Είχε ανέλπιστο ενδιαφέρον εκείνο το παγερό βράδυ της περασμένης Δευτέρας, όταν

επισκεφθήκαμε το «Έβδομο» στο Παλαιό Φάληρο, για ζεστή σούπα, δίπλα στο ωραίο

τζάκι. Δεν υπάρχει ωραιότερη εικόνα και μεγαλύτερη απόλαυση να βλέπεις τη

φωτιά, να συζητάς και να πίνεις γουλιά γουλιά λευκό ή κόκκινο κρασί. Και

είπαμε όλοι ότι είχε δίκιο ο φίλος μας ο Ηλίας που επέμενε να μας γνωρίσει

αυτήν τη ζεστή και ανθρώπινη γωνιά. Μαζί μας η Σοφία, ο Λάζος, η Μοσχούλα, η

Έλσα. Δίπλα μας στο τζάκι, ο Γιώργος και η Ελευθερία, το ζευγάρι που διατηρεί

και λειτουργεί το μαγαζί της Λεωφόρου Αμφιθέας και κοντά σε αυτούς δυο

βετεράνοι Πολίτες που ζουν στην Κοκκινιά, ο Στάθης και ο Παντελής. Κάποιες

στιγμές σιγοψιθυρίζουν παραδοσιακά τραγούδια, πίνουν, συζητούν μαζί μας και

λένε την άποψή τους: «Οι πρόσφυγες, οι πατεράδες μας, μετά την Καταστροφή του

’22, φέραμε εδώ στην Ελλάδα τον πολιτισμό μας, τις μουσικές, τα τραγούδια μας,

τους χορούς μας». Ο Ηλίας με την Έλσα και τη Μοσχούλα, Επτανήσιοι στην

καταγωγή, με άλλη κουλτούρα και άλλες αναζητήσεις, έδειχναν πολύ ενδιαφέρον

γι’ αυτά που άκουγαν, ενώ εγώ ήθελα να ανανεώσω ορισμένες σκέψεις μου σχετικά

τα ορχηστρικά μικρασιάτικα κομμάτια, τους χορούς και τα όργανα. Ο Στάθης και ο

Παντελής (πλησιάζουν και οι δύο τα 80) άλλο που δεν ήθελαν για να θυμίσουν στη

δική μας συντροφιά κάποιες λεπτομέρειες για μερικά όργανα που αρέσουν και τα

χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα νέοι μουσικοί.

«Το νέι», μας πληροφορεί ο Παντελής, «φτιάχνεται από ένα ειδικό καλάμι, που

ευδοκιμεί σε περιοχές της Μεσογείου. Παίζεται όταν φυσάμε στη μια άκρη του

καλαμιού, σε ένα επιστόμιο από κέρατο ή ελεφαντοστό. Έχει επτά τρύπες για τα

δάχτυλα, οι οποίες είναι ανοιγμένες με ακρίβεια σε θέσεις προκαθορισμένες.

Είναι βέβαια πολύ απλό όργανο, αλλά έχει καταπληκτικές ηχοχρωματικές και

τονικές δυνατότητες και έκταση τρεις οκτάβες. Τα ιστορικά στοιχεία αναφέρουν

ότι το νέι είναι το ιερό όργανο των Δερβίσηδων Μεβλεβί. Παρόμοιοι αυλοί έχουν

βρεθεί σε αιγυπτιακούς τάφους της τρίτης χιλιετίας προ Χριστού». Για το

ταμπούρι, το άλλο παραδοσιακό όργανο έδωσε τις δικές του πληροφορίες ο άλλος

φίλος της παρέας, ο Στάθης, ο οποίος μας είπε ότι είναι έγχορδο και πολύ

παλαιότερο από το λαούτο και το ούτι. Όπως αναφέρουν το ταμπούρι είναι

απόγονος της αρχαίας ελληνικής πανδουρίδος, που προήλθε από τους Ασσυρίους. Οι

μακριές χορδές του επιτρέπουν να τοποθετούνται πολλά τάστα στη ταστιέρα, ώστε

να αποδίδονται τα διαστήματα της ανατολικής μουσικής και γι’ αυτό ήταν το

βασικό όργανο για την ανάπτυξη της θεωρίας των διαστημάτων.

«Το πιο ωραίο», λένε ο Παντελής και ο Στάθης, «θα ήταν να είχαμε τα όργανα εδώ

και να παίζαμε και να τραγουδούσαμε». Τραγούδησε όμως ένα παραδοσιακό

μικρασιάτικο ο μαγαζάτορας και η σύζυγός του τον συνόδευε.

Με την τόσο ενδιαφέρουσα κουβέντα όμως, τρώγοντας και πίνοντας, η ώρα είχε

φθάσει 2.30 το πρωί. Οι περιγραφές για την ατμόσφαιρα, την κουζίνα και τις

γεύσεις δίνουν την εξής εικόνα:

Στους τοίχους γκραβούρες από τα μοναδικά τοπία της Κωνσταντινούπολης, η

μουσική (stereo), την οποία διαλέγει ο σερβιτόρος Τάσος, φτιάχνει το κέφι, ενώ

τα πιάτα που σερβίρει είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Μπορείτε να

διαλέξετε: μύδια αχνιστά, μύδια τηγανητά με σκορδαλιά, τυροπιτάκια,

τυροκροκέτες, συκωτάκια με κρεμμύδι ψιλοκομμένο, κεφτέδες με πλιγούρι

πολίτικο, γιαουρτλού κεμπάπ, σούπες σπέσιαλ (κοτόσουπα και μοσχαρίσια σούπα)

και πατσάς για τις κρύες νύχτες.

Επίσης, φαγητά κατσαρόλας ζεστά, ψάρια (μόνο πολύ φρέσκα). Κρασί από βαρέλι,

λευκό και κόκκινο. Σαλάτες και ποικιλία τυριών. Επιδόρπιο, πολλά γλυκά

πολίτικα, με πρώτο σπεσιαλιτέ το εκμέκ παγωτό. Επί της υποδοχής για καλησπέρα

και καληνύχτα οι οικοδεσπότες Γιώργος και Ελευθερία Πικούνη.

«Έβδομο», Αμφιθέας 168 και Μίλωνος 16, Παλαιό Φάληρο. Τηλέφωνο

210-9818.821. Ανοιχτά κάθε ημέρα (και μεσημέρι).