Κανείς ίσως από τη συντροφιά μας δεν φανταζόταν ότι θα περνούσαμε λίγες ώρες

όμορφα σ’ ένα μικρό και συμπαθητικό κουτούκι στο Κουκάκι, του «Θόδωρα» του

Μικρομάστορα όπως είναι το επώνυμό του και έτσι τον ξέρουν χρόνια ολόκληρα οι

φίλοι και οι πελάτες του. Ο χώρος είναι πολύ μικρός, με οκτώ τραπέζια, αλλά

όποιος πάει εκεί εξοικειώνεται με το θαυμάσιο και πολιτισμένο περιβάλλον και

περνάει καλά. Την περασμένη Δευτέρα το βράδυ βρεθήκαμε με τον Αλέκο και την

Ελένη που γνωρίζουν άριστα μουσική. Ο πρώτος παίζει έγχορδα, με δεξιοτεχνία

στο ούτι, αλλά ξέρει πολύ καλά την κιθάρα, το μπουζούκι και τον μπαγλαμά.

Εκεί, στου «Θόδωρου» του Μικρομάστορα, συναντήσαμε δύο παλιούς φίλους, τον

Νίκο Δρόσο και τον Κώστα Παπαγεωργίου, συνεργάτη και φίλο του Λευτέρη

Παπαδόπουλου, ο οποίος από την αρχή μάς προέτρεψε να τραγουδήσουμε τα «Δέκα

παλικάρια» από τις «Θαλασσογραφίες» του ποιητή και του Μάνου Λοΐζου. Ο Αλέκος

άφησε το ούτι που κρατούσε και ξεκρέμασε από τον τοίχο μια μπαλαλάικα, γιατί

του άρεσε τόσο πολύ, όπως μας έλεγε, και άρχισε να τη σκαλίζει. Φαίνεται ότι

του «έβγαιναν» οι νότες. Σιγά σιγά, πιάσαμε όλοι μαζί το τραγούδι καθώς ο

Θόδωρος ανέβαινε σε ένα σκαμνάκι και γέμιζε τα μισόκιλα με λευκό κρασί από τα

βαρέλια του. Έβγαζε τόσο γλυκό ήχο η μπαλαλάικα που μας ενθουσίαζε και

τραγουδούσαμε χορωδιακά, εκτός από τα τραγούδια των Μάνου Λοΐζου – Λευτέρη

Παπαδόπουλου, γνωστές επιτυχίες των Θεοδωράκη, Χατζιδάκι και Ξαρχάκου. Στο

κέφι μας επάνω, μπαίνει στο μαγαζί συμπτωματικά ένας άλλος φίλος από τα παλιά,

ο Γιάννης Μωραΐτης, μουσικός και αυτός και μάλιστα από τους πιο σπουδαίους

δεξιοτέχνες του τρίχορδου μπουζουκιού. Δεν έμεινε αμέτοχος στη διασκέδαση.

Ξεκρέμασε (και αυτός) από τον τοίχο το μπουζούκι και τότε τα πράγματα πήραν

άλλη τροπή. Ξεκίνησε να παίζει κάτι καταπληκτικά ταξίμια και όλοι το γυρίσαμε

στο αυθεντικό λαϊκό. Ο Μωραΐτης μάς παρέσυρε στους μουσικούς δρόμους και τα

λαϊκά μονοπάτια των Βαμβακάρη, Μπαγιαντέρα, Τσιτσάνη, Χιώτη, Καλδάρα, Μητσάκη,

Παπαϊωάννου. Είναι πράγματι μαγεία όταν μέσα σε έναν τόσο μικρό χώρο ακούγεται

φυσικός, γνήσιος, αληθινός ο ήχος του τρίχορδου μπουζουκιού και μάλιστα από

έναν έμπειρο σολίστα του είδους. Στα διαλείμματα που έκανε, μας μιλούσε για

αξέχαστες στιγμές που είχε ζήσει στα στούντιο, όταν συμμετείχε στις

ηχογραφήσεις με Αγγελόπουλο, Γαβαλά, Πάνου, Λύδια, Μενιδιάτη, αλλά και για τις

αξέχαστες νύχτες που έπαιζε κοντά στον Βασίλη Τσιτσάνη. Εικόνες και

παραστάσεις που ζωντανεύουν με λαϊκά όργανα στο μικρό ταβερνάκι του

Μικρομάστορα, που μοιάζει λιγότερο με κουτούκι και περισσότερο με γκαλερί. Από

τη μία πλευρά κρεμασμένα στους τοίχους λίρα, μπαλαλάικα, βιολί, μπουζούκι,

ακορντεόν. Επτά καλοδιατηρημένα βαρέλια γεμάτα κοκκινέλι και λευκό κρασί. Τα

βαρέλια είναι δρύινα και αποτελούν κληρονομιά από τον πατέρα και τη μητέρα του

Θόδωρου, Γιάννη και Βασιλική Μικρομάστορα, όταν είχαν ανοίξει το μαγαζί το

1925! Στην άλλη πλευρά του τοίχου, πίνακες με θαλασσογραφίες και καταπληκτικές

φιγούρες (χρωματιστές) του Καραγκιόζη σε μαύρο φόντο, όπως τις είχε φτιάξει ο

αρχιτέκτονας Νίκος Μαυράκης, παλιός θαμώνας και λάτρης της μικρής ταβέρνας του

Κουκακίου. Όλη αυτή η ευχάριστη και ανθρώπινη ατμόσφαιρα στου «Θόδωρα»

συνδυάζεται με τον καλύτερο τρόπο με τις γεύσεις που ετοιμάζει. Όλα τα μενού

σερβίρονται ζεστά: κεφτεδάκια τηγανητά με πατάτες ζεστές τηγανητές,

μπακαλιάρος σκορδαλιά, χταπόδι κοκκινιστό, σουπιές σπανάκι, ψάρια φρέσκα

τηγανητά (κουτσομούρα, γαύρος, μαρίδα) και ψητά όταν υπάρχουν φρέσκα από το

Αγκίστρι. Τυροκαφτερή, ταραμοσαλάτα και ρώσικη που φτιάχνει ο ίδιος ο Θόδωρος

για ορντέβρ και στο τέλος σερβίρει χαλβά μπακάλη. Πολύ καλό το κρασί από τα

βαρέλια του.

Λαϊκή ταβέρνα «Ο Θόδωρας» (Μικρομάστορας). Ζαν Μωρεάς και Βεΐκου. Τηλ.

210-9218.559 (Πριν πάτε, τηλεφωνήστε απαραιτήτως).