Βυθισμένος στο σιωπηλό του πένθος ο Μασοούντ Αχμέντ, μετανάστης από το Πακιστάν, περίμενε χτες στον Αγιο Στέφανο το τρένο για το κέντρο της Αθήνας. Απέφευγε για καιρό αυτό το δρομολόγιο. Του θύμιζε εκείνη την ημέρα, ενάμιση χρόνο πριν, όταν μαζί με τρεις συμπατριώτες του προσπάθησαν να σώσουν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων. Το αμάξι τους είχε σφηνωθεί στις ράγες σε μια τυφλή στροφή που έκρυψε τη διερχόμενη αμαξοστοιχία. Δύο μετανάστες και το ζευγάρι των ελλήνων σκοτώθηκαν. Εκείνος γλίτωσε με γδάρσιμο στο πόδι. Χθες, ο σιδηρόδρομος που του στέρησε τους φίλους τον οδήγησε σε μία ευκαιρία. Το υπουργείο Εσωτερικών τού έδωσε άδεια παραμονής για να τιμήσει τον ηρωισμό του.
Το δυστύχημα σημειώθηκε στις 6 Απριλίου 2012. Η είδηση της αυτοθυσίας των νεαρών μεταναστών συγκίνησε. Με δωρεές Ελλήνων συγκεντρώθηκαν πάνω από 6.000 ευρώ (περίπου τα μισά δόθηκαν από προσωπικά χρήματα του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη) για να καλύψουν τα έξοδα μεταφοράς των δύο σορών στο Πακιστάν. Και η Ακαδημία Αθηνών τίμησε μετά θάνατον τους Χομαγιούν Ανγουάρ και Βακάρ Αχμέντ.
Ολους αυτούς τους μήνες η δικηγόρος Μαρία Κουβέλη, πρόεδρος του Συμβουλίου Ενταξης Μεταναστών στον Δήμο Αθηναίων και κόρη του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, δούλευε αθόρυβα για να αναγνωριστεί και η προσφορά του Μασοούντ Αχμέντ. Η πολιτική ηγεσία ανταποκρίθηκε, και χτες ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης έδωσε στον Μασοούντ «άδεια παραμονής ενός έτους για εξαιρετικούς λόγους». Στην ομάδα των μεταναστών που έσπευσαν να απεγκλωβίσουν το ζευγάρι βρισκόταν και ένας τέταρτος, ο Αχμέντ Χασάν. Ηταν ο μόνος που δεν τραυματίστηκε, το όνομά του δεν συμπεριλαμβανόταν στη δικογραφία και δεν διατηρεί άλλο στενές επαφές με τους συγγενείς των νεκρών συμπατριωτών του. «Συνεχίζει τη ζωή του, είναι καλύτερα», λέει ο Κασέρ Ναντίμ, θείος ενός εκ των δύο θυμάτων. «Ο Μασοούντ όμως δεν έχει ξεπεράσει το σοκ».
ΤΟ ΣΟΚ. Συναντήσαμε τον Μασοούντ χτες το πρωί σε ένα χαμόσπιτο στον Αγιο Στέφανο πριν από την υποδοχή του στο υπουργείο Εσωτερικών. Μας είπε μια αμήχανη καλημέρα. Προσπαθήσαμε να του μιλήσουμε με μεταφραστή τον Κασέρ, φαινόταν ακόμα όμως συγκλονισμένος. Δεν μπορούσε να αρθρώσει φράσεις. Γαντζωμένος σε έναν καναπέ παρακολουθούσε στην τηλεόραση διαφημίσεις με τον ήχο στο αθόρυβο. Μετά το δυστύχημα χρειάστηκε μια εβδομάδα για να ξαναμιλήσει. Συνεχίζει κάθε τόσο να επιλέγει τη σιωπή. Σύμφωνα με τον Κασέρ δεν έχει κλάψει από τότε. Τα βράδια ξαγρυπνά και περιφέρει στην αυλή τον βουβό του πόνο. Ενδείξεις μετατραυματικής διαταραχής που δεν έχει διαγνωσθεί. Ο μετανάστης δεν μίλησε ποτέ με ψυχολόγο. Οι συνεδρίες άλλωστε κοστίζουν.
