Για έναν κύκλο σύντομης, αλλά σκληρής διαπραγμάτευσης με την τρόικα σχετικά με την τύχη των αμυντικών βιομηχανιών ετοιμάζεται η κυβέρνηση, ενώ χαμηλώνει τον συναγερμό που σήμανε από το e-mail του Ματίας Μορς.

Στο πρωθυπουργικό επιτελείο επιδιώκουν να επιτευχθεί μια συμβιβαστική λύση πριν από την έλευση των εκπροσώπων των δανειστών, στο τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, καθώς κρίνεται σκόπιμο το ζήτημα των αμυντικών βιομηχανιών να μη βρίσκεται στο επίκεντρο της νέας αξιολόγησης για την πορεία του ελληνικού προγράμματος.

Προς την κατεύθυνση αυτή, αποφασίστηκε να διαβιβαστούν άμεσα στην τρόικα τα αντεπιχειρήματα της κυβέρνησης –μέσω απαντητικής επιστολής του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, με την οποία τονίζεται ότι το σχέδιο εκκαθάρισης εν λειτουργία έχει μικρότερο δημοσιονομικό κόστος σε σχέση με τον ξαφνικό θάνατο για Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, ΕΛΒΟ και ΛΑΡΚΟ που βάζουν στο τραπέζι οι δανειστές.

Σε κάθε περίπτωση, το Μέγαρο Μαξίμου διαμηνύει προκαταβολικά ότι απορρίπτει κάθε πρόταση για άμεσο λουκέτο στις αμυντικές βιομηχανίες και αναζητεί πεδίο συμφωνίας μέσα από ένα σχέδιο συρρίκνωσής τους. Στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού πιθανολογούν ότι η κυβερνητική πρόταση μπορεί να υποστεί αρκετές τροποποιήσεις τις προσεχείς ημέρες, μέσω της αλληλογραφίας με τον κ. Μορς, αλλά επιμένουν ότι ο κεντρικός στόχος για τις αμυντικές βιομηχανίες δεν αλλάζει και, κατ’ ουσίαν, είναι αδιαπραγμάτευτος.

Στο κυβερνητικό επιτελείο επιδιώκουν να περιοριστεί η διελκυστίνδα με την τρόικα σε ένα τεχνοκρατικό πλαίσιο, αποκρούοντας εν πολλοίς τη θέση που προέβαλε η αναπληρώτρια υπουργός Αμυνας, Φώφη Γεννηματά, περί μιας άμεσης πολιτικής δι απραγμάτευσης για τις αμυντικές βιομηχανίες. Το μήνυμα είναι ότι η πολιτική διαπραγμάτευση βρίσκεται στο τέλος της διαδρομής και προϋποθέτει μια μείζονα εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις, η οποία θα ξεπερνά τους εκπροσώπους των δανειστών. «Αν φθάσουμε εκεί, είναι δεδομένη η προσωπική παρέμβαση του Πρωθυπουργού», τόνιζαν οι ίδιες πηγές, αλλά εκτιμούσαν ότι μπορεί να βρεθεί εγκαίρως πεδίο συνεννόησης.

Την αισιοδοξία αυτή, εξάλλου, αντλούσαν από τα μηνύματα που εκπέμπει ο Ματίας Μορς με το επίμαχο e-mail, καθώς ο ίδιος –όπως σημείωναν –δεν προκαλεί θέτοντας τετελεσμένα. Αντίθετα, κάνει προτάσεις και δείχνει τον δρόμο της διαπραγμάτευσης, καλώντας την κυβέρνηση να παρουσιάσει «μια βελτιωμένη εκδοχή των σχεδίων αναδιάρθρωσης ή εκκαθάρισης» για τις αμυντικές βιομηχανίες.

Είναι προφανές, πάντως, ότι τα κλειδιά της διαπραγμάτευσης, όπως διαφαίνεται και από το σήμα Μορς, αναζητούνται:

Πρώτον, στο πακέτο των αποζημιώσεων για τους απολυμένους υπαλλήλους από μονάδες των ΕΑΣ που θα κλείσουν ή θα συρρικνωθούν. Η τρόικα απορρίπτει, ουσιαστικά, ως «εξαιρετικά γενναιόδωρο» το σχέδιο της εθελουσίας εξόδου και των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, υποστηρίζοντας ότι θα προκαλέσει «επιπλοκές και δημοσιονομικό κενό» στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης ή εκκαθάρισης. Στις γενικές παρατηρήσεις του ο Ματίας Μορς αναφέρει ότι κάθε σχέδιο εκκαθάρισης «δεν θα πρέπει να έχει ως όρο αποζημιώσεις που θα ξεπερνούν τις νόμιμες απαιτήσεις ή μια επαναπρόσληψη του προσωπικού».

Δεύτερον, στην προοπτική να καταλήξουν στον ίδιο αγοραστή τόσο η βιομηχανική μονάδα όσο και τα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ. Μέσω του e-mail Μορς μεταφέρονται ανοικτά οι διαφωνίες ιδίως της Κομισιόν, καθώς τονίζεται ότι «εάν ο ίδιος επενδυτής αποκτήσει και τα δύο ενεργητικά κεφάλαια, θα είναι υπεύθυνος για να αποπληρώσει την κρατική βοήθεια» προς την εταιρεία. Παράλληλα, αμφισβητεί τη βιωσιμότητα μιας ιδιωτικοποιημένης ΛΑΡΚΟ με διατήρηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας.