Πριν από λίγες ημέρες, μέσα στη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, βρεθήκαμε ξαφνικά με πολύ κόσμο, τότε αγόρια και κορίτσια, που ήμασταν μαζί στο καλοτάξιδο μεταπολιτευτικό ταξίδι του Ρήγα Φεραίου. Το αναφέρω μόνο και μόνο γιατί χιλιάδες κόσμος από εκείνες τις δύο γενιές, συνυπολογίζοντας και τον ηρωικό αντιδικτατορικό Ρήγα, είχε αποσυρθεί διακριτικά αλλά καθόλου απολίτικα μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ εσωτερικού και μέχρι πρόσφατα η κρίση να δώσει μια επιτάχυνση και μια συγκίνηση στην πολιτική διαδικασία.

Η ιστορία μας στον Ρήγα παραπέμπει ευθέως στην οργανική σχέση και την ιδεολογική ταύτιση με την πιο γόνιμη περιπέτεια στη διαδρομή της Αριστεράς τις τελευταίες δεκαετίες, δηλαδή στο δικό μας ΚΚΕ εσωτερικού.

Η γέφυρα που κάναμε (που μας έκαναν) με τη σκιερή πλευρά της μεγαλοσύνης της προδικτατορικής Αριστεράς, με τον πνευματικό της κόσμο, τους Λαμπράκηδες και τα πρώτα σκιρτήματα πραγματικής σύγκλισης με τις ιδέες και τα κινήματα που γεννιόντουσαν στην Ευρώπη, ενέπνευσε πολιτικές πρωτοβουλίες και κυρίως πολιτισμικές παρεμβάσεις που έδειχναν το μέλλον. Ενα διαφορετικό μέλλον, που δεν μπορέσαμε λόγω πολιτικών συσχετισμών και εσωτερικών αδυναμιών να φέρουμε για τη χώρα.

Αναφέρω συγκεκριμένα την πρώτη μαζική έκθεση για κομπιούτερ στις αρχές της δεκαετίας του 1980, στο Φεστιβάλ στο ΣΕΦ, προηγούμενα την ψήφο στα 18 και τις μαζικές μαραθώνιες πορείες ενάντια στους Πέρσινγκ και τους Κρουζ, τη διαχρονική επαφή με όλα τα μουσικά ρεύματα, το ριζοσπαστικό άνοιγμα στα νέα κοινωνικά κινήματα, τη φανατική, από μέρους μας, υπεράσπιση της αυτονομίας των μαζικών κινημάτων.

Αυτός ο πολιτικός κύκλος έχει κλείσει, είχε κλείσει νωρίς. Οι παρακαταθήκες όμως παραμένουν ζωντανές και ιδιαίτερα χρήσιμες στους καιρούς που σήμερα ζούμε.

Ο Νίκος Βούτσης είναι βουλευτής και γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Εχει διατελέσει γραμματέας της οργάνωσης

Τελευταία Νέα