Από τον περασμένο Μάρτιο στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων οι νεοσύλλεκτοι παρουσιάζονται κατευθείαν σε μονάδες της παραμεθορίου, στα λεγόμενα Σημεία Υποδοχής Οπλιτών (ΣΥΠΟ), όμως τα παλιά Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων δεν έχουν κλείσει. Ετσι, 500-600 άτομα μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό τα οποία επίσης θα έπρεπε να μετακινηθούν στην παραμεθόριο για να ενισχύσουν τις μάχιμες μονάδες παραμένουν σε Κέντρα (Τρίπολη, Καλαμάτα, Μεσολόγγι) χωρίς φαντάρους!

Μάλιστα, οι επιτελείς του «Πενταγώνου» είχαν θέσει ως βασική προϋπόθεση για τη νέα διαδικασία κατάταξης το μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό των παλιών Κέντρων Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων να πάει στις παραμεθόριες μονάδες καθώς πλέον εκεί θα υπάρχουν και περισσότερες ανάγκες. Κάτι που όμως έως τώρα δεν έχει γίνει.

Η παραμονή του μόνιμου στρατιωτικού προσωπικού στα άδεια από φαντάρους Κέντρα Νεοσυλλέκτων είναι ενδεικτική των μεγάλων εμποδίων που φρενάρουν την αναδιοργάνωση του Στρατού και μάλιστα σε μία περίοδο που κρίνεται επιβεβλημένη για την αποτελεσματικότερη λειτουργία της άμυνας της χώρας καθώς η προκλητικότητα της Τουρκίας κλιμακώνεται. Γιατί όμως δεν έχουν κλείσει τα Κέντρα Νεοσυλλέκτων αφού πλέον οι οπλίτες παρουσιάζονται σε 21 σημεία της παραμεθορίου; Για ακόμη μία φορά το πολιτικό κόστος αποτελεί τη βασική τροχοπέδη για την ορθή υλοποίηση του σχεδίου. Τα Επιτελεία και των τριών Κλάδων έχουν υποβάλει τις προτάσεις τους για τις αναγκαίες αλλαγές και το υπουργείο Αμυνας αποφασίζει για την υλοποίησή τους.

Οι αντιδράσεις. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως όταν είχε γνωστοποιηθεί στις αρχές της χρονιάς ότι οι νεοσύλλεκτοι δεν θα παρουσιάζονται στα παλιά Κέντρα αλλά στην παραμεθόριο οι αντιδράσεις από δημάρχους, τοπικούς βουλευτές και φορείς ήταν σφοδρές.

Για παράδειγμα, η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας είχε στείλει επιστολή στον υπουργό Αμυνας με την οποία υποστήριζε ότι «η κατάργηση των Κέντρων Εκπαίδευσης θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες καθόσον τα συγκεκριμένα Κέντρα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας των πόλεων στις οποίες ευρίσκοντο, με πολλά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη τόσο για τους Δήμους όσο και για την εμπορική τάξη, καθώς ενίσχυαν τις τοπικές αγορές». Και πρόσθεταν ότι στις ήδη επιβαρυμένες από τα οικονομικά προβλήματα περιφέρειες της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας θα δημιουργηθεί ένα περαιτέρω βαρύ κλίμα. Ο δε δήμαρχος Μεσολογγίου Νίκος Καραπάνος στηλιτεύοντας την απόφαση του υπουργείου σημείωνε πως το Κέντρο που λειτουργούσε εκεί, το 239 ΣΠ, είναι ιστορικό και έκανε λόγο για επιλεκτική παραμονή Κέντρων σε άλλες πόλεις.

Οι αντιδράσεις βέβαια δεν είναι τωρινές. Πριν από εφτά χρόνια δημοσιεύματα είχαν αναφέρει ότι επρόκειτο να κλείσει το 518 ΤΠ στο Νευροκόπι της Δράμας. Και ο τότε βουλευτής Δράμας της ΝΔ Μαργαρίτης Τζίμας είχε κάνει ερώτηση στη Βουλή ζητώντας από το υπουργείο να μην προχωρήσει στο κλείσιμο χαρακτηρίζοντας μία τέτοια προοπτική «προκλητική, απαράδεκτη και επικίνδυνη για την ακριτική περιοχή της πατρίδας μας». Τελικά το υπουργείο απάντησε πως εκείνη την περίοδο η κατάργηση του συγκεκριμένου στρατοπέδου δεν ήταν στον άμεσο σχεδιασμό του.

Η αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων που περιλαμβάνει και το μέτρο της κατάργησης των Κέντρων Νεοσυλλέκτων αλλά και συγχωνεύσεις και καταργήσεις μονάδων κυρίως από το εσωτερικό της χώρας κρίνεται απολύτως απαραίτητη, όπως υπογραμμίζουν ανώτατες στρατιωτικές πηγές. «Πρέπει οπωσδήποτε και να μαζευτούν και να κλείσουν δομές που δεν είναι αναγκαίες», λένε. Για παράδειγμα, ο Στρατός Ξηράς διαθέτει περισσότερες από 1.500 δομές κάθε τύπου «όμως δεν υπάρχει ούτε το μπάτζετ ούτε το προσωπικό για να στηριχθούν». Οπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, στον «πόλεμο» του Προσφυγικού όπου ο στρατός είχε αποφασιστική συμβολή η λειτουργία και οι αποφάσεις λαμβάνονταν σε 3 μόλις επίπεδα διοίκησης. Αντίθετα, στην περίπτωση μίας πραγματικής πολεμικής αντιπαράθεσης οι αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν αφού πρώτα περάσουν από…7 επίπεδα. Αυτό δεν προσφέρει καθόλου ευελιξία σε μια εποχή που όλα γίνονται ταχύτατα και ψηφιακά, εξηγούν υψηλόβαθμες στρατιωτικές πηγές.

Ενίσχυση σε μονάδες μάχης. Συνεπώς αυτό που προτείνεται, με στόχο να ενισχυθούν οι μονάδες μάχης αλλά και προκειμένου ο Ελληνικός Στρατός να γίνει αποτελεσματικός και ευέλικτος είναι να μειωθούν σχηματισμοί (π.χ. μία μεραρχία να γίνει ταξιαρχία) και να καταργηθούν αχρείαστες μονάδες. Με τις αλλαγές αυτές έχει υπολογιστεί πως οι μονάδες των νησιών και του Εβρου θα ενισχυθούν με 5.500 στρατιώτες.

Πάντως, το Σχέδιο Αναδιοργάνωσης του Στρατού έχει ήδη ολοκληρωθεί από τα Επιτελεία και των τριών Κλάδων και πλέον βρίσκεται στα χέρια του υπουργείου Εθνικής Αμυνας η υλοποίησή του.

Σημειώνεται δε πως δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Ανάλογες προσπάθειες είχαν γίνει και στο παρελθόν από το υπουργείο Αμυνας αλλά σχεδόν όλες είχαν αποτύχει ή δεν είχαν καν ξεκινήσει. Ο κυριότερος λόγος ήταν πως συνήθως η πολιτική ηγεσία για ρουσφετολογικούς λόγους υποχωρούσε στις πιέσεις των τοπικών κοινωνιών.

Σε αρκετές περιπτώσεις όμως αντιδράσεις υπάρχουν και από τις τάξεις του Στρατού. Μερίδα στρατιωτικών δεν επιθυμεί να χάσει διοικητικές θέσεις ή να μετατεθεί αλλού ακόμη και αν παραμείνει σε πόστα διοίκησης.