Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβληµά σας η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!)

είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (µε ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδροµική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Για κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80 115 28 Αθήνα

«Κι αφήν τουν λαόν νησκό»


Αγαπητή µας Φοίβη. Το παρακάτω κείµενο είναι επίκαιρο όσο ποτέ, αλλά µέσα από έναν γλωσσικό θεσσαλοµακεδονικό ιδιωµατισµό:

-Εϊ, Βασίλουµ’, πού είσι βρε γναίκαµ’;

-Ε!! ιδώ είµι Κώτσιουµ’, δε µι βλεπς;

-Ελα να δεις τι σ’ έφρα!! Ελα ντε!!

-Α!! τι ‘νι τούτα άντραµ’!! Γουµάρια είνι ή µι φαίνουντι;

-Δεν σι φαίνουντι, ντιπ. Γουµάρια είνι µι κινούργια πέταλα. Ετοιµα για όλις τς δλειές.

-Πού νι τα’ αµάξ’ Κώτσιουµ’;

-Τι να του κάνου βρε γναίκαµ’, τα’ άλλαξα µι τα γουµάρια. Τζιάµπα σι κάν τς δλειές.

Τ’ αµάξ’ θέλ’ βιντζίνα, λάδια, ασφάλιες, τέλ’ απ τ’ γκυκλουφαρία , λάστχα ,φίλτρα, άσι τς κλήσεις που πληρώντς άµα σι πιάσν µυτσµένου!! Τα γουµάρια , άχυρου να ‘χν, κι όλα γίνουντι. Αϊντι βάλτα στουν αχυρώνα κι δώστα άχυρου να φάν’.

-Κι πώς θα τα ξιχουρίζουµι, πώς θα τα φουνάζουµι τα γουµάρια Κώτσιουµ’;

-Ε!! βρε γναίκαµ’, αυτό είνι του µόνου εύκλου. Του χουντρό θα του λέµι Μπούλη-χοντρούλη κι τα’ άλλου του πιο αδύνατου µι τσ ιλιές κι τα µάτια τα λίγο ταντσµένα σν άκρ, θα του λέµι Δουνουτάκου.

-Ισύ βρε γναίκαµ’ τι κάντς µι τα ζαρζαβάτια, τα καταφέρνς, ή τζιάµπα τα σκαλνάς;

-Τι να κάνου, άντραµ’; Μι 21 τς ικατό αυτός ου. Πώς του λέν; Φάπας; Φουπιάς;

Φουτιάς; Κι θ’ ανέβ κ’ άλλου, µι λέει η Βάια .Τς του πι του κτί. Τι να κάνου; Τα βλέπ όλα αυτή κι τα ξέρ κ’ όλα. Πώς να µην βάλου ζαρζαβάτια φέτους, µι τέτοια ακρίβεια, άντραµ’; Ολα ανέφκαν σιαπάν. Κι ούλου αυξήσεις έχουµι άντραµ’, αυξήσεις στς µειώσειες!! Ακόµα κι αυτό του βρακί µι του σκνί απου πίσου ,να δεις πώς του λεν, ντάγκα, τίγκι, σπριντ, σπρεντ,στρενγκ, είνι του πιο ακριβό.

Πώς του βρακί που δεν έχ πουλύ ύφασµα, είνι πιο ακριβό απ’ αυτό πού ‘χ’;

-Ασι τα βρακιά βρε Βασίλουµ’ γιατί όπους πάει του πράµα, σι λίγου ούτι απ’ αυτά δεν θα χουµι. Άιντι βάλ τα γουµάρια στουν αχυρώνα να ‘νει έτοιµα για δλειά.

Κι έτσι έγινε. Βρέθηκαν οι «δυο γάιδαροι στον ίδιο αχυρώνα» και παραδίπλα τους τα αρνάκια και τα κατσικάκια. Το παχνί γεµάτο άχυρο. Αρχίσανε το φάγωµα του σανού οι γάιδαροι.

Η λαιµαργία τους ήταν τόση και τέτοια, που στο τέλος µάλωσαν. Ο ένας κλώτσαγε τον άλλο, γκαρίζοντας. Σαµατάς µεγάλος. Τ’ αρνάκια και τα κατσικάκια βέλαζαν γιατί δεν τους άφησαν τίποτα οι δυο γάιδαροι. Τ’ ακούσαν και οι νυκοκυραίοι και πήγαν να δουν τι συµβαίνει!!

