Κράτος της πλάκας,όπου ο καθένας κάνει ό,τιθέλει καιόλοι µαζί βρίζουµε τηνκυβέρνηση.Αυτή φταίει για όλα. Εκ προοιµίου και χωρίς εκπτώσεις. Για όλα, µηδενός εξαιρουµένου. Βρέχει, κάνει πληµµύρες, φταίει. Πέφτει χιόνι, κλείνουνοι δρόµοι,πάλι φταίειη κυβέρνηση. Ερχεται καύσωνας,φταίει, δεντο συζητάµε. Και πάειλέγοντας.Και σεό,τι µας αφορά; Εκείνα δεις. Νόµοι πουψηφίζονται για να µηντηρηθούν ποτέ, νόµοι πουψηφίζονται γιανα µπορέσουν ναεφαρµοστούν άλλοι νόµοι,νόµοι που δεν καταφέρνουννα ξεπεράσουν το στάδιο της σκέψης του νοµοθέτη και άλλοι πουβρίσκονται στο επίπεδο του «σε κουβέντα να βρισκόµαστε». Ισως δεν υπάρχει άλλο κράτος στον κόσµο που έχει τόσο πολλούςνόµους καιίσως επίσηςνα µην υπάρχει άλλο κράτος, το οποίο να διαθέτει νόµους µε τόσα παραθυράκιαπου να τους κάνουν επί της ουσίας ανεφάρµοστους. Η χαρά της πολυνοµίας είµαστε, αλλά φευ… και η χαρά της παρανοµίας!

Πέστε µου έναν που πήγε φυλακή

Σου λέειποινικό αδίκηµα ηφοροδιαφυγή. Μάλιστα και αντίρρηση καµιά. Και να οι ποινές για το αν συλληφθείς να φοροδιαφεύγεις τόσα, και να οι άλλες, οι µεγαλύτερες αν συλληφθείς να φοροδιαφεύγεις περισσότερα από τόσα. Ωραία; Πέστε µου έναν, αριθµός 1, που να πιάστηκε για φοροδιαφυγή και να πήγε φυλακή. Εναν ρε παιδιά. Εναν. ∆ενµου λέτε, γιατί δενυπάρχει. Ναι, αλλά ο νόµος ισχύει και υπό άλλες συνθήκες (άλλο κράτος,άλλη κυβέρνηση, άλλο λαό ενδεχοµένως) θα είχε εφαρµοστεί όχι σε µια, αλλά σε χίλιεςµια φορές, έτσι που κανείς πλέον να µηδιανοείται να φοροδιαφεύγει, αλλά ευσυνειδήτως να πληρώνει τους φόρους που αναλογούνστο εισόδηµά του. Εδώ οχυρώνονται όλοιπίσω από το ότι «κλέβουνοι πολιτικοί» και από το ότι «κλέβουνοι πλούσιοι»,και φοροδιαφεύγουν αν όχι όλοι, όσοι έχουν την ευχέρεια τέλος πάντων. Μπορεί να υπήρξαν και πολιτικοί που έκλεβαν,αλλά και πλούσιοιπου έγιναν πλουσιότεροι επειδή επίσης έκλεψαν το κράτος. Αλλά είναι αυτός λόγος να µην εφαρµόζονται οι νόµοι;

Εθνος Γκλέτσων, µη µας κακοφαίνεται…

Ασφαλώς και δεν είναι. Οµως, έτσι είµαστε µαθηµένοι και – κακό είναι αυτό που θα πω, αλλά θα το πω – , µάλλον έτσιθα φύγουµε από αυτό τον µάταιο κόσµο. Γιατί αυτό εδώ αποκλείεται να γίνει κράτος. ∆ενπάει να χτυπιέται ο Γιώργος µε τις µεταρρυθµίσεις του, δεν πάει να παίρνονται αποφάσεις που όντως είναιρηξικέλευθες και εκσυγχρονιστικές για τη ∆ηµόσια ∆ιοίκηση, κράτος δεν θα γίνουµε ποτέ. Ετσι θα σερνόµαστε. Μια ανάσα από το χώµα, µέσα σε σύννεφα σκόνης, και θα κοιτάζουµε τουςάλλους που πάνε µπροστά. Αλλά δεν πρέπει να παραπονιόµαστε. Οι άλλοι το έχουν καταλάβει νωρίς τι πρέπει να κάνουν, εµείς δεν πρέπει να έχουµε πολλέςαπαιτήσεις. Εµείς αντί να φτιάξουµε µια Πολιτεία ευνοµούµενη, είµαστε έτοιµοι να ανακηρύξουµε σε εθνικό ηγέτη τον… Γκλέτσο! Εθνος Γκλέτσων, απλώς. Και µη µας κακοφαίνεται…

Γίνονταν όργια στη Γλυφάδα

Βρήκα τις προάλλες τον νεοεκλεγέντα δήµαρχο Γλυφάδας Κώστα Κόκκορη, που κέρδισε τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη της Νέας∆ηµοκρατίας. «Πώς τα πας;», του λέω. Μου µαύρισε την ψυχή. «∆ράµα», µου απαντάει. «Βρήκα τον δήµο χρεωµένο 20 εκατοµµύρια, τα ταµεία είναι άδεια εντελώς και επιπλέον δεν ξέρω τι να κάνω για να δουλέψει το προσωπικό και να καθαρίσει τουλάχιστον η πόλη». Πελαγωµένος.

Τον ρώτησα αν περιµένει έσοδααπό κάπου.

