Αναζήτηση
Σε μια στιγμή που η Ευρώπη έβραζε από τις πυκνές πολιτικές και διπλωματικές εξελίξεις, ο Ελευθέριος Βενιζέλος επισκέπτεται, στο πλαίσιο αυτών των διεργασιών που βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους, την πρωτεύουσα της γερμανικής αυτοκρατορίας. Εκεί, εκτός από τους διεθνείς συνομιλητές του, συναντά και τους έλληνες φοιτητές στο Βερολίνο, οι οποίοι τον υποδέχονται και συνομιλούν μαζί του για τις ραγδαίες εξελίξεις που κατά τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα άλλαζαν αιματηρά την Ευρώπη και τον κόσμο, ενώ, πολύ σύντομα, το επόμενο κιόλας έτος, θα επέφεραν στην Ελλάδα την τραγωδία του Εθνικού Διχασμού μέσα από τη σύγκρουση Κωνσταντίνου – Βενιζέλου ακριβώς για τη στάση της Ελλάδας σε εκείνον τον Πόλεμο.
Εκ μέρους των ελλήνων φοιτητών, τον Ελευθέριο Βενιζέλο προσφωνεί σε εκείνη τη συνάντηση ένας πατρινός επαναστάτης αριστούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος σπούδαζε πλέον στο Βερολίνο πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες. Το όνομά του, Γεώργιος Παπανδρέου.
Η προσφώνησή του προς τον Βενιζέλο εντυπωσίασε τόσο πολύ τον ιδρυτή της Δημοκρατικής Παράταξης και νικητή των Βαλκανικών Πολέμων, που αμέσως σχηματίστηκε τέτοιος δεσμός εκτίμησης, ώστε, λίγο καιρό αργότερα, στην Ελλάδα πλέον, ο Βενιζέλος να καλέσει τον Παπανδρέου να αναλάβει διευθυντής του γραφείου του. Η επίδραση εκείνης της προσφώνησης υπήρξε καθοριστική για την ελληνική πολιτική ιστορία, καθώς συνέδεσε τον πρώτο αρχηγό αυτής της παράταξης, της Βενιζελικής με τον κατ’ ουσίαν διάδοχό του σε αυτό τον ρόλο ακριβώς πέντε δεκαετίες αργότερα, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, ηγούμενος της Ενώσεως Κέντρου, έφερνε τότε τη Δημοκρατική Παράταξη ξανά στην εξουσία με το ιστορικό 52,7% των εκλογών του 1964.
Συναρχηγός της Δημοκρατικής Παράταξης στην πορεία νίκης, ο Σοφοκλής Βενιζέλος είχε φύγει ξαφνικά από τη ζωή μόλις λίγες ημέρες πριν από τη μεγάλη νίκη και έτσι, ουσιαστικά, ο βενιζελικός πολιτικός χώρος πέρασε πια από το 1964 στο επόμενο ιστορικό του στάδιο, στη νέα παπανδρεϊκή εποχή.
Σε αυτές τις πέντε δεκαετίες που μεσολάβησαν από τη συνάντηση του Βερολίνου μέχρι τις εκλογές του 1964 και τον θρίαμβο της Δημοκρατικής Παράταξης, Βενιζέλος και Παπανδρέου υπήρξαν δύο κορυφαίοι πρωταγωνιστές όχι μόνο της ίδιας, αλλά, συνολικά, της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας.
Στα «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ», το επί 77 χρόνια άγνωστο βιβλίο του Γεωργίου Παπανδρέου που εκδόθηκε για πρώτη και μοναδική φορά το 1941 στο ξεκίνημα της τριπλής Κατοχής της Ελλάδας και το οποίο για πρώτη φορά έρχεται ξανά στο φως από «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», ο μετέπειτα «Γέρος της Δημοκρατίας» περιέλαβε και την ιστορική εκείνη προσφώνησή του προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο, μεταξύ των σημαντικότερων, άγνωστων στην πλειονότητά τους εδώ και πολλές δεκαετίες κειμένων του, από το 1914 μέχρι το 1941.
Πρόκειται για κείμενα ιδεολογικής, πολιτικής και ιστορικής αναφοράς, καθοριστικής σημασίας όχι μόνο για την εποχή τους, πολλά εκ των οποίων βρίσκονταν πολύ μπροστά από αυτήν όταν γράφτηκαν, αλλά εξίσου και για τη δική μας, καθώς αναβαπτίζουν τη συνείδηση της Δημοκρατικής Παράταξης μέσα στις ίδιες τις πηγές της και δείχνουν για ακόμα μία φορά, τον δρόμο.
