Ο άνθρωπος των Παπανδρέου

Τελικά ο Γιώργος Κατσιφάρας δεν ήταν αθάνατος, όπως τον χαρακτήρισε κάποτε αστειευόμενος ο Βαγγέλης Βενιζέλος επειδή του είπε: «Ζω για να δω τον Γιώργο Παπανδρέου πρωθυπουργό». Η αθανασία άλλωστε δεν του χρειάστηκε και επιπλέον την είχε εξασφαλίσει ήδη, με τη θρυλική ατάκα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 που του αποδόθηκε: «Αν δεν υπήρχε ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός μας».

Με μία φράση απέδωσε τα χαρακτηριστικά μιας κατηγορίας πολιτικών που βρέθηκαν στο προσκήνιο με την επικράτηση της Αλλαγής το 1981. Ηταν άλλωστε άνθρωπος με ευθύ λόγο, χιούμορ και δεν έπαιρνε πάντα στα σοβαρά τα πράγματα, παρότι βρέθηκε στον πυρήνα της εξουσίας – αλλά και στα σαλόνια της – σε κρίσιμες περιόδους. Βρέθηκε όμως και στη γωνία σε δύσκολες στιγμές της δημοκρατικής παράταξης, όπως την εκπροσώπησε η οικογένεια Παπανδρέου μετά το 1950.

Ο Γιώργος Κατσιφάρας – ήταν σχεδόν μέλος της οικογένειας Παπανδρεόυ. Τον πήρε μαζί του στα μέσα της δεκαετίας του 1950 ο Γεώργιος Παπανδρέου. Διορίστηκε στην Εμπορική Τράπεζα – και αργότερα πήρε μετάταξη για την ΕΤΒΑ – και από το γραφείο του Γέρου μετακόμισε στο γραφείο του Ανδρέα όταν έγινε υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου. Η δικτατορία τον απέλυσε, επανήλθε το 1974 και το 1981 συνταξιοδοτήθηκε. Εκείνη τη χρονιά μπήκε και στη Βουλή με το ψηφοδέλτιο της Α’ Αθήνας.

Το 1972 μετά την εξορία του στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, στο Πλωμάρι Λέσβου και το Κερασοχώρι Ευρυτανίας, κατάφερε να πάει στον Καναδά όπου έζησε στο σπίτι των Παπανδρέου, μπήκε στο ΠΑΚ και επέστρεψε στην Αθήνα μαζί τους το 1974. Κατά την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ορίστηκε εκπρόσωπος Τύπου και αυτός διένειμε στους δημοσιογράφους τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη.

Η εμπιστοσύνη που του έδειξε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ τον έφερνε συχνά στο οβάλ τραπέζι του Υπουργικού Συμβουλίου μετά το 1981. Υπήρξε υφυπουργός Αθλητισμού, Προεδρίας και Εμπορίου και υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας. Αλλά κυρίως υπήρξε «ο άνθρωπος του Ανδρέα».

Ωστόσο στις αρχές του 1988 οι σχέσεις τους ψυχράθηκαν, όταν αρνήθηκε να τον συνοδεύσει σε μια νυχτερινή έξοδο με τη Δήμητρα Λιάνη. Ο Κατσιφάρας έμεινε δίπλα στη Μαργαρίτα Παπανδρέου και τα παιδιά της, όπως είχε μείνει πριν από πολλά χρόνια και δίπλα στη Σοφία Παπανδρέου όταν κλονίστηκαν οι σχέσεις της με τον Γέρο. Η τρίτη σύζυγος του Ανδρέα τον απομόνωσε. Ούτε στο Χέρφιλντ δεν του επετράπη να τον δει. Ηταν οδυνηρά χρόνια για αυτόν που έλεγε ότι ζει «για τον Ανδρέα».

Το «εμπάργκο» τελείωσε την άνοιξη του 1992, σε μια συνεστίαση του ΠΑΣΟΚ στον Βόλο. «Είναι και ο Κατσιφάρας εδώ», είπε στον Ανδρέα Παπανδρέου ο Κώστας Λαλιώτης. Ο Κατσιφάρας ήξερε πώς να τον τουμπάρει. «Πρόεδρε, έχω εκτίσει τα δύο τρίτα της ποινής μου». Οι σχέσεις τους αποκαταστάθηκαν και κατά την τρίτη θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία ο Κατσιφάρας μετέφερε μηνύματα του Ανδρέα σε υπουργούς. Ωστόσο, το χάσμα με τη Λιάνη δεν έκλεισε ποτέ.

ΜΠΟΕΜ. Από τη δεκαετία του 1980 μέχρι πρόσφατα που μπήκε στο νοσοκομείο, όπου έχασε τη μάχη για τη ζωή στα 77 του χρόνια, το παιδί που ξεκίνησε ξυπόλητο από το Καλέντζι Αχαΐας ζούσε σαν ανέμελος άνθρωπος. Δεν έκρυβε ότι του άρεσε να μένει στο Κολωνάκι, τα καλά εστιατόρια και το κομψό ντύσιμο, αλλά και να συναναστρέφεται ανθρώπους της οικονομικής εξουσίας. Δεν αποκόπηκε ποτέ από το χωριό του. Δεν έκανε ποτέ οικογένεια, παρότι σε κάποιες περιπτώσεις ακούστηκε ότι βρέθηκε στα πρόθυρα τρανταχτών γάμων.