Γράμμα από τη Σαγιάδα

Του Γκαζμέντ Καπλάνι gazikap@gmail. com


Αγαπητέ, «Υπάρχουμε… Συνυπάρχουμε;». Ο Δήμος Σαγιάδας του Νομού Θεσπρωτίας, παραμεθόριος, βρίσκεται στην εσχατιά της Ελλάδας. Για ορισμένους καρεκλοκένταυρουςμανδαρίνους του αθηνοκεντρικού κράτους εκεί σταματά η Ελλάδα, για εμάς όμως που ζούμε σε αυτόν τον τόπο από εδώ αρχίζει η Ελλάδα. Ο Δήμος Σαγιάδας ήταν από τους πρώτους που αρχές του 1990-1991 υποδέχθηκε μεγάλο αριθμό Αλβανών φυγάδων αρχικά, εξαχρειωμένων και εξαθλιωμένων, οι οποίοι, μετά την πτώση του τυραννικού καθεστώτος που τους οδήγησε για δεκαετίες στην ισότητα… προς τα κάτω και την απομόνωση, αναζήτησαν καλύτερη τύχη- και την επιβίωσή τους ακόμη- στην Ελλάδα. Στρατιές αναρίθμητες πέρασαν από τα χωριά μας την περίοδο εκείνη, αναζητώντας την αγάπη, τη ζεστασιά, κάθε δυνατή βοήθεια και περίθαλψη από το σύνολο σχεδόν των κατοίκων. Πολλοί από αυτούς, είκοσι χρόνια μετά, έχουν αποκατασταθεί επαγγελματικά και ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία. Πολλοί διαπρέπουν σε όλους τους τομείς, αφού έχουν αποκτήσει τίτλους σπουδών που θα τους ζήλευαν αρκετοί από εμάς.

Ένας σημαντικός αριθμός αλλοδαπών ζει μόνιμα και εργάζεται στον δήμο μας, ενώ οι εποχικοί αλλοδαποί εργάτες, ιδιαιτέρως τις περιόδους αιχμής της συγκομιδής, κυριαρχούν στην τοπική κοινωνία.

Χωρίς αυτούς, η τοπική οικονομία θα είχε παραλύσει προ πολλού και οι παραγωγοί της περιοχής θα είχαν περιέλθει σε απόγνωση. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο δήμος μας είναι κατ΄ εξοχήν αγροτικός, με χιλιάδες στρέμματα παραγωγής δεκάδων χιλιάδων τόνων εσπεριδοειδών, κυρίως μανταρινιών, και γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά την καθοριστική συμβολή αυτών των εργατικών, ευτυχώς όχι φθηνών πλέον, χεριών, στην παραγωγική διαδικασία. Αυτοί οι αλλοδαποί, Αλβανοί κυρίως αλλά και Βούλγαροι και άνθρωποι άλλων εθνοτήτων, νόμιμα και μόνιμα διαμένοντες στην περιοχή μας, αποτελούν τα τελευταία χρόνια αναπόσπαστο κομμάτι της. Τα παιδιά τους φοιτούν στα ελληνικά σχολειά με αξιοζήλευτες πολλές φορές επιδόσεις. Αυτοί οι οικονομικοί μετανάστες είναι για μας συμπολίτες, συνδημότες, συγχωριανοί και φίλοι. Μοιραζόμαστε τις χαρές και τις λύπες τους, όπως συμμετέχουν και αυτοί στις δικές μας. Είμαστε υπερήφανοι ως δημοτική αρχή που συμβάλλουμε, που αγωνιζόμαστε και θα εξακολουθήσουμε να αγωνιζόμαστε για να ενταχθούν πλήρως οι άνθρωποι αυτοί στην τοπική κοινωνία, να καταστούν και να αντιμετωπίζονται ως ισότιμα μέλη της. Είμαστε υπερήφανοι που τιμούμε τους αλλοδαπούς εργάτες, τους οικονομικούς αυτούς μετανάστες, διοργανώνοντας κάθε χρόνο ειδική εκδήλωση προς τιμήν τους με παράθεση φαγητού, προσφορά εργοδοτών της περιοχής, γλέντι και χορό μαζί τους, τραγούδια του τόπου τους και του τόπου μας. Ευχόμαστε και ελπίζουμε, δηλώνοντας πως συμφωνούμε απόλυτα με αυτόν, ο υπό ψήφιση νόμος για τα δικαιώματα των αλλοδαπών και την απόδοση της ιθαγένειας να γίνει πράξη και να καταστούν και αυτοί, με τις απαραίτητες βεβαίως προϋποθέσεις και τους περιορισμούς, ισότιμα μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Άλλωστε κατά τον Ισοκράτη «Έλληνες εισίν οι της ελληνικής παιδείας μετέχοντες». Όσον αφορά φοβικά σύνδρομα και… εξαρτημένα ανακλαστικά αντιμετώπισης σε πιθανό ενδεχόμενο να «κυβερνά» τον δήμο αλλοδαπός, εμείς πιστεύουμε πως αν οι συνθήκες ωριμάσουν και η τοπική κοινωνία το θέλει, τότε γιατί να μη τον κυβερνά;

Με εκτίμηση Βαγγέλης Μάστορας Δήμαρχος Δήμου Σαγιάδας Θεσπρωτίας

LΙΝΚ:

http://gazikapllani.blogspot.com