«Το 1962 που ήρθα στη Σουηδία οι μετανάστες δεν είχαμε δικαίωμα ψήφου. Αυτό το αποκτήσαμε το 1976, αλλά είναι αυτό που μας έδωσε υπόσταση μέσα στην κοινωνία και μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε τον ρόλο μας στη σουηδική κοινωνία» λέει ο Νίκος Παπαδόπουλος.


Ο κ. Παπαδόπουλος είναι βουλευτής του Σουηδικού Κοινοβουλίου για 4η τετραετία, ο οποίος έχει διατελέσει 4 χρόνια δημοτικός σύμβουλος Στοκχόλμης και 4 χρόνια δημοτικός σύμβουλος Σκάρπελκ.

Απάντηση στις αντιδράσεις που διατυπώνονται για τη χορήγηση δικαιώματος ψήφου στους μετανάστες οι οποίοι ζουν στην Ελλάδα δίνουν οι περισσότεροι από 300 Έλληνες απόδημοι που όχι μόνο μπορούν να ψηφίσουν στις ευρωπαϊκές χώρες όπου διαμένουν, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν βρεθεί και σε θέσεις δημοτικών, νομαρχιακών και περιφερειακών συμβούλων. «Είναι ένας δρόμος που έπρεπε να είχε ακολουθήσει η Ελλάδα από πολύ καιρό» λέει ο κ. Γιώργος Κοντορίνης, δημοτικός σύμβουλος στη Σόλνα της Σουηδίας και πρόεδρος του Δικτύου Ελλήνων Αιρετών Αυτοδιοίκησης της Ευρώπης.

«Όταν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι από διάφορες εθνικότητες, που μπορούν να βοηθήσουν με τις εμπειρίες τους, με τα διαφορετικά ήθη και έθιμα, μπορούν να δώσουν διαφορετικό χρώμα στους δήμους» υποστηρίζει ο κ. Κοντορίνης. Χαρακτηρίζοντας πολύ σημαντικά και δίκαια τα προωθούμενα από την κυβέρνηση μέτρα για την ψήφο των μεταναστών και τη χορήγηση ιθαγένειας, ο πρόεδρος του Δικτύου φέρνει το παράδειγμα των δικών του παιδιών ηλικίας 3 και 10 χρόνων. «Θέλω τα παιδιά μου να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Σουηδούς πολίτες. Θα ήταν παράλογο να μην τα έχουν αφού εδώ μεγαλώνουν, εδώ πηγαίνουν σχολείο, εδώ γεννήθηκαν. Δεν θα θέλουν να έχουν άνιση μεταχείριση επειδή οι γονείς τους γεννήθηκαν σε άλλη χώρα» τονίζει.

Χαρακτηριστικά εξάλλου είναι όσα θυμάται ο κ. Παπαδόπουλος από τότε που ήταν πρόεδρος των Ελλήνων φοιτητών στη Σουηδία και συναντήθηκε με τον Ούλοφ Πάλμε ως υπουργό Παιδείας τότε. «Εγώ του ζητούσα να μας δοθεί το δικαίωμα ψήφου τουλάχιστον στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εκείνος όμως μου απάντησε πως το πρώτο που θα έπρεπε να κατακτήσουμε ήταν το δικαίωμα της ιθαγένειας και ύστερα θα έρχονταν όλα τα άλλα. “Διαφορετικά Νίκο, κανένας πολιτικός δεν θα ενδιαφερθεί ποτέ για εσάς” μου είχε πει ο Πάλμε» λέει και προσθέτει:

«Τριάντα τρία χρόνια μετά δεν υπάρχει κανένας στη Σουηδία που να υποστηρίζει πως ήταν λάθος η ιθαγένεια και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους μετανάστες».

