Το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα που καλύπτει τον πυθμένα του Κολούμπο προδίδει την ασυνήθιστη συμπεριφορά των  μικροοργανισμών, που δεν έχει παρατηρηθεί σε άλλο υποθαλάσσιο ηφαίστειο. Ανάμεσα στον πληθυσμό των μικροβίων που κατακλύζει τον πυθμένα του ηφαιστείου επικρατούν τα αρχαία, που συνήθως παρατηρούνται σε υδροθερμικά πεδία βαθιών θαλασσών (3-5 χλμ.), εκεί όπου αντίστοιχες καμινάδες εκλύουν μεθάνιο και υδρόθειο. Ωστόσο η βιολόγος Παρασκευή Πολυμενάκου, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών του ΕΛΚΕΘΕ και μέλος της ερευνητικής ομάδας, ανακάλυψε ότι τα συγκεκριμένα αρχαία που επικρατούν στο Κολούμπο δεν χρησιμοποιούν «συνηθισμένα» αέρια τύπου μεθανίου και υδροθείου όπως συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις όπως στη μεσωκεάνια ράχη του Ατλαντικού, αλλά κάνουν πολύ πιο σοβαρή και ασυνήθιστη δουλειά εκμεταλλευόμενα την αμμωνία που εκλύει ο πυθμένας μαζί με το διοξείδιο του άνθρακα.

«Κάνουν νιτροποίηση της αμμωνίας που εκλύεται από τις καμινάδες και ταυτόχρονα χρησιμοποιούν και το διοξείδιο του άνθρακα για να παραγάγουν ενέργεια», λέει η δρ Π. Πολυμενάκου στα «ΝΕΑ». Τα αρχαία οξειδώνουν την αμμωνία και τη μετατρέπουν σε νιτρικά ιόντα. Παράλληλα, οξειδώνουν τον ανόργανο άνθρακα του διοξειδίου του άνθρακα και τον μετατρέπουν σε οργανικό. Αυτή η διεργασία, που είναι άγνωστο πότε άρχισε, θέτει σε λειτουργία την παραγωγή άμορφων σιδηροξειδίων που παρατηρούνται στο Κολούμπο.