τα άτομα που θέλουν στις διακοπές τους να κουβαλάνε… τα πάντα δεν έχουν συνήθως ιδιαίτερα αναπτυγμένο το ταλέντο του προγραμματισμού, δύσκολα διακρίνουν το σημαντικό από το ασήμαντο, είναι ανασφαλή, υπόκεινται εύκολα σε εξαρτήσεις αλλά είναι και αρκετά εγωκεντρικά.
Είτε πρόκειται να πάνε διήμερο στην Αίγινα είτε 15 ημέρες στην Αυστραλία, οι αποσκευές τους θα είναι σχεδόν οι ίδιες. Είναι οι τύποι των ταξιδιωτών που θεωρούν τα πάντα απαραίτητα και φυσικά όταν φτάσουν στον προορισμό και ανοίξουν τις παραφορτωμένες βαλίτσες, πάντα διαπιστώνουν ότι κάτι έχουν ξεχάσει! Και σίγουρα νοσταλγούν τις εποχές όπου οι άνθρωποι ταξίδευαν με μπαούλα και… καπελιέρες.
Είναι το σημείο όπου διαπιστώνουν ότι οι άπειρες ώρες προετοιμασίας και οι ατελείωτες λίστες με τα στικ «να μην ξεχάσω» πήγαν περίπατο. Κυρίως καταρρίπτεται εκείνη η βεβαιότητα που έχτισαν ότι πήραν σχεδόν όλα τα αναγκαία για να νιώθουν σαν στο σπίτι τους!
Μέσα σε μια τέτοια βαλίτσα υπάρχουν όλα όσα χρειάζονται αλλά και αυτά που για να τα χρησιμοποιήσουν θα πρέπει να συμβεί είτε φυσική καταστροφή είτε η μεγαλύτερη ανατροπή στη ζωή του ταξιδιώτη: μαγιό, αξεσουάρ θαλάσσης, αντηλιακά, πετσέτες μπάνιου –ακόμη και αν το κατάλυμα όπου θα μείνουν διαθέτει (ειδικά μάλιστα όταν κάποιοι και κυρίως κάποιες θέλουν να ταιριάζουν χρωματικά και με το μαγιό ή το κοκαλάκι για τα μαλλιά τους) –και μια μεγάλη γκάμα ρούχων, από σκισμένα σορτς μέχρι αμφίεση για κόκκινο χαλί, μπας και τους προκύψει καμιά απονομή Οσκαρ στη Φολέγανδρο. Αλλά ακόμη και ένα ζευγάρι σεντόνια, το μαξιλάρι που είχαν από παιδί και δυο – τρία χοντρά πουλόβερ για την αντιμετώπιση πιθανού… αυγουστιάτικου παγετώνα βρίσκονται ίσως σε μια δεύτερη έξτρα αποσκευή που συμπληρώνει τη μεγάλη βαλίτσα. Σε εκείνη που μπαίνουν τα πολλά ζευγάρια παπούτσια –για το πρωί, για το βράδυ, για τη θάλασσα, για το μπαρ, για… για… για…
Δεν είναι όμως οι ενδυματολογικές προτιμήσεις που κάνουν τους ταξιδιώτες αυτούς να ξεχωρίζουν. Στα μπαγκάζια μπορούν να βολευτούν εκτός από τον απαραίτητο ρουχισμό ακόμη και ηλεκτρικές συσκευές! Για εκείνους είναι άκρως απαραίτητο το μίνι ψυγείο παραλίας, μέχρι και ο αποχυμωτής!n
