Οκτώ μήνες μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που καταδίκασε την Ελλάδα για τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, το νομοθετικό κενό παραμένει στο εσωτερικό μας δίκαιο και η απόφαση εκείνη εξακολουθεί ουσιαστικά να είναι κενό γράμμα.

Η ελληνική πολιτεία οδηγείται για άλλη μία φορά στο εδώλιο του δικαστηρίου του Στρασβούργου. Τη νέα προσφυγή υπογράφουν 162 ομόφυλα ζευγάρια που διαμαρτύρονται για τον συνεχιζόμενο αποκλεισμό τους από το σύμφωνο συμβίωσης, παρά την καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).

«Παλλινωδία». Οι προσφεύγοντες εκθέτουν στους δικαστές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου όχι μόνο το νομοθετικό κενό, αλλά και τα πισωγυρίσματα της ελληνικής πολιτείας, με αποτέλεσμα τα ομόφυλα ζευγάρια να παραμένουν εκτός νομικού πλαισίου.
Συγκεκριμένα, κάνουν λόγο για παλινωδία της κυβέρνησης «με την αρχική δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης στο ΠαΣοΚ για συμμόρφωση της χώρας μας με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου», που όμως την επόμενη κιόλας ημέρα υπαναχώρησε «έπειτα από πιέσεις βουλευτών της ΝΔ και της Εκκλησίας της Ελλάδος».
Επιπλέον, επικαλούνται τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠαΣοΚ και της ΔΗΜΑΡ με στόχο να συμπεριληφθεί κυρίως στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο αυτοτελής διάταξη για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια.

Με τα δεδομένα αυτά, όπως αναφέρουν οι 162 προσφεύγοντες, «καθίσταται εμφανές πως η Ελλάδα δεν επιθυμεί να συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και θα συνεχίσει να είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια από το υπάρχον σύμφωνο συμβίωσης».

Και αυτή τη φορά, όπως και στην πρώτη προσφυγή με την υπόθεση του Γρηγόρη Βαλλιανάτου, ζητείται η καταδίκη της χώρας μας για τη διάκριση εις βάρος των ομόφυλων ζευγαριών, για την άρνηση της αναγνώρισης της οικογενειακής τους ζωής και για τη μη συμμόρφωσή της με την προηγούμενη απόφαση του δικαστηρίου του Στρασβούργου. Πέντε μάλιστα από τα ζευγάρια θέτουν και ζήτημα υποβάθμισης, καθώς η οικογενειακή τους ζωή έχει αναγνωριστεί κατά περίπτωση με γάμο ή με υπογραφή συμφώνου συμβίωσης στο εξωτερικό.

Η πρώτη απόφαση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου υπήρξε κόλαφος για την ελληνική πολιτεία καθώς, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, από τις 19 χώρες που έχουν εισαγάγει αυτή τη μορφή ένωσης ζευγαριών με νομική προστασία, μόνο στη Λιθουανία και την Ελλάδα έχει χορηγηθεί το δικαίωμα αυτό αποκλειστικά σε ζευγάρια διαφορετικού φύλου.

Το δικαστήριο επανέλαβε ότι τα ζευγάρια του ίδιου φύλου είναι εξίσου ικανά με τα ζευγάρια διαφορετικού φύλου να εισέρχονται σε σταθερές σχέσεις. Οπότε τα ομόφυλα ζευγάρια βρίσκονται σε παρόμοια θέση με τα ζευγάρια αντίθετου φύλου όσον αφορά την ανάγκη προστασίας και νομικής αναγνώρισης των σχέσεών τους.

Υπό αυτό το πρίσμα, όπως εκτιμούν νομικοί, και η νέα προσφυγή πιθανολογείται βάσιμα ότι θα οδηγήσει και πάλι σε καταδίκη της Ελλάδας. Από την πλευρά τους οι προσφεύγοντες εμφανίζονται αποφασισμένοι να διεκδικούν τα δικαιώματά τους σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς μέχρις ότου η ελληνική νομοθεσία εναρμονιστεί με την ευρωπαϊκή και πάψει να χαράσσει κόκκινες γραμμές για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Διακρίσεις

Στη νέα προσφυγή ζητείται η καταδίκη της χώρας μας για διάκριση εις βάρος των ομόφυλων ζευγαριών, πέντε από τα οποία καταγγέλλουν και υποβάθμιση, καθώς η οικογενειακή τους ζωή έχει αναγνωριστεί κατά περίπτωση με γάμο ή με υπογραφή συμφώνου συμβίωσης στο εξωτερικό. Επίσης, η Ελλάδα μαζί με τη Λιθουανία είναι οι μόνες χώρες που ενώ έχουν θεσπίσει το σύμφωνο συμβίωσης, παρέχουν δικαίωμα σύναψής του μόνο από ετερόφυλα ζευγάρια.

Τελευταία Νέα