Μόνο δύο ημέρες τον φετινό Ιούλιο, στις 15 και 19 του μήνα, δεν χάθηκαν ζωές στις ελληνικές θάλασσες! Αντιθέτως, καταγράφονται έως και 7 πνιγμοί ημερησίως! Σε μια χώρα με παράδοση στη θάλασσα, το οξύμωρο και συνάμα άκρως ανησυχητικό είναι ότι τα ποσοστά θνησιμότητας κατ’ αυτόν τον τρόπο αναγορεύουν πλέον την Ελλάδα σε πανευρωπαϊκή «πρωταθλήτρια» σε πνιγμούς, δεύτερη στον κόσμο μετά την Ιαπωνία…

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους για τη συχνότητα πνιγμών το φετινό καλοκαίρι, σχεδόν διπλάσια πια σε σχέση με το καλοκαίρι του 2013. Ούτε λίγο ούτε πολύ, από την 1η Ιουνίου έως και χθες, 30 Ιουλίου, συνολικά 159 άτομα άφησαν την τελευταία τους πνοή στη θάλασσα έναντι 101 το αντίστοιχο περσινό διάστημα! Μόνο κατά το περασμένο Παρασκευοσαββατοκύριακο, ανασύρθηκαν χωρίς τις αισθήσεις τους από το νερό συνολικά 12 άτομα, ηλικίας 43 έως 87 χρονών.

Εβδομήντα εννέα άνδρες και 33 γυναίκες, ηλικίας 27-92 χρονών, συνολικά 112 λουόμενοι, πνίγηκαν στις ελληνικές θάλασσες τον Ιούλιο (μέχρι και χθες). Οι 29 χάθηκαν στα νερά της Αττικής (οι περισσότεροι στη Βουλιαγμένη), 11 πνίγηκαν στη Χαλκιδική, άλλοι 8 στην Κρήτη. Στον κατάλογο των θυμάτων περιλαμβάνονται και 12 αλλοδαποί. Τη ζωή τους έχασαν και νέοι άνθρωποι –ευτυχώς φέτος όχι παιδιά -, όπως ο 27χρονος στην Αιτωλοακαρνανία ή ο 43χρονος στη Μαγνησία την περασμένη Κυριακή.

Οι ηλικιωμένοι. Ψηλά πάντως στη λίστα είναι με διαφορά οι ηλικιωμένοι αφού, σύμφωνα και με τα στοιχεία του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, σχεδόν το 80% των φετινών θανάτων στη θάλασσα αφορά άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω, όπως η άτυχη 92χρονη η οποία πνίγηκε πρόσφατα στην Αχαΐα.

«Συχνά οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους, καθώς αρκετοί νιώθουν ακόμα νέοι. Τους βλέπω, για παράδειγμα, σε Βάρκιζα και Βουλιαγμένη να απομακρύνονται από την ξηρά. Δεν σκέφτονται την απόσταση που έχουν να διανύσουν και στον γυρισμό ή τα αντίθετα ρεύματα που συναντούν. Σε συνδυασμό με τον ήλιο και τα φάρμακα που οι περισσότεροι από αυτούς παίρνουν παθαίνουν ζαλάδες και κράμπες που δύσκολα μπορούν να αντιμετωπίσουν μέσα στο νερό. Αρα στο τέλος οι επιπτώσεις είναι δυσάρεστες» λέει στα «ΝΕΑ» η Νιόβη Σαχινιάν, από τις πρώτες –εδώ και 24 χρόνια –ναυαγοσώστριες στην Ελλάδα, η οποία λειτουργεί Σχολή Ναυαγοσωστικής στο Καλαμάκι.

Φυσικά και δεν μπορεί κανείς να απαγορεύσει στους ηλικιωμένους να κολυμπούν, ξεκαθαρίζει. «Θα πρέπει, ωστόσο, και οι ίδιοι να καταλάβουν ότι επιβάλλεται να κάνουν το μπάνιο τους κοντά στη στεριά, κατά μήκος της παραλίας, σε οργανωμένη πλαζ. Επιπλέον, δεν πρέπει να μπαίνουν ποτέ μόνοι στο νερό, αλλά με παρέα. Καλό θα είναι και να μην ντρέπονται να ειδοποιούν από πριν τον ναυαγοσώστη να τους προσέχει μέσα στη θάλασσα. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι δεν είναι όλοι οι πύργοι ναυαγοσωστών επανδρωμένοι στις –κατά τα άλλα –οργανωμένες πλαζ της Αττικής ή και την υπόλοιπη χώρα» σημειώνει.

Και οι νεότεροι δεν θα πρέπει να ξεθαρρεύουν στη θάλασσα, συνιστά. «Στο ριψοκίνδυνο ψαροτούφεκο θα πρέπει να κολυμπούν πάντα δύο μαζί, για ασφάλεια. Οι υπόλοιποι κολυμβητές ας μην ξανοίγονται. Και εννοείται ότι, αν δεν περάσουν τρεις ολόκληρες ώρες από το φαγητό, το κολύμπι απαγορεύεται αυστηρά. Οπως βεβαίως και ύστερα από μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ, γιατί τότε επέρχεται ο λεγόμενος σιωπηρός πνιγμός –το θύμα πνίγεται χωρίς να το καταλάβει» αναφέρει η κυρία Σαχινιάν.