«ΤΑ ΝΕΑ» έλαβαν επιστολή από την κόρη της αείμνηστης Δανάης Στρατηγοπούλου, Λήδα Χαλκιαδάκη, προς τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, όπου αναφέρει:


«Αγαπητέ Κώστα Γεωργουσόπουλε, Είμαι, δυστυχώς, υποχρεωμένη να διαψεύσω δημόσια και κατηγορηματικά όσα αναφέρεις στο άρθρο σου (24.1.2009) σχετικά με την τελευταία περίοδο της ζωής της αείμνηστης μητέρας μου Δανάης Στρατηγοπούλου.

Αρχικά, θα πρέπει να επισημάνω ότι αναγκάζομαι να απαντήσω στο άρθρο σου, το οποίο βρίθει σοβαρότατων και προσβλητικών ανακριβειών, εν μέσω πένθους κι ενώ έχουν περάσει μόλις τέσσερις ημέρες από την ταφή της αγαπημένης μου μητέρας. Δυστυχώς, η σπουδή που επέδειξες για να διαδώσεις αδιασταύρωτους κι ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς σχετικά με το τέλος της Δανάης δείχνει περιφρόνηση για την ιερότητα της περιόδου πένθους που κάθε άνθρωπος οφείλει να αφιερώνει στους οικείους νεκρούς. Αναγκάζομαι όμως, για λόγους αποκατάστασης της αλήθειας και κυρίως της μνήμης της μητέρας μου, να σου απευθύνω δημόσια την απάντηση για όσα ανακριβή υποστήριξες από την εφημερίδα, ενώ θα μπορούσες να είχες αποφύγει αυτά τα τραγικά σφάλματα με ένα απλό τηλεφώνημα σε εμένα.

Αναφέρεις στο δημοσίευμα που υπογράφεις ότι στο τηλέφωνο της Δανάης που διέθετες “δεν απαντούσε κανείς, ιδιαίτερα μετά την πυρκαγιά που κατέστρεψε το σπίτι της στη Ραφήνα και μαζί του όλο το πολύτιμο αρχείο της, τα χειρόγραφά της και τη βιβλιοθήκη της”.

– Πρώτον, η πυρκαγιά κατέστρεψε μικρό μέρος απ΄ όσα αναφέρεις, διότι η οικογένειά της, όπως γνωρίζεις, έσπευσε και μετέφερε όλα τα της Δανάης σε ασφαλές μέρος. Πάνω απ΄ όλα διεσώθη η ιστορική κιθάρα του Μούρτζινου, η οποία θα δωριστεί στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων, όπως η ίδια επιθυμούσε.

– Δεύτερον, η εν λόγω πυρκαγιά έγινε το 2003, και είναι ανακριβές ότι δεν κατόρθωσες να επικοινωνήσεις με τη Δανάη όλα αυτά τα χρόνια, αφού μάλιστα ο ίδιος ήσουν ομιλητής τον Απρίλιο του 2004 στην εκδήλωση “Ένα τραγούδι για τη Δανάη”, καθώς και στην εκδήλωση για την επανακυκλοφορία της μετάφρασης του έργου του Π. Νερούδα “Γενικό Άσμα”, τον Δεκέμβριο του 2004, παρουσία της ιδίας.

Έπειτα, αναφέρεσαι σε δήθεν “οικτρή” οικονομική κατάσταση, παρολίγο θάνατο από “ασιτία”, “και άλλες ταπεινώσεις που δεχόταν από εκεί που δεν θα το περίμενε κανείς”, παραθέτοντας ως πηγή πληροφόρησής σου κάποια κ. Μαρέλλι.

– Πρώτον, όπως καλώς γνωρίζεις, η Δανάη λάμβανε δύο συντάξεις: η μία ήταν η μικρή σύνταξη του άνδρα της (του αείμνηστου πατέρα μου) και η δεύτερη ήταν η τιμητική σύνταξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

– Δεύτερον, εκτός από την κ. Μαρέλλι, θα έπρεπε να επιδιώξεις την διασταύρωση των πληροφοριών και από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον της. Έτσι θα διαπίστωνες την παραπληροφόρηση που είχες. “Πιστοί φίλοι” και “άγγελοι προστάτες” ούτε τηλεφώνησαν, αλλά ούτε πέρασαν να δώσουν ένα χέρι βοηθείας το καλοκαίρι στο σπίτι της, όπου επί 2 μήνες (μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου 2008) μαζεύαμε, ταξινομούσαμε και μετακομίζαμε το βιος της. Και φυσικά δεν μιλάω για τον αγαπημένο μας Μίμη Πλέσσα, ούτε για τον Δήμαρχο Ραφήνας Ανδρέα Κεχαγιόγλου.

Τέλος, αναφέρεις ότι δήθεν κάποιοι είχαν “απαγάγει, κρύψει, εξαφανίσει και καταχωνιάσει” την Δανάη, σε “οίκο ευγηρίας, όπου και εγκαταλειμμένη και απελπισμένη, απομονωμένη πέθανε, αβοήθητη”.

– Πρώτον, κανείς δεν “απάγει” την 95χρονη μητέρα του, πόσω μάλλον όταν συναποφασίζουν τρεις (τρίτος, ο μεγάλος εγγονός της) να δεχθεί φροντίδα από τον κύκλο των οικείων της και, αν χρειάζεται, ιατρική παρακολούθηση. Τα περί “απελπισμένης, απομονωμένης και αβοήθητης” Δανάης είναι ένα σίριαλ για λαϊκή κατανάλωση, ένα μελοδραματικό δημιούργημα της φαντασίας κάποιων που έχασαν την δυνατότητα να την κουράζουν , αυτούς τους τελευταίους μήνες.

– Δεύτερον, αυτά που γράφεις για τον θάνατο της Δανάης είναι φριχτά ψέματα. Η Δανάη Στρατηγοπούλου απεβίωσε μέσα στα χέρια της κόρης της. Η Δανάη ξεψύχησε στην αγκαλιά μου. Όλα τα υπόλοιπα είναι ένα κακόγουστο μύθευμα που δεν τιμά την μνήμη της.

Φοβούμαι, αγαπητέ μου, ότι έχεις πέσει θύμα παραπληροφόρησης, μιας και όλοι γνωρίζουμε την εκτίμηση και το σεβασμό που είχες πάντα για τη μεγάλη αυτή προσωπικότητα».

Σε απάντησή του ο Κώστας Γεωργουσόπουλος σημειώνει: «Θα άφηνα χωρίς κανένα σχόλιο την επιστολή της κυρίας Λήδας Χαλκιαδάκη, αν δεν είχε συμβεί να μου ζητήσει μέσω του καθηγητή Χρήστου Κλαίρη αφήνοντας προσωπικά το κινητό της στο δικό μου να μιλήσω στην κηδεία της Δανάης ως ο πιο οικείος για Κείνην και αγαπητός. Δεν ανταποκρίθηκα λόγω της προσωρινής μου αναπηρίας. Άρα και μετά τον θάνατο της μητέρας της η κυρία Χαλκιαδάκη εξακολουθούσε να με εκτιμά. Αναρωτιέται άρα τι με ώθησε να πενθήσω με τον δικό μου τρόπο την ανεπανάληπτη φίλη μου; Να δημοσιοποιήσω μέσω αδείας του ΟΤΕ τις εκκλήσεις βοήθειας της μητέρας της και τα SΟS ότι απειλείται;».

Τελευταία Νέα