Ο Μάριος Σπηλιόπουλος είναι ζωγράφος και αρκετά χρόνια καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Εξελέγη πριν από λίγο καιρό πανηγυρικά στην πρυτανεία της ΑΣΚΤ με την υπόσχεση να τα αλλάξει όλα. Μάλιστα, η εκλογή του ήταν έκπληξη, διότι κατά καιρούς είχε υποστηρίξει μεταρρυθμιστικές πολιτικές καθώς και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Νόμου 4009 (νόμος Διαμαντοπούλου).

Περίπου 40 ημέρες από την ανάληψη της πρυτανείας, ωστόσο, χθες, με επιστολή προς τον πρόεδρο και τα μέλη του Συμβουλίου του Ιδρύματος της ΑΣΚΤ, που κοινοποίησε στον υπουργό Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδο, υπέβαλε την παραίτησή του.

Ο λόγος; Σύμφωνα με τον παραιτηθέντα πλέον πρύτανη, η μη ίδρυση ενός Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), το οποίο έπρεπε να έχει δρομολογηθεί από το Συμβούλιο Διοίκησης, αλλά βρήκε τεράστιες αντιστάσεις και στην ΑΣΚΤ όπως και στις περισσότερες άλλες σχολές, διαιωνίζει το σημερινό καθεστώς στα ΑΕΙ, και δεν επιτρέπει τον εξορθολογισμό των οικονομικών τους.

Εν προκειμένω, καταγγέλλει ότι η κωλυσιεργία στην ίδρυση του ΝΠΙΔ δεν επιτρέπει στο Συμβούλιο Διοίκησης ούτε της ΑΣΚΤ να αναλάβει την οικονομική και αναπτυξιακή ευθύνη του Ιδρύματος, επιτρέποντας τη λειτουργία, κατά την έκφρασή του, «μικρομάγαζων» μέσα στο Πανεπιστήμιο. Ο Μάριος Σπηλιόπουλος κάνει μνεία δύο τέτοιων, πολύ πρόσφατων περιπτώσεων:

«Στις 10.7.2014, δηλαδή μετά τις εκλογές που με ανέδειξαν Πρύτανη, και πριν αναλάβω τα καθήκοντά μου, ιδρύθηκε ένας «Φιλόμουσος Οργανισμός Εκπαίδευσης και Καινοτομίας της ΑΣΚΤ» με τη μορφή μονοπρόσωπης Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρίας (Ι.Κ.Ε.), που αποτελεί εμπορική εταιρία. […] Τη στιγμή, δηλαδή, που έπρεπε να στήσουμε το ΝΠΙΔ που μας καλούσε η Πολιτεία, εμείς, όντας ιδεολογικά αντίθετοι στο νόμο – πλαίσιο διότι τάχα προάγει την εμπορευματοποίηση των ΑΕΙ, προτιμήσαμε να στήσουμε μια άλλη εμπορική εταιρία στη θέση του!

»Λίγους μήνες νωρίτερα, στήθηκε και μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία (ΑΜΚΕ) για την υλοποίηση του έργου μεταφοράς σε κτίριο νέας Βιβλιοθήκης ΑΣΚΤ. […] Στην προκειμένη περίπτωση, αντί να προβούμε στη δημιουργία του ΝΠΙΔ με τις εγγυήσεις του νόμου, επιλέξαμε να φτιάξουμε μια ΑΜΚΕ».

Ο κ. Σπηλιόπουλος προσθέτει ακόμα ότι έχει διαπιστώσει πως «ο Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ) χρηματοδοτούσε έργα που μικρή σχέση είχαν με το ερευνητικό πεδίο της Σχολής. Σύμφωνα με τον νόμο, ο ΕΛΚΕ έπρεπε να υπαχθεί και αυτός στο νέο ΝΠΙΔ που μας ζητούσε να ιδρύσουμε ο νομοθέτης».

Ο τέως πρύτανης κάνει επίσης λόγο για αποτυχία του στις προσπάθειές του να αντιμετωπίσει την πολυδιάσπαση των πόρων του Ιδρύματος, υποστηρίζει ότι είναι αναγκαίος ένας οικονομικός, διαχειριστικός και νομικός έλεγχος στη σχολή και καταλήγει: «Γνωρίζω ότι μπορεί να κατηγορηθώ ως ρίψασπις και ανάξιος της εμπιστοσύνης των συναδέλφων που με τίμησαν με την ψήφο τους και στήριξαν πάνω μου τις ελπίδες τους για την αναβάθμιση της Σχολής. Το προτιμώ από το να μην μπορέσω να φέρω ο ίδιος σε πέρας το δύσκολο αυτό έργο».