Είναι λίγο πριν από τις 12 το μερημέρι. Σε πέντε λεπτά τελειώνει μία ακόμη συνεδρία των ΑΥ στον 6ο όροφο επί της οδού Δραγατσανίου 6 στην Πλατεία Κλαυθμώνος στο κέντρο της Αθήνας.

Ο Γιάννης, η Λιάνα και η Ελλη –που ήρθε λίγο αργότερα –δέχτηκαν να μας μιλήσουν για τον αγώνα τους να κόψουν την ψυχαναγκαστική σχέση που είχαν με το φαγητό και να βρουν ισορροπία στη ζωή τους.

Η διακόσμηση του δωματίου λιτή αλλά ζεστή. Γύρω στις 15 καρέκλες, ένας καναπές. Πάνω στο τραπέζι ένας «κουμπαράς». Επειτα από κάθε συνεδρία οι συμμετέχοντες αφήνουν ό,τι χρήματα θέλουν –αν έχουν -, συχνά όσο το αντίτιμο ενός καφέ. Στους τοίχους γραμμένα συνθήματα, όπως «Μια μέρα τη φορά», «Μαζί μπορούμε», αλλά και πίνακες με τα 12 βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν.

Ο Γιάννης που σήμερα είναι 42 χρόνων έμαθε για το πρόγραμμα από το Διαδίκτυο. Παρακολουθεί συνεδρίες εδώ και έξι χρόνια και σε αυτό το διάστημα κατόρθωσε να χάσει 30 κιλά.

«Εκανα χρήση του φαγητού όπως ένας αλκοολικός κάνει χρήση του ποτού για να κατευνάσω τα συναισθήματά μου» λέει. «Οταν σταματούσα να τρώω, ένιωθα ένα κενό. Στους ΑΥ έρχονται ακόμη και άνθρωποι που έχουν βάλει γαστρικό δακτύλιο αλλά πήραν και πάλι κιλά επειδή δεν μπορούσαν να ελέγξουν τη βουλιμία τους».

Τον λόγο παίρνει η 51χρονη Λιάνα. «Απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα χαμηλή αυτοεκτίμηση. Και κάθε φορά που μου ασκούσαν κριτική το έριχνα στο φαγητό» περιγράφει. «Πάντα έτρωγα πολύ, αλλά ένιωθα πως εάν δεν ήμουν αδύνατη, δεν ήμουν άξια να αγαπηθώ. Ετσι, μπορεί να έτρωγα μια ολόκληρη κατσαρόλα με μακαρόνια και μετά να έπινα εξαπλή δόση καθαρτικού! Ημουν μια πετυχημένη επαγγελματίας με δύο παιδιά, αλλά δεν μπορούσα να νιώσω χαρά. Το πρόγραμμα με βοήθησε να σταματήσω τα καθαρτικά και να βάλω στην άκρη τη βουλιμία και την υπερφαγία. Να βρω τη δική μου ισορροπία».

Και συνεχίζει: «Δεν σου κρύβω πως σε κάθε μεγάλη αναστάτωση το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι να κάνω είναι να φάω. Ομως τώρα μπορώ να δράσω αποτελεσματικά. Να μοιραστώ το πρόβλημά μου. Ναι, έχω υποτροπιάσει κάποια στιγμή. Γι’ αυτό και η προσπάθεια είναι συνεχής».

Ομάδα αλληλοβοήθειας. Ο Γιάννης ξαναπαίρνει τον λόγο. «Η ομάδα ΑΥ δεν υποκαθιστά τους ειδικούς. Δεν είμαστε γιατροί ούτε ψυχολόγοι ούτε διαιτολόγοι. Είμαστε μια ομάδα αλληλοβοήθειας. Μάλιστα, το πρόγραμμα παροτρύνει τα μέλη να ζητήσουν βοήθεια από ειδικούς. Και δεν είναι λίγες οι φορές που ειδικοί μάς συστήνουν σε ασθενείς τους».

Η Ελλη παρακολουθεί το πρόγραμμα εδώ και πεντέμισι χρόνια. «Μια ζωή θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει δίαιτα. Αλλά ύστερα από λίγο έπαιρνα και πάλι τα κιλά» τονίζει. «Στους ΑΥ νιώθω ότι κινούμαι σε ένα ασφαλές πλαίσιο. Εδώ αναδύθηκε και αντιμετωπίστηκε η κατάθλιψη που ήταν καμουφλαρισμένη. Για εμένα είναι μια γυμναστική ψυχής».