Ο άνθρωπος που γύρισε νικητής από το κρύο

^«Οταν αντικρίζεις τον Βόρειο Πόλο, σε πιάνει δέος. Σκέψου μια παγωμένη Σαχάρα που επιπλέει στο νερό. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε άλλον πλανήτη. Εκεί η φύση σού αποκαλύπτει το μεγαλείο της, σου αποδεικνύει άλλη μία φορά πως δεν μπορείς να τη δαμάσεις». Καθισμένος στα ζεστά, στο δωμάτιό του στο Λογκγέαρμπγεν των νησιών Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας, ο 46χρονος Αργύρης Παπαθανασόπουλος προσπαθεί να συνέλθει από την εμπειρία που έζησε πριν από λίγες ώρες. Με την ελληνική σημαία στα χέρια και ένα στρώμα πάγου να του καλύπτει το πρόσωπο, τερμάτισε πρώτος με χρόνο 4.34.36 τον Μαραθώνιο του Βόρειου Πόλου, έναν από τους δυσκολότερους του πλανήτη. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί ένα αντίστοιχο εγχείρημα· έχει γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο τρέχοντας σε «εχθρικά» περιβάλλοντα. «Με τις ερήμους είμαι εξοικειωμένος», λέει στα «ΝΕΑ» από το τηλέφωνο. «Ομως το κρύο ήταν η υπέρτατη πρόκληση για μένα. Ηταν κάτι το απερίγραπτο. Η θερμοκρασία άγγιζε τους -33 βαθμούς. Και το έδαφος; Φαντάσου ένα απέραντο χωράφι από πάγο, οργωμένο, εκτός από ένα ισοπεδωμένο κομμάτι που εξυπηρετούσε ως αεροδιάδρομος για να έρθουμε και να φύγουμε». Καθόλου ιδανικές συνθήκες για τρέξιμο, πόσω μάλλον για έναν Ελληνα που είναι περισσότερο εξοικειωμένος στη ζέστη.

Ο Αργύρης Παπαθανασόπουλος δεν είναι ένας τυχαίος δρομέας. Εχει τρέξει σε Μαραθωνίους και Υπερμαραθωνίους στη Σαχάρα, στην Κοιλάδα του Θανάτου, στην Παταγονία, σε ερήμους της Ασίας και της Ωκεανίας, κατακτώντας πολλές φορές καλές θέσεις. Και μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά δεν είναι επαγγελματίας δρομέας. Αντιθέτως, είναι επαγγελματίας γιατρός, εντατικολόγος, και ζει και εργάζεται στη Βρετανία. «Αύριο στις 8 το βράδυ επιστρέφω στην Αγγλία και στις 10 ξεκινάω εφημερία στο νοσοκομείο, στην Εντατική», λέει. «Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να βρεις ώρες για προπόνηση, ειδικά όταν κάνεις ένα απαιτητικό επάγγελμα. Ομως με μια… στρατιωτικού τύπου οργάνωση και κατανόηση από τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τα καταφέρνεις. Το τρέξιμο πάντα ήταν συνυφασμένο με τη ζωή μου, εξυπηρετούσε ως καθημερινό μέσο εκτόνωσης. Το ίδιο και τα ταξίδια. Το να γνωρίζεις άλλα μέρη, άλλους ανθρώπους, να μαθαίνεις τις ιστορίες τους, είναι κάτι το μοναδικό. Ετσι τα συνδυάζω: πάντα ακολουθώ μια ταξιδιωτική προσέγγιση στους αγώνες που λαμβάνω μέρος». Με υψηλό κόστος, φυσικά, για έναν ερασιτέχνη. «Η συμμετοχή στον Μαραθώνιο του Βόρειου Πόλου κόστισε περίπου 15.000 ευρώ, στα οποία πρέπει κανείς να προσθέσει άλλα 5.000 ευρώ για τα εισιτήρια, τη διαμονή και τον εξοπλισμό. Και παρόλο που οι περισσότεροι από τους 60 δρομείς που έτρεξαν τον αγώνα αυτόν είναι ιδιαίτερα ευκατάστατοι, υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν αιματηρές θυσίες προκειμένου να κάνουν το όνειρο της ζωής τους πραγματικότητα».