Στη σπείρα της κρίσης βρίσκονται εγκλωβισμένοι πολίτες και επιχειρήσεις. Στην πράξη, τα μέτρα των τελευταίων ετών έχουν προκαλέσει μια αλυσίδα εξελίξεων και την ώρα που ένα πρόβλημα τείνει να κλείσει, ανοίγει ένα επόμενο ως συνέπεια των παρεμβάσεων. Ετσι, μπορεί η μείωση μισθών να κρίθηκε αναγκαία διαρθρωτική αλλαγή για την οικονομία, έφερε όμως στα πρόθυρα της χρεοκοπίας χιλιάδες νοικοκυριά, τα οποία με τη σειρά τους έκοψαν τις αγορές αλλά και τις πληρωμές οφειλών. Το καθοδικό αυτό σπιράλ έφερε μείωση του τζίρου στις επιχειρήσεις, πολλές μάλιστα έβαλαν λουκέτο, με συνέπεια τις απολύσεις εργαζομένων. Η φτώχεια έχει συγκεκριμένο κόστος

Σε χώρες όπως η Μ. Βρετανία όπου η πολιτική της λιτότητας μετρά δεκαετίες, ο λογαριασμός της φτώχειας αποτιμάται ήδη σε δισεκατομμύρια ετησίως. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με έρευνα που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα στο βρετανικό Τύπο, μόνο η παιδική φτώχεια, αποτιμάται στα 29 δισεκατομμύρια λίρες τον χρόνο και από αυτά τα 15 δισεκατομμύρια δαπανώνται σε κοινωνικές υπηρεσίες, συμπληρωματική εκπαίδευση, αντιμετώπιση αυξημένης εγκληματικότητας κ.λπ.. Στην Ελλάδα ο λογαριασμός της φτώχειας ήδη συγκεντρώνεται.

Ενα στα τρία νοικοκυριά εμφανίζεται να έχει καθυστερημένες οφειλές προς το Δημόσιο, τα Ταμεία, τις ΔΕΚΟ, τις τράπεζες καθώς και προς άλλους φορείς. Ειδικότερα, το 34,8% των νοικοκυριών δήλωσε σε πρόσφατη έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ πως ήδη έχει παγώσει τις πληρωμές αυτές, ενώ το 41,7% εκτιμά πως δεν θα μπορέσει να καλύψει βασικές υποχρεώσεις το επόμενο έτος, με το ποσοστό να φτάνει στο 44% για τα νοικοκυριά που πιστεύουν πως δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις φορολογικές υποχρεώσεις τους.

«Κάθε μήνα βάζουμε κάτω τους λογαριασμούς. Δεν υπάρχει περίπτωση να καλυφθούν όλοι, κι έτσι επιλέγουμε να πληρώσουμε αυτούς που είναι πιο επείγοντες ή δεν θα μας δημιουργήσουν πρόβλημα στη διαβίωσή μας όπως αυτοί του ρεύματος. Αλλά ακόμη και των κινητών τηλεφώνων, τα οποία είναι πλέον στην καθημερινή ζωή των παιδιών μας» λέει πατέρας πενταμελούς οικογένειας παραδεχόμενος πως έχει αφήσει πίσω οφειλές προς τον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ).

Τρύπες στα δημόσια ταμεία. Παρελκόμενο της κατάστασης αυτής είναι οι τρύπες που έχουν δημιουργηθεί στα ταμεία του Δημοσίου και των ασφαλιστικών οργανισμών. Τα χρέη προς την Εφορία έχουν εκτιναχθεί σε πάνω από 66 δισ. ευρώ –υπολογίζεται μάλιστα πως ο ρυθμός αύξησής τους κινείται από 800 εκατομμύρια έως 1,2 δισ. κάθε μήνα. Στο μεταξύ, οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων τα τελευταία χρόνια ανέρχονται σε 33 δισ. Με τη σειρά του, ο οικονομικός στραγγαλισμός των Ταμείων είχε ως συνέπεια την περικοπή διάφορων κοινωνικών επιδομάτων. Τον περασμένο Ιούλιο καταργήθηκε, για παράδειγμα, το οικογενειακό επίδομα που χορηγούσε το ΙΚΑ σε 300.000 οικογένειες αλλά και το επίδομα μητρότητας σε περίπου 30.000 εργαζόμενες μητέρες.

Βάσει εξάλλου της τελευταίας έρευνας της ΓΣΕΒΕΕ, η βασική πηγή εισοδήματος για τα μισά νοικοκυριά (48,6%) αποτελούν οι συντάξεις που εισπράττονται. «Εικόνα απογοητευτική για την παραγωγική δυναμική, αλλά και το σύστημα κοινωνικής προστασίας της χώρας» επισημαίνεται. Τα νοικοκυριά στηρίζονται στους μισθούς σε ποσοστό 36,9% και σε έσοδα από επιχειρήσεις μόλις στο 10,3%. Βοήθεια από συγγενείς δηλώνει πως έχει το 1,7%, ενώ 1,3% αναφέρει έσοδα από ενοίκια και ένα αντίστοιχο ποσοστό από επιδόματα.