Ο Μασοούντ ήρθε στην Ελλάδα παράνομα, στα τέλη του 2008, μαζί με τον Χομαγιούν. Θα τους είχε υπό την προστασία του ο Κασέρ, ο οποίος ζούσε εδώ από το 2005. «Τον έπιασε η πακιστανική μαφία στην Αθήνα. Κανονικά θα δίναμε 3.500 ευρώ για το ταξίδι του, αλλά μας ζητούσαν παραπάνω λεφτά. Τον κλείδωσαν σε ένα διαμέρισμα για τρεις ημέρες και είπαν ότι θα του έσπαγαν τα κόκαλα αν δεν βρίσκαμε 7.500 ευρώ. Πήρα δανεικά από το αφεντικό μου, βοήθησαν και άλλοι συγγενείς», λέει ο Κασέρ.
Μαζί με τον Χομαγιούν ο Μασοούντ βρήκε δουλειά σε ξυλουργείο στο Κρυονέρι. Χωρίς χαρτιά και ένσημα εξασφάλιζαν μεροκάματο 25 ευρώ. Τα καλοκαίρια απασχολούνταν ως εργάτες γης στην Πελοπόννησο. «Δεν ήξεραν ελληνικά, δούλευαν μαζί, έτρωγαν μαζί. Είχαν μακρινή συγγένεια και ήταν φίλοι. Γι’ αυτό έπαθε σοκ ο Μασοούντ με τον θάνατο του Χομαγιούν. Τον έβλεπα μέρα με τη μέρα να μαυρίζει από την πίκρα του», εξηγεί ο Κασέρ.
Εδώ και μήνες ο Μασοούντ είναι άνεργος. Ο τελευταίος εργοδότης του φέρεται να του οφείλει μεροκάματα. Θέλει, όπως μας λέει, να επιστρέψει για λίγο στην πατρίδα του, να δει τη μητέρα του και να ξεχαστεί κοντά στους δικούς του. «Μετά ίσως γυρίσω στην Ελλάδα για να βρω δουλειά», λέει. Η άδεια παραμονής τού δίνει πλέον το δικαίωμα να ταξιδέψει νόμιμα και να διεκδικήσει εδώ εργασία με ένσημα. «Είναι μεγάλη αναγνώριση. Θα φύγει ένα βάρος», λέει ο Κασέρ για τον Μασοούντ. «Με τα χαρτιά εμείς οι μετανάστες κερδίζουμε μισή ζωή».
Το δυστύχημα
Σύμφωνα με μαρτυρίες, περίπου 30 άνθρωποι μαζεύτηκαν στις 6 Απριλίου 2012 γύρω από το πράσινο Rover όταν άκουσαν τις φωνές του ζευγαριού που είχε εγκλωβιστεί σε αυτό. Τέσσερις έσπευσαν να βοηθήσουν: ο 18χρονος Χομαγιούν Ανγουάρ, ο 33χρονος Βακάρ Αχμέντ και οι Μασοούντ Αχμέντ και Αχμέντ Χασάν. Εφεραν το αμάξι στα ίσια, έσπασαν ένα τζάμι, αλλά δεν είδαν το τρένο που πλησίαζε. Οι δύο πρώτοι παρασύρθηκαν από την αμαξοστοιχία και σκοτώθηκαν μαζί με το ζευγάρι των Ελλήνων. Ο Μασοούντ πρόλαβε και έστριψε το σώμα του όταν κάποιος φώναξε «τρένο!». Ο Χασάν δεν τραυματίστηκε. Στο σημείο του δυστυχήματος συγγενείς και φίλοι των δύο νεκρών μεταναστών φύτεψαν δυο κυπαρίσσια.
Αναζήτηση