Ο κ. Αχμέτ Μοαβία, πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, κάνει λόγο για αίτημα πολλών χρόνων που γίνεται επιτέλους πραγματικότητα. «Είναι ένα βασικό μέτρο ουσιαστικής κοινωνικής ένταξης, τουλάχιστον για μετανάστες που είναι εδώ αρκετά χρόνια» λέει και αναφέρει πως «σπάει αυτή η προσωρινότητα που χαρακτήριζε τις παλιές νομοθεσίες, ενώ η κοινωνία απορροφά ένα κομμάτι, τουλάχιστον αυτό της δεύτερης γενιάς μεταναστών». Ο κ. Μοαβία πιστεύει πως το δικαίωμα ψήφου «θα είναι αφορμή και κίνητρο ώστε και οι ίδιοι οι μετανάστες να εντείνουν τις προσπάθειές τους προς μια ουσιαστικότερη ένταξη στην κοινωνία» και σχολιάζοντας τις ακραίες αντιδράσεις σημειώνει: «Κάθε νέο μέτρο δεν μπορεί να βρίσκει γενική αποδοχή. Το θέμα είναι φλέγον και θα είναι για αρκετά χρόνια, αλλά τα ζητήματα αυτά πρέπει να συζητιούνται βάσει του κράτους δικαίου, των αρχών της δημοκρατίας και των αξιών της ανοικτής κοινωνίας».

«Μακριά από ρατσισμούς. Δεν μας τιμούν και εμάς τους Έλληνες του εξωτερικού τέτοια φαινόμενα» σχολιάζει και ο κ. Γρηγόρης Ζαρκάδας, δημοτικός σύμβουλος Φρανκφούρτης και τονίζει: «Η κοινωνική ενσωμάτωση δεν πραγματοποιείται χωρίς τουλάχιστον το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές, δεν νοείται δημοκρατία αν όλοι όσοι πληρώνουν τη φορολογία τους δεν συναποφασίζουν».

Χαρακτηρίζει και αυτός θετικότατο το μέτρο της κυβέρνησης τόσο για τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα όσο και για τους νόμιμους μετανάστες και επισημαίνει πως με τον τρόπο αυτό «θα γίνει ξεκαθάρισμα για το ποιος είναι νόμιμος και ποιος παράνομος». Εξάλλου, όπως σημειώνει, για τη Γερμανία «μπορεί να μην είναι εύκολα, αλλά είναι οργανωμένα, είναι ελάχιστοι οι αλλοδαποί που δεν είναι δηλωμένοι». Στο ίδιο μήκος κύματος για τις θετικές επιδράσεις που θα έχουν τα κυβερνητικά μέτρα κινείται και ο κ. Κώστας Δημητρίου, πρώην δημοτικός σύμβουλος Κολωνίας και πρόεδρος Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας, ο οποίος πάντως εφιστά την προσοχή στο εξής: «Θα πρέπει ωστόσο να γίνει προσεκτική διαχείριση του θέματος και να μην εξελιχθεί σε μάχη των δύο μεγαλύτερων κομμάτων για τον αριθμό των μεταναστών που θα καταφέρουν να ελέγξουν».

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 300 ΕΛΛΗΝΕΣ

απόδημοι όχι μόνο ψηφίζουν στις ευρωπαϊκές χώρες, όπου διαμένουν, αλλά βρίσκονται και σε διοικητικές θέσεις

Ο ΛΑΟΣ στήνει μετωπική για την ψήφο των μεταναστών

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Διονύσης Νασόπουλος nasopoulos@dolnet.gr


ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ μετωπικής σύγκρουσης με τη Ν.Δ. και τον ΛΑΟΣ μπαίνει η κυβέρνηση για τα πολιτικά δικαιώματα των μεταναστών. Οι αντιδράσεις των δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης που διαφωνούν στη νέα μεταναστευτική πολιτική, παίρνουν ακραία μορφή, καθώς το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη ξεκινά εκστρατεία συλλογής υπογραφών σε όλη τη χώρα, με στόχο η τύχη των επίμαχων αλλαγών να κριθεί σε δημοψήφισμα.

