Ο καρκίνος του πνεύμονα, ασθένεια που εξελίχθηκε σε μεγάλο πρόβλημα λόγω του καπνίσματος, πρέπει να μας φοβίζει. Είναι μια ασθένεια εξουθενωτική για τον άρρωστο και το περιβάλλον του. Προλαμβάνεται, αρκεί να διακόψουμε το κάπνισμα. Είναι μάλιστα ο δεύτερος σε συχνότητα καρκίνος και στα δύο φύλα, αλλά ο πρώτος σε θανάτους και στους άνδρες και στις γυναίκες. Το 85% των ασθενών είναι καπνιστές. Βασικό ρόλο στην αιτιολογική αυτή σχέση έχει ο αριθμός τσιγάρων ανά ημέρα και τα χρόνια καπνίσματος. Ο καπνιστής ενός πακέτου ημερησίως αυξάνει κατά 25 φορές την πιθανότητα να πάθει καρκίνο του πνεύμονα. Αλλά και οι καπνιστές πούρων ή πίπας έχουν τον ίδιο κίνδυνο. Η διακοπή του καπνίσματος μειώνει εντυπωσιακά την πιθανότητα νόσησης. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, που οφείλεται και αυτή στο κάπνισμα, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα. Η συμπτωματολογία της ασθένειας αργεί να εμφανιστεί, με αποτέλεσμα όταν εμφανίζεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο καρκίνος να είναι εκτεταμένος. Αυτό έχει δραματική σχέση με την πρόγνωση της αρρώστιας και την επιβίωση του ασθενούς.

Επίμονος βήχας ή αλλαγή στον λεγόμενο τσιγαρόβηχα, αιμόπτυση, πόνος στον θώρακα, δύσπνοια, ανορεξία, καταβολή, απώλεια βάρους είναι τα κυριότερα συμπτώματα. Η εμφάνισή τους πρέπει να αποτελεί αφορμή για άμεση επίσκεψη στον γιατρό. Στη συντριπτική πλειοψηφία μια απλή ακτινογραφία θώρακα εντοπίζει τον όγκο, ενώ η αξονική τομογραφία, το σπινθηρογράφημα οστών και πιο σπάνια η μαγνητική τομογραφία προσφέρουν βοήθεια στον καθορισμό της έκτασης της νόσου. Η τελική διάγνωση γίνεται με διάφορους εργαστηριακούς ελέγχους. Η πρόγνωση του καρκίνου του πνεύμονα είναι πολύ κακή. Η πλήρης ίαση, δηλαδή πενταετής επιβίωση, επιτυγχάνεται σε λίγες μόνο περιπτώσεις (8% – 10%), ύστερα από χειρουργική αφαίρεση του όγκου. Σε περιστατικά μη χειρουργήσιμα η θεραπεία κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία.

Ο Ιωάννης Α. Αράπης είναι πνευμονολόγος-φυματιολόγος, αναπληρωτής διευθυντής ΕΣΥ, Νοσοκομείο Σωτηρία