Τι µου απάντησε; Από πουθενά. Και µου ανέφερε ότι προφανώς δεν µπορεί να υπήρχαν έσοδα. Γιατί; Ιδού: βρήκε στην ταµειακή υπηρεσία του δήµου κλήσεις ανεπίδοτες, και βεβαίως απλήρωτες, ύψους 4,5 εκατοµµυρίων ευρώ! Για λόγους… κοινωνικής πολιτικής, τα παλικάρια της προηγούµενης (δεξιάς) διοίκησης του δήµου έκοβαν κλήσεις για παράνοµο παρκάρισµα και τις καταχώνιαζαν. Τι άλλο βρήκε; Τετρακόσια καταστήµατα εστίασης στην περιοχή της Γλυφάδας δεν ήταν καταχωρισµένα µε αποτέλεσµα να µη καταβάλλουν στον δήµο τον δηµοτικό φόρο, γιατί προφανώς κατέβαλλαν άλλο «φόρο» σε κάποιους άλλους. Συµπέρασµα δεν έχει. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση παραµένει µια τεράστια φωλιά διαφθοράς…

Οχι έλεγχοι για το θεαθήναι

Γιατί ανέφερα το παράδειγµα τηςΓλυφάδας, τη στιγµή που σε όλη την Ελλάδα γίνονται τα ίδια; Απλώς για να επισηµάνω ότι καλή είναι η «πρωτοβουλία» του Σ∆ΟΕ να κάνει φύλλο και φτερό τα περιουσιακά στοιχεία 6-7πολιτικών και 2-3 πλουσίων, αλλά κατά τη γνώµη µου είναι µόνο για τοθεαθήναι. Για να απαντήσει απλώς το πανελλήνιο αίτηµα «να πάει ένας φυλακή». Να πάει, δεν λέω, αλλά άµα κυνηγάµε τις εντυπώσεις και όχι την ουσία, κάνουµε µια τρύπα στο νερό. ∆εν πετυχαίνουµε τίποτε δηλαδή. Κατά τη γνώµη µου, µία είναι η λύση: η αυστηρή νοµοθεσία να εφαρµοστεί. Οχι γενικά και αόριστα, αλλά τώρα. Για όσους έκλεψαν το ∆ηµόσιο και για όσους το ζηµίωσαν µε πράξεις ή παραλείψεις προς όφελος τρίτων. Και να οδηγούνται όλοι αυτοί στη φυλακή, µε τη µία. Μέσα. Σε µια οικονοµική φυλακή ενδεχοµένως, που θα ιδρυθεί γι’ αυτόν και µόνο τον σκοπό. Να γεµίσει το ευαγές ίδρυµα, να µάθει και ο κάθε µπαγάσας που κλέβει τον ΦΠΑ, που δρα στο ηµίφως, πουλαδώνεται ή λαδώνει, που εκβιάζει, απειλεί, ασκεί βία ψυχολογική ή άλλη για να κονοµήσει, ότι τα ψέµατα τελείωσαν. Αλλιώς…

Το ΚΚΕ της απειθαρχίας

…Αλλιώς θα έχουµε φαινόµενα όπως αυτό της Αλέκας Παπαρήγα, που επικεφαλής ολόκληρου κόµµατος, βγήκε και δήλωσεότι το ΚΚΕ δεν αποδέχεται τις διατάξεις του νέου νόµου για το πολιτικό χρήµα, δεν θα υπακούσει και δεν θα γνωστοποιήσει τις πηγές χρηµατοδότησής του! Κατάλαβες; Ενα κοινοβουλευτικό κόµµα δηλώνει ότι δεν εφαρµόζει έναν νόµο, και το κράτος της πλάκαςστέκεται αµήχανο και το δέχεται. Συγγνώµη, αλλά γιατί ο απλός πολίτης να τηρεί τους νόµους; Ελα ντε, γιατί;

Ράπισµα στους ακραίους


Ε ξακολουθεί να προκαλεί ανατριχίλα στην Εκκλησία η πρόθεση της κυβέρνησης να καθιερώσει την κάρτα του πολίτη. Και τα φοβικά σύνδροµα που καλλιεργούν ορισµένοι για την έλευση του…

Αντίχριστου προκαλούν φόβο ανάµεσα στους πιστούς, έτσι που να βρίσκουν στη συνέχεια πρόσφορο έδαφος τα κηρύγµατα µίσους διαφόρων ιεραρχών, σαν εκείνου του Πειραιώς Σεραφείµ, που φαίνεται να ζει αλλού, αλλά όχι µεταξύ µας…

Εχω στα χέρια µου την εισήγηση ιερωµένου από τη Θεσσαλονίκη, µέλους της ειδικής επιτροπής που συγκρότησε η Ιερά Σύνοδος για να µελετήσει το θέµα της κάρτας του πολίτη, ο οποίος µε λίγα λόγια τους λέει «παιδιά, τι έχετε πάθει;». Απογραφή ανθρώπων µε αριθµούς γινόταν από την εποχή του Μωυσή και πως ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέµ εξαιτίας της απογραφής που είχαν εξαγγείλει οι Ρωµαίοι το 6 π.Χ. Χαλαρώστε. Εχει όµως σηµασία το κλείσιµο της πολυσέλιδης µελέτης – εισήγησης του φωτεινού ιερωµένου. Γράφει: «Η τεχνολογία είναι ένα εργαλείο και έχει συγκεκριµένα όρια και δυνατότητες που µπορεί να οδηγήσει σε δρόµους περιορισµού ελευθεριών. Οµως η φοβική αντιµετώπιση της τεχνολογίας καθώς και των πληροφοριακών συστηµάτων δηµιουργεί αφενός συνθήκες αποµόνωσης, περιθωριοποίησης και αφετέρου οδηγεί στη θεοποίηση της ίδιας της τεχνολογίας γενικότερα».