ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ όλοι τη βασική θεωρία. Οικονομική ανάπτυξη = ανερχόμενη μεσαία τάξη = πίεση για δημοκρατία. Τι συμπέρασμα πρέπει λοιπόν να βγάλουμε από τα γεγονότα στην Ταϊλάνδη; Η μεσαία τάξη της Μπανγκόκ έχει βγει στον δρόμο, ζητώντας λιγότερη δημοκρατία. Το βασικό της αίτημα είναι να καθιερωθεί ένα νέο σύστημα όπου το 70% των βουλευτών θα διορίζονται. Αυτό που την τρομάζει είναι ότι επειδή η Ταϊλάνδη είναι μια αγροτική κοινωνία, τα κόμματα τα οποία κερδίζουν τις εκλογές είναι εκείνα που υπόσχονται στους αγρότες φτηνή περίθαλψη και φτηνά δάνεια. Η κρίση του ταϊλανδικού μοντέλου είναι διδακτική και για όσους στηρίζονται στη μεσαία τάξη για να φέρει τη δημοκρατία στην Κίνα. Η αστική μεσαία τάξη συχνά προτιμά την τάξη και τη διατήρηση των προνομίων της από ένα δημοκρατικό σύστημα που δίνει δύναμη στους αγρότες.