Σου είπαν ότι μπορείς να είσαι για πάντα νέα και ενθουσιάστηκες. Μισούσες τα γηρατειά.

Σου είπαν ακόμη ότι μπορείς να είσαι όμορφη. Πιο όμορφη απ΄ ό,τι σχεδίασαν τα γονίδιά σου. Και ρίγησες από χαρά. Σιχαινόσουν την ασχήμια.

Ύστερα πήρες να φτιασιδώνεσαι. Στην αρχή ήταν αθώες κρέμες.

Γυμναστική. Λιτά γεύματα. Είχες αποφασίσει να αντισταθείς σθεναρά στον χρόνο.

… Και ο καθρέφτης δεν ράγιζε, παρά χαμογελούσε ικανοποιημένος.

Αρκετά αργότερα ήρθαν τα μπότοξ, τα υαλουρονικά. Λίγο γέμισμα στα χείλη. Λίγο ανασήκωμα στο μέτωπο.

Και μια λάιτ λιποδιάλυση (τα έλεγαν «τα πρώτα γεροντόπαχα» αυτά που θέλησες να εξαφανίσεις).

… Και ο καθρέφτης δεν ράγιζε, παρά χαμογελούσε.

Στο τελικό στάδιο ήρθε η ώρα του νυστεριού. Είχες κηρύξει για τα καλά τον πόλεμο στον νόμο της βαρύτητας: των πεσμένων μάγουλων, των χαμηλωμένων βλεφάρων, του λαιμού που σακούλιαζε, του κορμιού που έμοιαζε να ρέει προς τα κάτω από τις μαλακές, πλαδαρές σάρκες.

Όταν επουλώθηκαν τα σημάδια, κοιτάχτηκες στον καθρέφτη και ρίγησες από υπερηφάνεια.

Κι αυτός πάλι δεν ράγισε. Πάλι χαμογέλασε, αλλά με μια αδιόρατη ειρωνεία.

Ένιωσες πλήρως δικαιωμένη όταν αντίκρυσες τα βλέμματα του θαυμασμού. Ήσουν λαμπερή και αψεγάδιαστη. Μια αιωνόβια νέα.

Και ξαφνικά πρόσεξες εκείνη τη φωτογραφία σου, και είδες την προδοσία. Στον φακό είχε αποκαλυφθεί μια κραυγαλέα παραδοξότητα: ένα πρόσωπο νεαρής κοπέλας με χέρια γηραιάς κυρίας σε προχωρημένη ηλικία.

Μέσα στον ενθουσιασμό σου δεν είχες υπολογίσει πως ο χρόνος είναι πανδαμάτωρ και βρίσκει τελικά τον τρόπο να σπαράξει τη ματαιοδοξία σου.

Όχι, λοιπόν, η επιστήμη δεν είχε βρει ακόμη τον τρόπο να τον νικήσει. Ό,τι και να έκανες, δεν είχε βρεθεί ακόμα η τεχνική που θα αφαιρούσε το ρυτιδιασμένο παρελθόν από τα χέρια σου.

Αν κοιτούσαν τα χέρια σου, όλοι πια θα ήξεραν το μυστικό σου: μια καλοφουσκωμένη κούκλα, μαγική εικόνα που το αίνιγμά της λυνόταν με μια προσεκτική ματιά.

Ο καθρέφτης είχε μάθει να αντέχει το ψέμα, μα όχι και να μη βλέπει την αλήθεια. Και τότε τον πέταξες. Ποτέ μα ποτέ δεν έπρεπε να ξαναδεί τα χέρια σου. Γιατί τότε θα ράγιζε…