-Αχ!! Αντραµ’. Τι ειν αυτό που φκιάν’ αυτά τα γουµάρια; Κάτ’ µι θυµίζ’ αυτό!! Κι η κυρά Βάια που τα βλέπει όλα απ’ του κτί λέει πως «οι πουλιτκοί, κάν’ σαν τα γουµάρια. Μαζί τα τρών, µαζί τα πίν, κ’ ύστιρα κάν πως τσακώνουντι φλάγουντας τουν πισνό τους, για να µας ξιγιλάσν. Κι αφήν τουν λαόν νησκό», όπως κι αυτά τα γουµάρια, στουν αχυρώνα µας, που άφκαν τ’ αρνάκια κι τα κατσικάκια µας νησκά!!

Κώστας Παπατσιµούλης Δεν είναι εύκολο για όλους, αγαπητέ Κώστα, να αποκρυπτογραφήσουν την ντοπιολαλιά. Λέτε έτσι να χρειάζεται να αποκρυπτογραφήσουµε και το «νησκό» µέλλον που µας έχουν ετοιµάσει οι «πουλιτκοί» µας;

Της ταλαιπωρίας


Αγαπητή Φοίβη µου, Τι πράγµα είναι αυτό κάθε φορά που έχει µεγάλη συναυλία στη Μαλακάσα; Ενάµισι χιλιόµετρο ήταν η ουρά για να φτάσει κανείς στο υπο-στοιχειώδες πάρκινγκ, που ήταν και γεµάτο µε τόσον κόσµο στα ροκ µέταλλα τις προάλλες.

Απίστευτη ταλαιπωρία. Εχουν υποσχεθεί πως θα φτιάξουν σταθµό του τρένου και θα βελτιώσουν το πάρκινγκ. Πότε όµως; Τόσο δύσκολο είναι; Ας εξυπηρετήσουν τον κόσµο ή ας το κλείσουν επιτέλους το Τerra Vibe να έρθουν στον Λυκαβηττό!

Αγανακτισµένος, Λευτέρης Σαράπης Περιµένετε θαύµατα από τον καταχρεωµένο ΟΣΕ, αγαπητέ Λευτέρη; Ειδικά αν δεν έχει κάτι να «κερδίσει» όπως µέχρι τώρα µε τις σκανδαλώδεις «δαπάνες» και «συµβάσεις» σε ένα µεγάλο φαγοπότι; Ή αλλαγή πλεύσης από ανθρώπους που µέχρι και την Νταϊάνα Κραλ «εξορίζουν» στη Μαλακάσα;

Αυτό θα πει ορίτζιναλ!


Ανέκδοτο κυκλοφορεί ελεύθερο και… εµπλέκει και τον Ψαραντώνη, αγαπηµένο µουσικό από την Κρήτη, ίσως ως δείγµα µιας ορίτζιναλ κρητικής νοοτροπίας _ που, ευτυχώς, ακόµη ζει για να κάνει και τ’ αχείλι µας να σκάει λιγάκι… Η στήλη το παραθέτει ασχολίαστο προς τέρψιν και… συµµόρφωσιν:

«Μια παρέα αντρών στο καφενείο και συζητάνε, στην παρέα είναι και ο Ψαραντώνης. Θέµα συζήτησης το πώς κρατάς τη σύζυγο να µην γκρινιάζει.

Λέει ο πρώτος: Εγώ την πήγα πέρυσι ένα ταξίδι στην Γαλλία και φέτος σκέφτοµαι να την πάω στην Αυστρία!

Λέει ο επόµενος: Εγώ την πήγα στη Νέα Υόρκη και φέτος θα την πάω στο Λος Αντζελες!

Εσύ µωρέ Αντώνη;

Ψαραντώνης: Οπέρισυ την επήγα στο µιτάτο απάνω στη Νίδα (οροπέδιο στην κορυφή του Ψηλορείτη).

Κι εφέτος, ρε συ Αντώνη;

Εφέτος θα πάω να τηνε πάρω!».

Φοίβη