Είναι προφανές ότι στον ΛΑΟΣ επενδύουν σε φοβικά σύνδρομα των πολιτών και προεξοφλούν ότι μέσα από ένα δημοψήφισμα θα απορριφθεί κάθε κίνηση για αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων στους μετανάστες. Το στίγμα αυτό εξέπεμψε χθες ο Γ. Καρατζαφέρης, προειδοποιώντας ουσιαστικά ότι το σχέδιο που επεξεργάζεται το ΠΑΣΟΚ μπορεί να απειλήσει την εθνική κυριαρχία. «Αυτό που κάνουμε έχει μεγάλους κινδύνους. Όταν εντάξουμε 500.000 μετανάστες και τους κάνουμε Έλληνες, αυτομάτως την επόμενη μέρα λόγω ανεργίας θα πληρώνουμε στον ΟΑΕΔ άλλους 500.000 ανθρώπους… Δεύτερον, έχουμε ευαίσθητα σύνορα… Να προσθέσω άλλες 400.000 μουσουλμάνους. Θα γίνει ένα μουσουλμανικό κόμμα στην Ελλάδα, όπως και στη Βουλγαρία. Δεν έχω την ηρεμία της καλής γειτονιάς για να προχωρήσω σε μια τέτοια αλλοίωση», ανέφερε με έμφαση (στον Real FΜ), προσθέτοντας ότι οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει κρίνουν εάν θα χορηγηθεί ιθαγένεια και δικαίωμα ψήφου σε ξένους που διαμένουν μόνιμα στη χώρα.

Πιέζονται στη Ν.Δ.

Η σφήνα του ΛΑΟΣ συμπιέζει τη Ν.Δ. και την αναγκάζει να υιοθετήσει και από την πλευρά της σκληρή στάση για τις αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική. Το πρόβλημα για τη Ρηγίλλης, όπως αναγνωρίζουν και επιτελικά στελέχη του κόμματος, είναι ότι δεν θέλει να εμφανίζεται πως σύρεται από τον Γ. Καρατζαφέρη και ότι προχωρεί στη σύμπτυξη ενός κοινού μετώπου με τον ΛΑΟΣ. Και για αυτόν τον λόγο αναζητεί διαφορετική γραμμή πλεύσης για τον ίδιο προορισμό, την απόρριψη δηλαδή της κυβερνητικής πρότασης.

Η Ν.Δ. δεν απορρίπτει κάθε αλλαγή στο νομικό πλαίσιο για τα δικαιώματα των μεταναστών, αλλά επιδιώκει το επίμαχο νομοσχέδιο να μπει στην παρούσα φάση στο «ψυγείο», όπως εκτιμούν κυβερνητικοί παράγοντες. Κι αυτό γιατί το βασικό αίτημα που προβάλλει η αξιωματική αντιπολίτευση είναι να προηγηθεί διάλογος εις βάθος για τις αλλαγές, χωρίς χρονικούς περιορισμούς.

Σε κάθε περίπτωση, η Ν.Δ. εμφανίζεται κατηγορηματικά αντίθετη με το ελάχιστο όριο των πέντε ετών που τίθεται για την απόκτηση ιθαγένειας (σ.σ. αφορά ένα παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα από γονέα που ζει νόμιμα και εργάζεται στη χώρα μας τουλάχιστον επί πέντε χρόνια). Εναντιώνεται επίσης και στην αναγνώριση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για νόμιμους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα τουλάχιστον επί πέντε χρόνια.

«Βασική ένσταση»

Την προσπάθεια της Ν.Δ. να διαχωρίσει τη θέση της από τον ΛΑΟΣ κατέστησε σαφή χθες και ο αρμόδιος τομεάρχης του κόμματος, Χρ. Ζώης. «Η Ν.Δ. δεν αισθάνεται να βρίσκεται μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ. Βρίσκεται απέναντι σε μια μεγάλη πρόκληση…», ανέφερε (στον Αθήνα 9,84) και πρόσθεσε: «Η βασική μας ένσταση έχει να κάνει με το γεγονός ότι για την απόκτηση ιθαγένειας υιοθετείται το ελάχιστο χρονικό όριο σε σχέση με τα ισχύοντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία και αξία, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έχει καμία προϊστορία αποικιοκρατικής δύναμης, αλλά είναι πύλη εισόδου των μεταναστών για όλη την Ε.Ε… Δεν μπορεί εμείς να διεκδικούμε τη δημοκρατική ευαισθησία που δεν έχουν οι Γερμανοί, οι Βρετανοί ή οι Γάλλοι…».