«Η Θεσσαλονίκη αλλάζει σελίδα βάζοντας τέλος σε ένα αδιαφανές κρατικοδίαιτο μονοπώλιο που υπήρχε στις αστικές συγκοινωνίες και κρατούσε όμηρο την πόλη για 60 χρόνια».

Αυτό τόνισε ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, του νομοσχεδίου που προβλέπει την εξαγορά και εκκαθάριση του ΟΑΣΘ και την ίδρυση δύο νέων δημόσιων φορέων, του ΟΣΕΘ και του ΑΣΥΘ.

Υπέρ της αρχής του νομοσχεδίου τάχθηκαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Από την πλευρά της Αντιπολίτευσης, ΝΔ και Δημοκαρατική Συμπαράταξη δήλωσαν ότι το καταψηφίζουν, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα επιφυλάχθηκαν για την Ολομέλεια.

Από την πλευρά του, ο εισηγητής της ΝΔ, Κώστας Αχ. Καραμανλής έκανε λόγο για παραβίαση του ευρωπαϊκού κανονισμού, επισείοντας παράλληλα τον κίνδυνο οι μέτοχοι να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.

Ταυτόχρονα, υποστήριξε ότι «οποιαδήποτε αλλαγή του καθεστώτος του ΟΑΣΘ δεν μπορεί να γίνει πριν τις 3 Δεκεμβρίου 2019», καθώς όπως είπε, τότε λήγει η ισχύουσα σύμβαση και θα πρέπει υποχρεωτικά να γίνει ιδιωτικοποίηση του συγκοινωνιακού έργου.

Απαντώντας ο κ. Σπίρτζης τόνισε ότι «η καταληκτική ημερομηνία 3 Δεκεμβρίου 2019 αφορά μόνο τη διαγωνιστική διαδικασία και όχι την in house ανάθεση της εθνικής αρχής», που σημαίνει ότι το 2019 ενδέχεται να γίνει διαγωνισμός ανάθεσης του συγκοινωνιακού έργου στον οποίο θα συμμετέχουν και δημόσιοι φορείς.

Παράλληλα, ο υπουργός Μεταφορών, τόνισε ότι κάποιοι ηθελημένα ή αθέλητα, ξεχνάνε την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με αριθμό 2014/C92/01/25.3.2014 για τον Κανονισμό 1370/2007, όπου «τονίζεται ρητά ότι οι παλιές αναθέσεις δεν μπορούν να υπερβούν το μέγιστο των 15 ετών, που σημαίνει ότι η σύμβαση έληξε το 2016».

Ακόμα, κατηγόρησε τη ΝΔ ότι, ενώ το 2008, επί δικής της διακυβέρνησης, η σύμβαση είχε λήξει και προβλεπόταν ότι η κινητή και ακίνητη περιουσία του οργανισμού θα περάσει στο ελληνικό δημόσιο, έδινε παρατάσεις.

«Το επαναλαμβανόμενο ψέμα γίνεται αλήθεια. Αυτό είστε σήμερα. Δεν διαφωνούμε ότι είναι προβληματική περίπτωση ο ΟΑΣΘ αλλά στον τρόπο που πάτε να τον φτιάξετε» του αντέτεινε ο κ. Καραμανλής και πρόσθεσε:

«Το γεγονός ότι ο ΟΑΣΘ χρίζει ανασχεδιασμού δεν χωρά καμία αμφιβολία για τη ΝΔ. Από το 2014 είχε προχωρήσει στον εξορθολογισμό της λειτουργίας του με μείωση των μισθών και αναπροσαρμογή του εισιτηρίου. Τότε όμως είχαμε απέναντι μας τον περήφανο ΣΥΡΙΖΑ που αντιδρούσε σε κάθε πρόταση».

«Η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ θα οδηγήσει σε πλήρες αδιέξοδο, θα κοστίσει πολύ περισσότερο και θα οδηγήσει σε τέλμα το συγκοινωνιακό έργο της Θεσσαλονίκης. Καμία επιπλέον δαπάνη δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση της Τρόικα. Γιατί βιάζεστε αφού σε ενάμιση χρόνο αυτοί οι δύο φορείς δεν θα μπορούν να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό;» επεσήμανε ο κ. Καραμανλής και κατέληξε, επαναλαμβάνοντας:

«Ο τρόπος λειτουργίας του χρίζει επανασχεδιασμού δεν χωρά αμφιβολία. Χρειάζεται όμως να σεβόμαστε την ευρωπαϊκή νομοθεσία και να γίνει σοβαρός διάλογος μακριά από μικροκομματικά παιχνίδια».

Ο εισηγητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Γιώργος Αρβανιτίδης, έκανε λόγο για κινήσεις εντυπωσιασμού της κυβέρνησης, υποστήριξε ότι θα έπρεπε να επαναδιαπραγματευτεί τη σύμβαση με τον ΟΑΣΘ μέχρι το 2019, και πρόσθεσε ότι αν υπήρχε κακοδικία θα έπρεπε να προσφύγει στη δικαιοσύνη.

Πρόσθεσε ακόμα ότι το νομοσχέδιο, δεν μπορεί να πετύχει κανέναν από τους τέσσερις στόχους που θέτει για τον εκσυγχρονισμό των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Θανάσης Βάρδαλης, επιτέθηκε τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη ΝΔ, κάνοντας λόγο για πολιτικές που είναι ενάντια στα λαϊκά στρώματα και στη φθηνή συγκοινωνία.

Κατηγόρησε δε, την κυβέρνηση ότι πρόθεση της «είναι να καθαρίσει τον ΟΑΣΘ από τα χρέη των εργαζομένων και μετά να δώσει το πακέτο σε άλλο επενδυτή» και πρόσθεσε ότι «προωθεί σε δεύτερο βαθμό την ιδιωτικοποίηση».

Την αντίθεση του στον τρόπο που προωθεί η κυβέρνηση τον εξορθολογισμό του ΟΑΣΘ, εξέφρασε και ο ειδικός αγορητής της Ένωσης Κεντρώων, Αριστείδης Φωκάς.

Ο ανεξάρτητος βουλευτής, Χάρης Θεοχάρης επεσήμανε μεταξύ άλλων, τον κίνδυνο η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ, να είναι η αρχή μιας μεγάλης δικαστικής διαμάχης σε περίπτωση που οι μέτοχοι προσφύγουν στη δικαιοσύνη εναντίον του Δημοσίου.