Στοιχεία ότι συμφέρει περισσότερο την οικονομία η εκκαθάριση εν λειτουργία των αμυντικών βιομηχανιών ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ από ό,τι το λουκέτο ή η πτώχευση, θα είναι το βασικό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς στο απαντητικό e-mail που αναμένεται να σταλεί ίσως και σήμερα στην Κομισιόν.

«Προσπαθούμε να πείσουμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού και την τρόικα ότι η εκκαθάριση εν λειτουργία σε βάθος πέντε ετών αφήνει μεγαλύτερη αξία στο Δημόσιο απ’ ό,τι η πτώχευση. Πιστεύουμε πως ορισμένα κομμάτια των επιχειρήσεων αυτών έχουν αξία», ήταν η δήλωση χθες του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα εξερχόμενου από το Μέγαρο Μαξίμου.

Ετσι, στην περίπτωση των ΕΑΣ το αντεπιχείρημα της ελληνικής πλευράς θα είναι ότι σε περίπτωση λουκέτου θα χαθούν έσοδα ύψους 45 εκατ. ευρώ από το ανεκτέλεστο υπόλοιπο των συμβάσεων της εταιρείας με τις Ενοπλες Δυνάμεις. Τα συμβόλαια αυτά σε περίπτωση που κλείσουν τα ΕΑΣ («closure/ liquidation» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο e-mail του ο Ματίας Μορς) δεν θα εκτελεστούν, θα καταπέσουν οι σχετικές ρήτρες, κ.ο.κ.

Αντίθετα, με το σχέδιο διάσπασης σε ΕΑΣ 1 (πολιτικό σκέλος) και ΕΑΣ 2 (αμυντικό) που πρότεινε –όπως έγραψαν χθες «ΤΑ ΝΕΑ» –η ελληνική πλευρά, επιτυγχάνεται διπλός στόχος: αφενός τα ΕΑΣ 2 θα συνεχίσουν να εκτελούν τις συμβάσεις που έχουν συνάψει, αφετέρου τα τρία από τα πέντε εργοστάσια παραγωγής αμυντικού υλικού που σύμφωνα με το ελληνικό σχέδιο προτείνεται να πουληθούν (Μάνδρα, Ελευσίνα και Υμηττός) θα επιτύχουν υψηλότερη τιμή με την εταιρεία σε εκκαθάριση, απ’ ό,τι αν μπει λουκέτο. Διαφορετικά ο σύνδικος, αυτός δηλαδή που θα αναλάβει να σφραγίσει την εταιρεία, θα είναι υποχρεωμένος να πουλήσει γρήγορα, προφανώς σε απαξιωμένες τιμές («distressed values»).

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΒΟ. Οσον αφορά την ΕΛΒΟ, η νέα ελληνική πρόταση επιμένει στην ειδική εκκαθάριση, ώστε η εταιρεία να περάσει είτε σε ελληνικά χέρια είτε να την αγοράσει το ΥΕΘΑ με χρήματα από τον προϋπολογισμό του, προκειμένου να μετατραπεί σε εργοστάσιο βάσης. Υπάρχει και το plan Β για διάσπαση. Ωστόσο το σχετικό άρθρο του νόμου που προβλέπει κάτι τέτοιο αφορά εταιρείες του Δημοσίου, όπου αυτό κατέχει το 100%. Στην ΕΛΒΟ όμως το Δημόσιο κατέχει λίγο λιγότερο από 90% (το υπόλοιπο ανήκει σε ιδιώτες).

Τέλος, για τη ΛΑΡΚΟ τα περιθώρια ελιγμών είναι λίγα. Στην επιστολή Μορς γίνεται σαφές ότι η Κομισιόν διαφωνεί με το ελληνικό plan B των παράλληλων διαγωνισμών, αφού θεωρεί ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες ανάδοχος να αναδειχθεί ο ίδιος επενδυτής, ο οποίος και θα κληθεί να επιστρέψει τις κρατικές ενισχύσεις (130 εκατ. ευρώ). Η ελληνική πλευρά θα επιμείνει στο plan Β ισχυριζόμενη ότι είναι η μοναδική ευκαιρία να πουληθεί η ΛΑΡΚΟ, αφού οι υποψήφιοι μνηστήρες έχουν διαμηνύσει ότι δεν ενδιαφέρονται να αγοράσουν μόνο το εργοστάσιο, χωρίς τα ορυχεία.