Καθώς η συνδρομητική τηλεόραση λόγω του ενδιαφέροντος των εγχώριων τηλεπικοινωνιακών εταιρειών αποτελεί τη μόνη ίσως επενδυτική (;) ανάσα στο ελληνικό επικοινωνιακό πεδίο, θα πρέπει οι ενδιαφερόμενοι να έχουν υπόψη ότι η ανάπτυξη της συνδρομητικής τηλεόρασης δεν είναι εύκολη υπόθεση, είναι όμως το μέλλον της τηλεόρασης στην επόμενη δεκαετία.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο με τη συνεργία που προσφέρει το triple play, καθώς οι πάροχοι καλούνται αφενός να ενθαρρύνουν την προσέλκυση νέων συνδρομητών και αφετέρου να διατηρήσουν τους παλαιούς.

Παράλληλα, οι ψηφιακές πλατφόρμες καλούνται να αυξήσουν το μέσο έσοδο ανά αποκωδικοποιητή (Average Revenue Per Unit – ARPU) για να μπορέσουν να πληρώσουν το κόστος της τεχνολογικής αναβάθμισης και ανάπτυξης.

Θεωρητικά αυτό εμφανίζεται ότι είναι σχετικά εύκολο, καθώς το κόστος της συνδρομής για τα βασικά (family) και τα αναβαθμισμένα (full) πακέτα που προσφέρουν στους συνδρομητές είναι ταυτόχρονα φθηνό και ακριβό για το μέγεθος της αγοράς και το διαθέσιμο εισόδημα των δυνάμει συνδρομητών. Σύμφωνα με ξένους αναλυτές, οι βασικοί παράγοντες για την αύξηση του ARPU είναι:

– Η προσφορά αποκλειστικού περιεχομένου.

– Η μεγαλύτερη δυνατότητα επιλογής περιεχομένου και οι συνδυασμοί του.

– Η διάδοση του ταχύτερου Διαδικτύου VDSL, γιατί με το υπάρχον ADSL η μετάδοση τηλεοπτικής εικόνας είναι μια άσκηση για σκληρά νεύρα, γι’ αυτό και επί του παρόντος προτείνεται η δορυφορική λήψη.

– Πρωτοβουλίες στο μάρκετινγκ –προσφορές και μειωμένη συνδρομή για ένα χρονικό διάστημα είναι αρκετά αποτελεσματικές τακτικές για την προσέλκυση συνδρομητών, αλλά είναι αρνητικές για το ARPU, εκτός κι αν μπορούν σε σύντομο χρονικό διάστημα να μετατρέψουν τις εν λόγω παροχές σε πλήρεις συνδρομές.

– Η σύνδεση διαφόρων οικιακών συσκευών με τη συνδρομητική τηλεόραση μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αύξηση του ARPU.

– Η αύξηση των τιμών μπορεί μεν να είναι μια καλή πρακτική για το ARPU, αλλά από την άλλη πλευρά έχει ανάστροφο αποτέλεσμα προκαλώντας την αύξηση των συνδρομητών που διακόπτουν τη σύνδεσή τους.

– Ο υψηλός βαθμός διακοπής των συνδρομών μπορεί να μην είναι απαραιτήτως ένας αρνητικός παράγοντας. Εάν αυτοί που διακόπτουν είναι συνδρομητές με μικρή αγοραστική δύναμη και αντίθετα διατηρούνται αυτοί με υψηλή, επιχειρηματικά μπορεί να καλυφθεί με την προσέλκυση αντίστοιχων διαφημίσεων.
Ομως, δεν υπάρχει ένα κοινά αποδεκτό πρότυπο στη βιομηχανία για τον υπολογισμό του κόστους αγοράς περιεχομένου ανά συνδρομητή (subscriber acquisition costs). Σε γενικές γραμμές αναφέρεται στα έξοδα των πωλήσεων και του μάρκετινγκ που πραγματοποιούνται για την αγορά προγράμματος που στόχο έχουν την προσέλκυση συνδρομητών. Ο ανταγωνισμός επίσης μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του κόστους αγοράς περιεχομένου.
Αν και ο ρυθμός διακοπής της συνδρομής (churn) δεν είναι τόσο υψηλός όσο στο παρελθόν, η αύξηση προσφερόμενου περιεχομένου σε συνδυασμό με προωθητικές κινήσεις (προσφορές) και την αύξηση των καναλιών υψηλής ευκρίνειας λειτουργούν ως ανασταλτικοί παράγοντες στην απώλεια συνδρομητών.

Η προώθηση του triple play σε ελκυστική τιμή δεν θα είναι ευεργετική μόνο για τις τηλεπικοινωνιακές εταιρείες, αλλά και για τη συνδρομητική τηλεόραση. Αρκεί οι άνθρωποι των τηλεπικοινωνιών να μη θεωρούν ότι έμαθαν ήδη την τηλεόραση!