Η απελευθέρωση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων είναι μια υπόθεση που μετρά τουλάχιστον τρία χρόνια διαμάχης: Ο διάλογος ξεκίνησε το 2012 – επί υπουργίας Ανδρέα Λοβέρδου – με τους δανειστές να επιμένουν στην απελευθέρωση της αγοράς.

Στη λίστα με τις αιτίες που συνετέλεσαν στο «διαζύγιο» του κλάδου των φαρμακοποιών με την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβάνεται και το θέμα αυτό.

Υπενθυμίζεται ότι η σχέση των συνδικαλιστών του κλάδου με την τότε κυβέρνηση είχε αποτυπωθεί στη φράση του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) Κωνσταντίνου Λουράντου που προέτρεπε τους συναδέλφους του να μετατρέψουν τα 11.000 φαρμακεία σε εκλογικά κέντρα ενάντια στην κυβέρνηση.

Την ίδια περίοδο η υποσχεσιολογία της αντιπολίτευσης βρήκε πρόσφορο έδαφος στον κλάδο των φαρμακοποιών, με την πολιτική πυξίδα του κλάδου να δείχνει προς ΣΥΡΙΖΑ.

Η τάση αυτή αποτυπώθηκε και στις εκλογές του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) το 2014 για την ανάδειξη προέδρου. Επειτα από τρεις δεκαετίες απόλυτης αυτοδυναμίας, η ΝΔ έχασε το τιμόνι του Συλλόγου.

Νέος πρόεδρος αναδείχθηκε ο Κωνσταντίνος Λουράντος, ο οποίος παρότι ήταν ταυτισμένος με τη γαλάζια παράταξη δεν δίστασε να καλέσει τα μέλη του να μαυρίσουν τη ΝΔ.

Ομως, από τον περασμένο Ιούνιο η πολιτική συμμαχία ανάμεσα στους εκπροσώπους του κλάδου και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ περνάει κρίση.

Ετσι εξηγείται και η προσπάθεια της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας να αναθερμάνει τις σχέσεις της με τον συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο: Η πρόσφατη θεσμοθέτηση αυστηρών προϋποθέσεων που λειτουργούν σαν κόφτης στο άνοιγμα φαρμακείων και από μη φαρμακοποιούς αποτελεί απόδειξη της επίθεσης φιλίας.

Οπως λένε παρατηρητές του χώρου, το μέτρο αυτό έρχεται ως αντάλλαγμα για την πώληση μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων και στα σουπερμάρκετ.