Ο μοναδικός θείος μου που δεν ήταν αντάρτης στον εμφύλιο, ήταν τέντυ-μπόυ.

Ίσως γι’ αυτό κι εγώ δεν μπόρεσα να βρω το δρόμο μου, υπήρχε σύγχυση

χρωμοσωμάτων. Το 1955, ο θείος μου, Μπάμπη τον λέγανε – για τους φίλους,

«Μπαμπς» – τριγυρνούσε στα κλαμπ και χόρευε μάμπο: θεωρούσε φυσικό να γίνει

βιρτουόζος του μάμπο λόγω ονόματος κι επειδή είχε το ρυθμό και το διάολο μέσα

του.

Ήταν τότε δεκαεφτά χρονών και πήγαινε στην έκτη γυμνασίου, σ’ ένα ιδιωτικό:

τον είχαν αποβάλει απ’ το δημόσιο της γειτονιάς, διότι, εκτός του ότι έβγαζε

γλώσσα, κι εκτός του ότι τον είχε πιάσει νευρικό γέλιο όταν είχαν πάει με το

θεολόγο να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Γρηγορούσας, ο

θείος Μπάμπης είχε γιαουρτώσει άνθρωπο. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά είχε

γιαουρτώσει με πρόβειο προϊόν έναν κύριο με εντυπωσιακή εμπριμέ γραβάτα γιατί

«δεν του άρεσε η γραβάτα», όπως εξήγησε αργότερα στην αστυνομία. Το επιχείρημα

δεν κρίθηκε λογικό και οι μπασκίνες τον κούρεψαν γουλί, του δώσανε μερικές

σφαλιάρες και του θύμισαν πως τα μεγαλύτερα αδέρφια και ξαδέρφια του ήταν

κομμουνιστοσυμμορίτες, νεκροί, ή κρατούμενοι στις φυλακές Αβέρωφ, Κερκύρας και

Αίγινας.

Ο θείος δεν μετανόησε, ούτε άλλαξε: απλώς περίμενε να μακρύνουν τα

μαλλιά του. Στην «εκδρομή των τελειοφοίτων» του ’55 – ήταν Μάιος, άνθιζαν οι

παπαρούνες – πήγε μαζί με καμιά πενηνταριά συμμαθητές του στο Σούνιο: τότε δεν

είχαν γίνει ακόμα θεσμός οι πενθήμερες, η «εκδρομή» είχε μονάχα μια

διανυκτέρευση.

Απ’ ό,τι έμαθα από μεταγενέστερες διηγήσεις, μέσα στο θεσπέσιο αυτό

εικοσιτετράωρο και ειδικά στη διάρκεια της νυχτερινής αγρυπνίας, ο θείος

Μπάμπης κατάφερε τα εξής: να χάσει ό,τι πολυτιμότερο είχε – σ’ αυτό συνέδραμε

Αμερικανίδα τουρίστρια που διέμενε στο ξενοδοχείο «Φλοίσβος» – να κερδίσει το

πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό μάμπο και στη συνέχεια να συμμετάσχει σε

διαγωνισμό χούλα-χουπ, στον οποίον δυστυχώς δεν διέπρεψε. Μεταξύ άλλων,

κατάφερε να πάρει το πρώτο του μάθημα οδήγησης από την προαναφερθείσα

Αμερικανίδα (το μοιραίον συνετελέσθη δις μέσα στο αυτοκίνητο, μάρκας Chevrolet

Nomad, πριν και μετά το μάθημα), να γνωρίσει στα πεταχτά την κόρη του

ξενοδόχου με την οποία έδωσε ραντεβού για το επόμενο Σάββατο στο κέντρο «Μπλε

Αλεπού» (Τροίας 32), και να τσακωθεί με τον καλύτερό του φίλο για το αν ο

Γιώργος Οικονομίδης – γνωστός παρουσιαστής θεαμάτων – ήταν τζιτζιφιόγκος.

Τέλος, ο θείος Μπάμπης κατάφερε να πάρει αποβολή οκτώ ημερών και κοσμία

διαγωγή διότι συνελήφθη επ’ αυτοφόρω να διδάσκει συμμαθητές του μάμπο, πράγμα

που θεωρήθηκε διεστραμμένη συμπεριφορά μη αρμόζουσα στο ανδρικό φύλο. Μάλιστα,

ο καθηγητής κ. Γαβρίλης τον χαρακτήρισε, μετά βδελυγμίας, «τοιούτο», κατηγορία

πέρα για πέρα αβάσιμη, ιδιαίτερα υπό το φως των γεγονότων μέσα στη Chevrolet

Nomad.

Μετά την εκδρομή των τελειοφοίτων, ο θείος Μπάμπης μετρήθηκε με τη μεζούρα κι

είχε ψηλώσει δύο πόντους· τα επόμενα τρία ή τέσσερα Σάββατα συνόδεψε την κόρη

του ξενοδόχου στη «Μπλε Αλεπού» και στο «Ριτζ» στην οδό Σταδίου· ένιωθε πως

κάτι άλλαζε μέσα του: μια νύχτα, καθώς επέστρεφε στο σπίτι, έτοιμος ν’

αντιμετωπίσει τα μοιρολόγια της μάνας του («αχ, τι έφταιξα η μαύρη,

παλιόπαιδο, αλήτη») τού ήρθε η επιθυμία να γιαουρτώσει έναν άλλο κύριο με

γραβάτα. Αλλά δεν τον γιαούρτωσε: είτε διότι πράγματι κάτι είχε αλλάξει μέσα

του – πράγμα για το οποίο έχω λόγους να αμφιβάλλω – είτε διότι δεν είχε

προνοήσει να εφοδιαστεί με το απαραίτητο κεσεδάκι.

Τελευταία Νέα