Το συναίσθημα του φόβου επιστρέφει στη Θράκη είκοσι χρόνια μετά την εφαρμογή τής πολιτικής της ισονομίας και της ισοπολιτείας, όπως τη διακήρυξε από την Κομοτηνή το 1991 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Η μεταφορά παράνομων μεταναστών το καλοκαίρι σε κέντρα κράτησης σε Ξάνθη και Κομοτηνή αποτέλεσε απλά την «επίσημη» αφορμή για την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στην πολυπολιτισμική Θράκη. Και από εκείνη τη στιγμή, σχεδόν κάθε εβδομάδα, χωριά και οικισμοί με μειονοτικό πληθυσμό υποδέχονται ακούσια μηχανοκίνητες πορείες μελών της Χρυσής Αυγής με προτεταμένα τα εθνικά σύμβολα και με προκηρύξεις που καλούν τον τοπικό πληθυσμό να ενστερνιστεί τα ιδεώδη του ελληνισμού και να καταγγείλει τη δράση και την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή.

Το πρόβλημά τους επισήμως δεν είναι η ύπαρξη της μειονότητας, αλλά «οι Τούρκοι», φροντίζουν όμως με κάθε τρόπο να δείχνουν προς τα έξω ότι τους ενοχλούν οι μουσουλμάνοι γιατί κατά τη δική τους αντίληψη δεν μπορεί παρά να ταυτίζονται με τους Τούρκους!

«Ανησυχία και φόβο μεταξύ των μελών της μειονότητας» διαπιστώνει ο δημοσιογράφος Οζάν Αχμέτογλου. «Η Χρυσή Αυγή, πέρα από ένα μεγάλο ερωτηματικό, νομίζω ότι είναι και μια απειλή. Πιστεύουμε ότι απειλείται η αρμονική συμβίωση μεταξύ των πληθυσμικών στοιχείων της περιοχής, αλλά απειλείται πλέον και η ζωή μας», τονίζει με έμφαση ο ίδιος.

«Η Χρυσή Αυγή παρουσιάζει τη μειονότητα σαν πέμπτη φάλαγγα, σαν να εχθρεύεται η μειονότητα την ίδια της την πατρίδα που είναι η Ελλάδα. Ο σεβασμός στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα είναι δεδο μέ νος, όπως και οι επιλογές των ψηφοφόρων στα διάφορα κόμματα, αλλά βλέποντας τι κάνει η Χρυσή Αυγή θεωρώ ότι πάνε να γκρεμίσουν μια ειρηνική συμβίωση αιώνων, εμποτίζοντας τη συνείδηση των ανθρώπων με ρατσιστική βία και με την απλοϊκή όσο και επικίνδυνη λογική ότι για τα πάθη σου φταίει ο απέναντι, ο διαφορετικός», καταλήγει.

Ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ είναι δάσκαλος Ειδικής Αγωγής που εργάζεται από το 2005 σε δημόσια σχολεία της Ξάνθης, σε τμήματα ένταξης. Είναι μέλος της κίνησης ενάντια στον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή και υπήρξε το πρώτο επίσημο θύμα της ακροδεξιάς βίας στη Θράκη τον Σεπτέμβριο του 2012, καθώς δέχθηκε επίθεση ενώ αφισοκολλούσε με άλλους συντρόφους του ελάχιστα μέτρα από το κέντρο της Ξάνθης.

«Θέλαμε να οργανώσουμε μια εκδήλωση για τη συγκρότηση αυτής της κίνησης στην Ξάνθη. Στη διάρκεια της αφισοκόλλησης, βρεθήκαμε απέναντι σε ομάδα εφτά – οκτώ ανθρώπων που μας χτύπησαν και μάλιστα ο ένας από αυτούς καταδικάστηκε σε οκτώ μήνες φυλάκισης με τριετή αναστολή. Ευτυχώς το επεισόδιο εκτυλίχθηκε κοντά στο ΚΤΕΛ της Ξάνθης και γλιτώσαμε τα χειρότερα καταφεύγοντας εκεί μέσα. Αυτά είναι πολύ επικίνδυνα πράγματα που αναβιώνουν μνήμες άλλων εποχών», επισημαίνει. «Δεν θέλουμε να τα ξαναζήσουμε όμως, διεκδικούμε το δικαίωμά μας στην ειρηνική συμβίωση όλων των πληθυσμών που συναποτελούν το μωσαϊκό της Θράκης».

Πάντως, στη Θράκη το να είσαι μειονοτικός και παράλληλα ενεργό και δραστήριο μέλος αριστερών οργανώσεων δεν είναι πάντα μια αυτονόητη επιλογή. Ο ίδιος ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ το παραδέχεται τονίζοντας ότι «είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι ακτιβιστής νιώθοντας την πίεση με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και από τις δύο πλευρές. Δέχεσαι την πίεση από την πλειονότητα αλλά και από την ίδια τη μειονότητα, γιατί πολλές φορές σε θεωρούν γραφικό ή ότι είσαι μειοψηφία μέσα στην κοινωνική τους πραγματικότητα. Παρ’ όλα αυτά, η οικονομική κρίση έφερε μεγάλες αλλαγές και στη συνείδηση των πολιτών της μειονότητας», καταλήγει.

Στη Θράκη ευδοκιμούσαν πάντα οι συνθήκες για ανάπτυξη ακραίων εθνικισμών και μισαλλόδοξων πολιτικών κηρυγμάτων ως αποτέλεσμα της πολυπολιτισμικής κοινωνικής της δομής. Για πολλά χρόνια, άλλωστε, δεν έλειψαν τα φοβικά σύνδρομα απέναντι στην ύπαρξη της μειονότητας και τον δυνητικό της ρόλο, όπως τον μετέφραζαν ορισμένοι, ως αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την ειρήνη και την ομαλότητα στην περιοχή.

Η Χρυσή Αυγή ήρθε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά για λογαριασμό της αυτό το κλίμα, ανακαλώντας σε πολλούς ντόπιους άσχημες μνήμες από το μακρινό παρελθόν.

Η θεωρία που αναπτύσσεται και βρίσκει απήχηση στον πληθυσμό σε περιόδους κρίσης όπως η σημερινή είναι ότι στη Θράκη υπάρχουν έλληνες πολιτικοί που χάριν της μειονότητας και της εκλογικής της επιρροής ξεχνούν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των χριστιανών πολιτών και διαπράττουν εθνική μειοδοσία.

Η ΧΑ στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζεται μάλιστα και ως υπερασπίστρια των ίδιων των μουσουλμάνων, τους οποίους υποτίθεται ότι έρχεται να τους σώσει από τα δόντια της Τουρκίας και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.

Θέλει να χτυπήσει, όπως διατείνεται, τον τουρκικό εθνικισμό αντιπαραβάλλοντάς τον με τον ελληνικό εθνικισμό.

Δεν είναι τυχαίο τελικά ότι το πρώτο θύμα βιαιοπραγίας από τη ΧΑ στη Θράκη ήταν μειονοτικός από την Ξάνθη, μέλος του αντιφασιστικού κινήματος.

Τελευταία Νέα