«Οι καλύβες στο Δέλτα του ποταμού Έβρου είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με την παράδοση και την ιστορία της περιοχής. Είναι σημείο αναφοράς για τον κάθε επισκέπτη και δεν θίγουν ούτε το φυσικό τοπίο ούτε τη ζωή του βιοτόπου».


O κ. Μάριος Γουδουλάκης είναι πρόεδρος του συλλόγου των 150 κτηνοτρόφων που δραστηριοποιούνται στο Δέλτα του Έβρου. Αυτοί και περίπου άλλοι τόσοι ψαράδες περνούν τα καλοκαίρια τους μέσα στις ξυλοκαλύβες που στηρίζονται σε πασσάλους, στο ποτάμι. Πρόσφατα, όμως, οι καλύβες κρίθηκαν αυθαίρετες και πλέον απειλούνται με κατεδάφιση, έπειτα από σχετική εισαγγελική εντολή.

«Η Πολιτεία πριν προβεί στις κατεδαφίσεις θα πρέπει να συνυπολογίσει τη ζημιά

ΦΥΛΑΚΕΣ

«Οι άνθρωποι εκεί είναι οι φύλακες των συνόρων μας. Δεν μπορεί η καλύβα να αντιμετωπίζεται σαν πολυκατοικία στην Αλεξανδρούπολη»

που θα υπάρξει από το γεγονός ότι θα εγκαταλειφθεί από μόνιμους και εποχικούς κατοίκους μια περιοχή που εφάπτεται σχεδόν με το τουρκικό έδαφος. Μπορούν να παρέμβουν για εκείνους που έχουν προχωρήσει σε μόνιμες κατασκευές-κτίσματα εκείνοι που αστυνομεύουν την περιοχή, όπως είναι ο φορέας διαχείρισης και το δασαρχείο. Αλλά όχι να αποψιλωθεί η περιοχή από την ανθρώπινη παρουσία, πράγμα που θα γίνει αν γκρεμιστούν τα παραπήγματα και οι ξυλοκαλύβες», λέει ο κ. Γουδουλάκης. «Θα χάσουμε περισσότερα»

Όπως λένε οι εκπρόσωποι των φορέων της περιοχής, «στην περίπτωση που κατεδαφιστούν οι ξυλοκαλύβες, έχουμε να χάσουμε πολύ περισσότερα απ΄ όσα θα κερδηθούν με την εφαρμογή των νόμων».

«Οι άνθρωποι εκεί είναι οι φύλακες των συνόρων μας. Δεν μπορεί η καλύβα μέσα στο Δέλτα του Έβρου να αντιμετωπίζεται όπως μια πολυκατοικία στην Αλεξανδρούπολη», είπε στα «ΝΕΑ» ο κ. Ζαμπουνίδης.

Στο Δέλτα του Έβρου που εκτείνεται σε έκταση 550 χιλιάδων στρεμμάτων απασχολούνται περίπου 300 οικογένειες κτηνοτρόφων, ψαράδων και κυνηγών. Με κοινή υπουργική απόφαση, τον Οκτώβριο του 2007 απαγορεύτηκαν όλες οι δράσεις αλιείας και κτηνοτροφίας στις περισσότερες ζώνες της περιοχής «για την προστασία της ορνιθοπανίδας», ενώ έχει ανακηρυχθεί ως εθνικός δρυμός και προστατεύεται από τη Συνθήκη Ραμσάρ.

Όπως υποστηρίζει, όμως, ο κ. Γουδουλάκης, ο συνολικός αριθμός των βοοειδών και των αιγοπροβάτων που βόσκουν σήμερα μέσα στα όρια του Δέλτα του Έβρου, δεν ξεπερνούν τις δέκα χιλιάδες. «Παλαιότερα ήταν εικοσαπλάσιος ο αριθμός των ζώων. Δεν υπάρχει ούτε υπερβόσκηση ούτε υπεραλίευση στην περιοχή. Αν φύγουν τα ζώα, θα δημιουργηθεί πρόβλημα με την περιβαλλοντική αλυσίδα. Η χορτολιβαδική έκταση θα αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που θα κινδυνεύει όλο το Δέλτα να καεί μέσα σε ένα καλοκαίρι, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη χλωρίδα και την πανίδα».

«Στοιχείο του θρακικού πολιτισμού»


Η ΙΣΤΟΡΙΑ των καλυβιών και των ψαράδικων παραπηγμάτων μέσα στο Δέλτα ανάγεται σε πολλές δεκαετίες. Είναι όλες αυθαίρετες κατασκευές που έχουν προκαλέσει επανειλημμένα την εισαγγελική παρέμβαση για την εφαρμογή της νομιμότητας. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι φορείς της περιοχής, «οι καλύβες αναδεικνύουν την ιστορική διαδρομή των ανθρώπων που έζησαν εκεί και είναι στοιχεία του θρακικού πολιτισμού. Εκεί μεγάλωσαν και έζησαν γενιές ψαράδων και κτηνοτρόφων, απόλυτα εξοικειωμένες με το περιβάλλον και την προστασία του». Σ΄ αυτό το πνεύμα, την προηγούμενη εβδομάδα επισκέφθηκαν τον εισαγγελέα Αλεξανδρούπολης, ο νομάρχης Έβρου Νίκος Ζαμπουνίδης και ο δήμαρχος Φερών Γιώργος Ούστογλου, ζητώντας του να μην επιμείνει στην εντολή κατεδάφισης.

Τελευταία Νέα